می بینید که نوزادی که تازه راه رفتن را یاد گرفته است ، به طور فزاینده ای روی انگشتان پا بلند می شود و ترجیح می دهد از آن طریق حرکت کند. چرا این پدیده رخ می دهد؟ و در چه مواردی والدین باید نگران وضعیت جسمی کودک خود باشند و در چه مواردی باید آرام شوند و کودک را به دلخواه خود سرگرم کنند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
توجه داشته باشید که همه کودکان نوپا از راه رفتن انگشتان پا عبور می کنند. برای آنها این روشی است برای شناختن توانایی های بدن ، پاها ، توانایی بدست آوردن جسمی مرتفع از قفسه یا جلب توجه والدین به خود. علاوه بر این ، راه رفتن در انگشتان پا می تواند دلیلی برای راه رفتن در واکر باشد. کودک عادت دارد که با انگشتان پا به آنها فشار بیاورد و وقتی خودش شروع به راه رفتن می کند ، راحت ترین پشتیبانی برای او به نظر می رسد.
گام 2
شک و تردید خود در مورد راه رفتن کودک روی نوک انگشتان را حتماً به متخصص اطفال ، متخصص مغز و اعصاب کودکان بگویید. اگر عوامل موقتی علت راه رفتن نامناسب کودک باشد ، به زودی همه چیز به حالت طبیعی برمی گردد. اما اگر دلیل آن دیستونی عضلانی باشد (تغییر لحن در گروه های مختلف عضلانی) ، در اینجا لازم است که کودک را در جهت بدنی صحیح در اسرع وقت رشد دهیم.
مرحله 3
اگر پزشک تشخیصی مانند دیستونی عضلانی ایجاد کرد ، وحشت نکنید ، بلکه به دنبال کار خود باشید. صبح پس از بیدار شدن از خواب به کودک خود ماساژ دهید ، عضلات ساق پا را مالش دهید و انگشتان پا را بکشید.
مرحله 4
به بازی هایی با پاهای کودک فکر کنید ، به عنوان مثال ، "خوب" ، فقط نه با کف دست ، بلکه با پاها ، با انگشت خود روی پاهای او اعداد بکشید. در حین کار روی پای کودکان قصه بگویید ، شعر بخوانید تا کودک هر بار ماساژ پا داده شود ، علاقه مند شود.
مرحله 5
شما به یک مجموعه ژیمناستیک نیاز دارید که توسط متخصص اطفال ورزش درمانی (تمرینات فیزیوتراپی) به شما توصیه می شود. این مجموعه معمولاً شامل تمریناتی است كه مادر از كودك می خواهد كه نه تنها روی انگشتان پا ، بلكه روی پاشنه پا ، كنار پاها نیز راه برود و نحوه انجام این كار را روی پاهایش نشان دهد.
مرحله 6
کودک خود را روی کفش های ارتوپدی قرار دهید (نه تنها در خیابان ، بلکه در خانه نیز این کار باعث می شود کودک روی نوک انگشتان نماند و به تدریج به او راه رفتن روی پای مستقیم را بیاموزید).
مرحله 7
اگر با دیستونی عضلانی مقابله نکنید ، با گذشت زمان منجر به ایجاد پا در کودک ، انحنای ستون فقرات و وضعیت بد بدن می شود. تجزیه و تحلیل نهایی از وضعیت جسمی کودک فقط توسط پزشک متخصص اطفال و نظارت بر وی انجام می شود ، بنابراین مشاوره با وی در این مورد الزامی است.