نوزاد تازه متولد شده است. او خیلی کوچک است. اما او از قبل چیزی می داند. همه مادران متفاوت فکر می کنند. کسی فکر می کند که یک نوزاد تازه متولد شده فقط می تواند بخوابد و غذا بخورد ، در حالی که کسی می گوید کودک قبلا چیزهای زیادی را درک کرده است.
رشد کودک
در حقیقت ، البته کودک کوچک است ، اما او دستگاهی نیست که فقط غذا بخورد ، بخوابد و مواد زائد را دفع کند. حتی در شکم مادر ، اندام های حسی کودک شروع به شکل گیری می کنند: بینایی ، بویایی ، شنوایی ، چشایی ، حس عضلانی و لامسه. از همان دقیقه اول زندگی ، یک نوزاد تازه متولد شده با شش حس خود شروع به درک دنیای خارجی می کند ، اما هنوز درک نمی کند چه احساسی دارد.
کاری که کودک می تواند انجام دهد
کودک می بیند ، اما هنوز نمی داند چگونه نگاه خود را به جسم متمرکز کند. حواس دیگر هم همین است. او هنوز نمی فهمد که دست و پاها به او تعلق دارد. با موج تیز دست خود کودک ممکن است ترسیده باشد. نوزادان زیر یک سال اغلب از نور شدید و شدید می ترسند. این به دلیل پوسته ضعیف چشم و عدم توانایی در برابر نور شدید شدید است. نوزاد بعد از 3 ماهگی در بزرگسالی قادر به تشخیص همه رنگها است.
چشم انداز. این واقعیت را که چشمهای کودک چشمانتان می ترسند ، نترسانید. حرکات چشم هنوز هماهنگ نیستند. در حدود 3-4 هفتهگی ، کودک یاد می گیرد که روی یک شی خاص تمرکز کند. در این سن ، او به وضوح همه چیز را در فاصله 20 سانتی متری خود می بیند. هنگام شیردهی ، کودک با علاقه نگاه می کند و چهره مادر را که فقط 20 سانتی متر فاصله دارد معاینه می کند.
شنیدن شنوایی نوزاد 2 هفته اول کاهش می یابد ، زیرا گوش نه با هوا ، بلکه با مایع پر می شود. برای تشخیص صدای مادر و پدر ، موسیقی و سایر سر و صداها ، کودک از 4-3 هفته زندگی شروع می کند. برای تشخیص صدا از کدام طرف و روشن کردن آن ، کودک فقط در 2 ماهگی یاد می گیرد. کودکان پس از شش ماه ممکن است ترس از غریبه ها و صداهای بلند را شروع کنند. این رفتار با دلبستگی آنها به بستگانشان و ترس از افراد غریبه و افراد ناشناس توجیه می شود.
چشیدن نوزاد تازه متولد شده بین غذاهای شیرین ، شور و غذاهای تلخ تفاوت قائل می شود. او با خوشحالی آب شیرین شده را می نوشد و وقتی چیزی نمک یا تلخ به دهانش می رسد ، گریه می کند.
بو. از بدو تولد ، کودک می تواند بین بوهای خوشایند و ناخوشایند تفاوت بگذارد. او واقعاً بوی شیر مادر را دوست دارد.
لمس كردن. صورت ، کف و کف دست از حساس ترین نقاط بدن هستند. کودک نوازش آرام را دوست دارد و به هیچ وجه قند زدن ، در آوردن و لباس پوشیدن را دوست ندارد.
احساس عضلانی یا موقعیت بدن در فضا. به لطف این اندام حسی ، کودک یاد می گیرد اسباب بازی ها را بگیرد ، روی شکم و پشتش غلت بزند ، بنشیند ، بخزد و سپس راه برود. با کمک احساس عضلانی ، او یاد خواهد گرفت که زبان ، لب ها ، انگشتان خود را حرکت دهد. اما قبل از همه اینها ، نوزاد تازه متولد شده هنوز دور است. تاکنون ، حتی اگر بخواهد نمی تواند مشت خود را باز کند ، دست ها و پاهایش را صاف کند. پاها و دسته ها در هیپرتونیک هستند ، یعنی تون عضلانی افزایش می یابد. هیپرتونی در کودک زیر یک ماه طبیعی است.
توصیه های کلی
به نظر می رسد که یک نوزاد تازه متولد شده کاملاً حس بویایی ، لامسه و چشایی دارد ، اما باید شنوایی ، بینایی و حس عضلانی ایجاد شود. والدین باید به کودک خود در ایجاد این حواس کمک کنند. بازی با اسباب بازی ها برای رشد شنوایی و بینایی و بازی های فیزیکی و ماساژ برای حس عضلانی لازم است.
