کمرویی یا خجالتی بودن با این واقعیت همراه است که کودک به خودش اعتماد به نفس ندارد ، می ترسد مضحک ، خنده دار به نظر برسد ، با ترس نه تنها از همسالان ، بلکه معلمان و غریبه ها نیز ارزیابی منفی می کند. شما باید درک کنید که کودک در چه شرایطی بسیار متشنج است ، شروع به عصبی شدن می کند. این اطلاعات را می توان با مشاهده دقیق رفتار کودک به دست آورد ، علاوه بر این ، می توانید در یک فضای آرام با او در مورد آن صحبت کنید.
مواردی وجود دارد که والدین سعی می کنند کودک را از هرگونه تماس محافظت کنند. چنین انزوای کاملی از جامعه منجر به این واقعیت می شود که کودک نمی داند چگونه با مردم کنار بیاید ، با همسالان خود دوست شود. اغلب اوقات ، کمرویی کودک با عادت ها ، شخصیت و روش زندگی والدین توضیح داده می شود.
مادرانی وجود دارند که به خودی خود بسته ، عبوس ، بی ارتباط ، اضطراب مشکوک و شدید هستند ، آنها از همه چیز می ترسند - خیابان ها ، عفونت ها ، دعوا ، نفوذ بد ، و بنابراین آنها فرزندان خود را الگوی خود قرار می دهند. در نتیجه ، کودک بی شکل و درمانده بزرگ می شود. به یاد داشته باشید ، یک فضای عاطفی مضطرب و عصبی برای کودک بسیار مضر است ، زیرا چنین شرایطی می تواند نه تنها به کمرویی و ترسو بودن کودک ، بلکه به روان رنجوری نیز منجر شود. همچنین ، یک کودک ترسو و خجالتی در خانواده هایی بزرگ می شود که نسبت به او بسیار سختگیر و خواستار هستند.
چگونه به کودک یاد بگیریم که خجالتی نباشد؟
اغلب اوقات ، مادران این سال را از خود می پرسند: اگر کودک خجالتی باشد چه باید کرد؟ آیا می توانید به او بیاموزید که از دیگران شرمنده نباشد؟ اول از همه ، باید به کودک آموزش داده شود ، او باید بتواند با بچه های دیگر بازی کند و همچنین با بزرگسالان دیگران کنار بیاید. برای توسعه مهارت های ارتباطی ، لازم است که مرتباً از زمین های بازی ، صندوق های شن و ماسه ، پارک ها بازدید کنید … به هر حال ، در چنین مکان هایی است که کودک می تواند به آرامی از یک ناظر منفعل به یک شرکت کننده فعال در بازی ها تبدیل شود.
دریغ نکنید که با کودک خود در جعبه شن بازی کنید ، سعی کنید یک بازی را با شرکت چند کودک در آنجا ترتیب دهید ، سعی کنید دوستان کودک خود را به دیدار دعوت کنید. هرگز چنین کودکی را شرمنده نکنید ، او را در موقعیت های درگیری رها نکنید ، زیرا کودکان گاهی بسیار بی رحم هستند ، آنها نه تنها به سرعت نقاط ضعف کودکان دیگر را متوجه می شوند ، بلکه عاشق تمسخر آنها هستند. هرگز از کودک به دلیل خجالتی بودن انتقاد نکنید ؛ برعکس ، سعی کنید بیشتر اوقات او را تشویق و ستایش کنید. اغلب اوقات ، والدین اشتباه می کنند که در مورد خجالتی بودن فرزندشان در مقابل بزرگسالان دیگر بحث می کنند. او باید فقط چیزهای خوبی درباره خودش بشنود.
اگر كودك دائماً می ترسد كه مشكلی برایش پیش نیاید ، به قدرت او اعتقاد ندارد و غالباً از این بابت نگران است ، از ظاهر خود یا دستاوردهای خود ناراضی است ، پس اینها نشانه هایی است كه کودک به كمك نیاز دارد. شما باید به او کمک کنید تا جنبه های مثبت خود را جستجو کند ، در چنین شرایطی سعی کنید نتایج فعالیت های کودک ، موفقیت ها و ویژگی های شخصی او را به طور علنی ارزیابی کنید - به عنوان مثال دقت.
در عین حال ، می توانید با تمرین های مختلف ، بر کمرویی کودک خود غلبه کنید و موقعیت هایی را تنظیم کنید که کودک بتواند تلاش خود را انجام دهد. در اینجا شما باید اصل "از ساده ترین تا سخت ترین" را دنبال کنید ، ابتدا باید کارهای ساده ای را انجام دهید که کودک شما مطمئناً با آنها کنار خواهد آمد. به عنوان مثال ، ممکن است از کودک نوپای خود بخواهید که چیزی را در فروشگاه بخرد یا اگر انتظار مهمان دارید ، در سفره خانه کمک کند. با این کار تأکید خواهید کرد که کودک می تواند به تنهایی وظایف خود را انجام دهد. بنابراین ، کودک یک تجربه مثبت از رفتار را در موقعیت های مختلف جمع می کند. داروی اصلی برای کودکان خجالتی گرما ، توجه و محبت والدینشان است. با کودک خود مانند یک بزرگسال با احترام رفتار کنید و در عین حال فراموش نکنید که او هنوز کودک است.