هنگام آماده سازی کودک برای امتحان ، باید به بسیاری از نکات توجه کنید تا امتحانات نهایی بدون درد باشد.
1. سطح آمادگی کودک.
چندین جلسه با معلمان موضوعاتی که فارغ التحصیل برگزار می کند باید یک تصویر عینی ارائه دهد. نمرات فعلی را بررسی کنید ، به دفترچه کار نگاه کنید و کنترل کنید. به توصیه های مربیان گوش دهید. این به تعیین سطح دانش پسر و دختر کمک می کند و به طور مشترک دانشگاه یا کالج مناسب را انتخاب می کنید.
2. سوال تدریس خصوصی.
البته تا زمانی که خانواده از پس هزینه های آن بر می آیند ، دروس یک به یک ضرری نخواهد داشت. با این حال ، باید بخاطر داشت که این مدرسه کلاسهای دیگری را نیز در موضوعات امتحانی برگزار می کند ، که در آن دانش آموزان سخت کوش می توانند سطح دانش خود را به طور کاملاً کیفی ارتقا دهند.
3. انگیزه مطالعه.
جوانی زمان سرگرمی و تشنگی برای زندگی است. در این دوره نشستن برای کتاب های درسی بسیار دشوار است (خودتان را به یاد بیاورید … بیست سال پیش). با این حال ، مأموریت والدین این است که به روشی دوستانه اما قابل درک برای کودک توضیح دهند که در حال حاضر آینده او رقم می خورد: یک حرفه موفق ، که به معنای یک زندگی شایسته و جالب است.
ما چه اجاره ای داریم؟
اگر بعد از مدرسه فارغ التحصیل بخواهد به دانشگاه برود ، علاوه بر دروس اجباری (روسی و ریاضیات) ، باید حداقل یک مورد دیگر را نیز انتخاب کند. کدام یک باید در دانشکده ای که قصد دارید در آن اقدام کنید ، مشخص شود.
توجه: جایگزینی (یا اضافه کردن) مورد فقط تا اول مارس سال جاری امکان پذیر است.
به هر حال ، در بسیاری از دانشگاه ها ، به متقاضیان احتمالی توصیه می شود که نتایج نه یک ، بلکه دو یا حتی سه موضوع را روی دست خود داشته باشند. این توصیه ارزش استفاده دارد: شانس پذیرش کودک افزایش می یابد و لیست دانشگاه های در دسترس او گسترش می یابد.
آموزش روانشناسی.
شرایط سخت برای USE حتی پایدارترین روانهای کودکان را نیز ناآرام می کند. از آنجا که بسیاری از مدارس روانشناس ندارند ، والدین باید فرزندشان را برای آزمون آماده کنند. برای کودک توضیح دهید که البته امتحان یک اتفاق جدی است ، اما اگر او تمام سال را مطالعه کرده باشد ، مطمئناً با آزمایشات کنار می آید.
به کودک خود توصیه مهمی بدهید: در حین انجام تکالیف ، در کارهایی که نتیجه نمی گیرند "گیر نکنید". بگذارید او به سراغ دیگران برود و اگر زمان باقی ماند بعداً به موارد دشوار برگردد. یک تمرین تنفسی به کاهش تنش عصبی در معاینه کمک می کند: نفس عمیق از بینی ، نفس کشیدن به مدت 5 ثانیه و بازدم کامل آهسته از طریق دهان. و همینطور 7-10 بار. اجازه دهید کودک آن را به خدمت بگیرد.
