والدین کودک بسیار دقیق رشد او را کنترل می کنند. برخی افراد هر آنچه مربوط به کودک است را در "دفتر خاطرات والدین" ویژه ضبط می کنند ، به طور فعال با یک متخصص اطفال ، روانشناسان و سایر متخصصان ارتباط برقرار می کنند. و اگر به طور ناگهانی مادر و پدر هوشیار یک "شکست" در رشد فرزند خود ببینند ، بلافاصله شروع به اصلاح او می کنند. یکی از هیجان انگیزترین چالش های رشد کودک نوپا ، رشد گفتار است.
غالباً ، والدین وقتی کودک برای مدت طولانی کلمات ، عبارات یا حتی جملات خاصی را بر زبان نمی آورد زنگ هشدار را شروع می کنند. متخصصان اطفال می گویند کودک باید حداقل 15 کلمه در سال تلفظ کند. این شامل کلمات ساده ای مانند "مادر" ، "پدر" ، "بده" ، "نا" ، "اینجا" و غیره است. با این حال ، رشد هر کودک آنقدر فردی است که کودک شما می تواند کاملاً متفاوت صحبت کند و از دوره "بدوی" بگذرد.
مهمترین چیز تعیین خطی است که در آن باید شروع به نگرانی کنید و زنگ هشدار را به صدا در بیاورید. گفتاردرمانگران اطمینان می دهند که سن مرزی ، وقتی واقعاً می توان در مورد تأخیر در رشد گفتار قضاوت کرد ، سه سال زودتر نیست. بنابراین ، اگر در یک سال و نیم کودک شما قادر به تلفظ حتی ساده ترین جملات نباشد ، این یکی از ویژگی های رشد وی است که به هیچ وجه با انحراف در این زمینه ارتباط ندارد.
درست است ، در اینجا مهم است که اطمینان حاصل کنیم سایر شاخص های توسعه طبیعی هستند. اطمینان حاصل کنید که کودک نوپای شما می تواند به خوبی بشنود و درک کند. این کار را می توان با استفاده از دستگاه های شنیداری ویژه انجام داد. معمولاً این روش برای نوزادان در بیمارستان انجام می شود. اگر شنوایی کودک طبیعی باشد ، به این معنی است که رشد عمومی وی با توجه به سن او پیش می رود. علاوه بر این ، اگر می شنوید که کودک به زبان "خود" صحبت می کند ، آرام باشید.
در این حالت واژگان کودک خود را مشاهده کنید. اگر عبارات عادی انسانی ماهانه به کلمات "نامفهوم" او اضافه شود ، همه چیز مرتب است. اما اگر این پویایی وجود نداشته باشد ، دلیل می شود که از یک متخصص مشاوره بگیرید. شاید ، هنگام معاینه ، او ترس بیهوده شما را برطرف کند یا آموزش ها و تمرین های م effectiveثر با هدف توسعه دستگاه گفتار را پیشنهاد دهد.
همه می دانند که برای پیشرفت صحیح گفتار لازم است که با امور "دستی" کودک برخورد شود. به عبارت دیگر ، توسعه مهارت های حرکتی ظریف بسیار مهم است. واقعیت این است که روی بالشتک های انگشتان ما انتهای عصبی وجود دارد که مسئول گفتار صحیح و منسجم است. بنابراین ، بلغورها را حجاری کنید ، بکشید ، مرتب کنید ، بند کفش را ببندید ، همه کارهایی را که باعث کار این قسمتهای بدن می شود انجام دهید.
همچنین ، هرچه بیشتر اوقات با کودک خود صحبت کنید. درباره عملکرد و عملکرد او نظر دهید ، درباره برنامه های روز بحث کنید ، قصه های افسانه ای بگویید ، آهنگ بخوانید. بنابراین درک کودک از گفتار انسان و پذیرفتن آن به عنوان گفتار اصلی برای کودک آسان تر خواهد بود. شما باید آرام ، واضح و ساده صحبت کنید. و سعی کنید کودک را نگران نکنید و نگران نباشید قبل از اینکه متخصص در مورد آن به شما بگوید.
