گفتار یکی از اصلی ترین ابزارهایی است که به فرد کمک می کند با دیگران ارتباط برقرار کند. کودک از هشت ماهگی تسلط بر گفتار را شروع می کند. اما اگر کودک شما مجموعه صداهای لازم برای کودک یک و نیم ساله را بر زبان نیاورد و کودک سه ساله هنوز صحبت نکند ، چه می کنید؟ اولاً ، شما نباید کودک خود را با همسالان مقایسه کنید - همه کودکان فردی هستند. و ثانیا ، شناسایی دلیل سکوت ضروری است.
تأخیر در گفتار در کودک دو دلیل دارد: دلیل اول عدم وجود شرایط مناسب اجتماعی برای تربیت و اشتباهات آموزشی. مورد دوم به بزرگسالان بستگی ندارد ، اما در عدم رشد پایه عصبی یا حسی حرکتی گفتار کودک نهفته است ، در حالت اول ، کودک در سطح لازم صحبت نمی کند زیرا به او توجه کافی نشده است. کودک تقریباً نشنیده است ، همانطور که بزرگترها می گویند ، لازم نبود مهارتهای متناسب با سن خود را انجام دهد. اما محافظت بیش از حد نیز می تواند باعث تاخیر در گفتار شود. اگر تمام خواسته های کودک از قبل حدس زده شود ، پس نیازی به صحبت ندارد. دلیل دوم ، که به روش های تربیتی بستگی ندارد ، می تواند حتی قبل از تولد کودک ایجاد شود ، به عنوان مثال ، کمبود اکسیژن جنین در دوران بارداری مادر یا یک بیماری عفونی داخل رحمی. علل احتمالی شامل ضربه به هنگام تولد ، بیماری جدی ، انتقال خون ، جراحی برای کودک زیر یک سال ، مشکلات شنوایی و سایر موارد است. چه موقع می توان کودک را با تأخیر در گفتار تشخیص داد؟ اگر کودک پس از بزرگسالان از تکرار کلمات و اصطلاحات امتناع ورزد ، به درخواست تکرار عبارتی پاسخ نمی دهد ، از دستورات ساده "یک مکعب به من بدهید" ، "به آشپزخانه بروید" ، "یک عروسک بیاورید" پیروی نمی کند. او برای کمک به بزرگسالان مراجعه نمی کند ، اما ترجیح می دهد همه کارها را به تنهایی انجام دهد. او سعی نمی کند خواسته ها و افکار خود را برای بزرگسالان توضیح دهد. هنگام برقراری ارتباط ، بین اعضای خانواده و افراد غریبه فرقی نمی گذارد. سالها طول می کشد تا یک شخص ساکت صحبت کند. و شما نمی توانید بدون کمک گفتاردرمانگر این کار را انجام دهید. اما چندین قانون ساده وجود دارد که والدین کودکی که در رشد گفتار تأخیر دارند باید از آن پیروی کنند. بدون نیاز به تأخیر ، مشکلی را که باید شروع کنید در اسرع وقت حل کنید. اگر شما یک برنامه اصلاحی را از دو تا پنج سالگی شروع کنید ، این احتمال وجود دارد که کودک با توجه به سن خود در مدرسه صحبت کند. پس از شش سال ، کمک به کودک بسیار دشوار خواهد بود. و کمبود گفتار در این سن مشکلات جدی و مشکلات زیادی را در مدرسه به همراه می آورد. نمی توانید کودکی را له کنید و با پشتکار از او بخواهید که یک کلمه را به زبان آورد. فشار بر روان کودک متحرک تأثیر منفی می گذارد و در نتیجه ، کودک حتی خودبزرگتر می شود. روی صداهایی که کودک شما در آنها مهارت دارد تأکید کنید. هرچه بیشتر در ارتباط سعی کنید دقیقاً کلماتی را که وی می داند چگونه تلفظ کند ، تکرار کنید. توجه زیادی به مهارتهای حرکتی ظریف ، ژیمناستیک انگشتان ، مدلسازی از گل و پلاستین ، بازی با مهره ها ، دکمه ها و در سازنده است. مهمترین چیز این است که تا آنجا که ممکن است به کودک نزدیک باشید. برای کلاس ها ، ساعاتی را که کودک در آرامش است ، انتخاب کنید و والدین هیچ مورد فوری ندارند. اطمینان حاصل کنید که هیچ کس دخالت نمی کند و محیط باعث می شود کودک احساس امنیت کند. اگر کودک شما صحبت نمی کند ، وحشت نکنید ؛ با یک روش صحیح ، این احتمال وجود دارد که این مشکل در اوایل کودکی برای همیشه باقی بماند.
