والدین اغلب با ترس کودکی روبرو هستند. تأثیر آنها را دست کم نگیرید ، زیرا برخی از آنها می توانند برای یک عمر اثری برجای بگذارند. وظیفه والدین این است که از کودک حمایت عاطفی کنند و سعی کنند اضطراب او را برطرف کنند.
انواع ترس های کودکی
ترس از تاریکی ، هیولاهای واقعی یا خیالی ، حیوانات خاص ، ترس از مرگ ، درد جسمی یا مجازات والدین از رایج ترین ترس های کودکی است. دلایل زیادی برای این مشکلات وجود دارد. متداول ترین عامل وضعیت استرس زای خاصی است که او تجربه کرده است (گمشده ، دعوا ، گزش سگ).
اغلب والدین خود مقصر ترس کودکی هستند. ارعاب توسط افسران پلیس ، هیولاهای غیر موجود (باباایکا) و مجازات اجتناب ناپذیر در حافظه کودک به تعویق می افتد و منجر به اضطراب و ترس وسواسی می شود. دیگر دلایل عمده ترس در دوران کودکی درگیری با همسالان ، مشکلات و خشونت خانگی است.
تخیلات غنی و تخیلات کودکان نیز می تواند ترس کودک را شکل دهد. هیولاهای داخل کمد و زیر تخت ، اشرار کارتون و بازی های رایانه ای نمونه هایی از این ترس ها هستند.
چگونه بر ترسهای کودکی غلبه کنیم
کودک خود را شرمنده و مسخره نکنید. گفتگوی آرام و بحث در مورد اوضاع روش درستی برای مقابله با ترس از دوران کودکی است. دریابید که کودک دقیقاً از چه چیزی می ترسد ، اجازه دهید او جزئیات نگرانی خود را برای شما بازگو کند. به او گوش فرا دهید ، تجربه خود را در غلبه بر ترس به اشتراک بگذارید ، راهی برای خروج به کودک خود بگویید.
در رشد همه جانبه فرزند خود شرکت کنید. کودکان از چیزهای ناشناخته و غیرقابل درک می ترسند ، بنابراین ، هرچه کودک آگاهی بیشتری داشته باشد ، کمتر باعث هشدار می شود.
تمرینات خوبی برای غلبه بر ترس با طراحی وجود دارد. از کودک خود بخواهید ترس شما را ترسیم کند یا آن را کنار هم بکشد. سپس نقاشی را به قطعات کوچک بسوزانید یا پاره کنید و آن را در ناودان زباله بیندازید ، در نتیجه نماد نابودی اضطراب است. اگر بچه از یک هیولای افسانه ای می ترسد ، بگذارید خودش را در قالب یک ابرقهرمان در حال شکست دادن شرور در کنارش بکشد.
یک محیط خانوادگی حمایتی نقش مهمی در مقابله با ترس کودکی دارد. لازم است هرگونه خشونت ، رسوایی و اختلاف نظر در روابط بین والدین ، عدم تحمل کمبودها و ضعف های کودک از زندگی کودک حذف شود. زندگی کودک خود را با لحظات شاد و جالب (گشت و گذار ، پیاده روی ، بازدید از سیرک) پر کنید ، تعطیلات خانوادگی ترتیب دهید. با کودک خود بیشتر اوقات ارتباط برقرار کنید ، به او احساس عشق ، مراقبت ، آرامش و اطمینان دهید.
اگر کودک از اتفاقات خاص یا افراد ترس دارد ، توضیح دهید که این اتفاق در زندگی بعید است. در هر صورت ، با هم یک برنامه عملیاتی تنظیم کنید تا کودک شما دوباره احساس امنیت کند.
به کودک خود اطمینان دهید که با اکثر ترس ها می توان به راحتی کنار آمد. در موارد دشوار از روانشناس کمک بگیرید.
