آیا تاکنون به این واقعیت فکر کرده اید که ستایش کودک می تواند مضر و مفید باشد؟ و چگونه می توان آن را به درستی انجام داد؟
نظر روانشناسان
از نظر روانشناختی ، شما نمی توانید کودک را به خاطر توانایی هایی که خود طبیعت به او می دهد ، ستایش کنید. چنین ستایش هایی می تواند بسیار مضر باشد. و اگر تکرار شود ، کودک شما احساس "ویژه" می کند و خواستار شناخت این حقیقت از دیگران است. به عنوان مثال ، اگر معلوم شد که کودک شما گوش خوبی برای موسیقی دارد ، پس لازم نیست فقط روی این موضوع تمرکز کنید. اما موفقیت در آموزش آواز یا نواختن یک ساز موسیقی باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین ، شما برای فرزند خود روشن خواهید کرد که نه تنها داشتن توانایی بلکه ارزش آن مهم است. در غیر این صورت ، احساس انحصار طلبی می تواند منجر به ظلم به شخصیت شود ، زیرا با گذشت زمان ، کودک بدون هیچ تلاشی برای رشد مهارت خود ، موفقیت های دیگران را می بیند ، حسادت می کند و خود را یک نبوغ شکست خورده می داند.
ستایش اینکه کودکی کاری را به راحتی انجام دهد و او را به عنوان نمونه ای برای کسانی که کار بسیار دشوارتری دارند ، ضرر دارد. به دلیل این کنار هم قرار گرفتن ، کودکی که توانایی آن پایین است ممکن است تلاش برای دستیابی به نتایج خوب را متوقف کند. بعلاوه ، چنین تمجیدهایی بهانه ای برای دشمنی بین کودکان می شود.
با ستایش کودک کوچک خود غالباً بی مورد ، خود ستایش را بی ارزش می کنید و فرزندتان را ارزان قیمت تربیت می کنید. علاوه بر این ، به زودی ، کودک به طور کلی گوش دادن به شما و در نظر گرفتن آنچه شما به او می گویید متوقف می شود.
پس چگونه باید تمجید کرد؟
مهمترین قانون: صمیمانه و متناسب با کارها کودک را ستایش کنید.
اگر کودک اعتماد به نفس کافی نداشته باشد ، در این صورت ستایش به او قدرت می دهد ، او را روحیه می بخشد و او را برای رسیدن به هدف تعیین شده تنظیم می کند. ستایش صحیح شما را در صورت نیاز پر از خوش بینی می کند. و اگر هدیه ای را در کودکی مشاهده کردید ، پس باید برای او توضیح دهید که موفقیت و شناخت توانایی های او فقط به شرط کار سخت کوشانه برای رشد آنها خواهد بود.
در عین حال ، عدم تمجید نیز عواقب جبران ناپذیری را به دنبال دارد. اگر کودکانی که به شایستگی ستایش نشده اند بزرگ شوند و مغرور و مغرور شوند ، در این صورت کودکی که در ملا sha عام مورد خجالت و خنده قرار گرفته است ، سعی می کند تمام زندگی خود را از همه پنهان کند ، در غیر این صورت بی سر و صدا از همه محیط اطراف خود متنفر خواهد شد. نوع دیگری نیز وجود دارد: کودکان فعال ، که توانایی های آنها در مسیر درست هدایت نشده است ، نسبت به دیگران خودخواه و بی ادب می شوند. کسانی هستند که از اقدام عمومی برای تحقیر احساس خجالت نمی کنند ، اما برعکس ، آنها را مسخره می کنند. چنین کودکانی معمولاً هنگامی که معلم آنها را مجازات می کند ، در پشت شکم ظاهر می شوند و در نتیجه کل کلاس را می خندند.
به طور کلی ، عواقب زیاد یا فقدان تعریف و تمجید می تواند زیاد باشد ، بنابراین باید به خصوص در این لحظه دقت و احتیاط کنید تا به کودک آسیب نرساند.
