برخی از افرادی که صمیمانه ازدواج می کنند معتقدند که به "نیمه" خود وفادار خواهند ماند. مفهوم "خیانت" از نظر آنها دور و انتزاعی است. اما افسوس که هر اتفاقی در زندگی می افتد! و سپس یک روز ، به دور از اینکه یک روز خوب باشد ، شوهر متوجه می شود که همسرش او را فریب می دهد. یا همسر متوجه می شود که معشوق معشوقه دارد. بعد از یادگیری این حقیقت ناخوشایند و دردناک چه باید کرد؟
به عنوان مثال ، زن شوهر خود را به خیانت محكوم كرده است. البته ، هر زن خاص با توجه به ایده های خود در مورد مرزهای مجاز ، تربیت ، خلق و خو ، عادت ها ، این مشکل را به روش خود حل می کند. عمق احساسات نسبت به همسر بی وفا ، حضور فرزندان و سن آنها نقش مهمی دارد. اما هنوز ، یک الگوریتم عمومی خاص از اقدامات وجود دارد که باید به آن پایبند باشد.
واضح است که یک زن غرق در عصبانیت ، کینه ، عصبانیت است. این یک واکنش کاملاً طبیعی است ، خصوصاً وقتی شما در نظر بگیرید که جنس ضعیف تر از مردان بیشتر احساساتی است. با این وجود ، زن باید خودش را جمع کند و س mainال اصلی را بپرسد: آیا او می خواهد خانواده را حفظ کند؟ اگر پاسخ مثبت است ، لازم است پس از تلاش برای چنین "سوگیری متهم کننده ای" قابل فهم و طبیعی ، سعی در یافتن پاسخی برای س anotherال دیگر داشت: چرا او تغییر کرد؟ چه چیزی او را وادار به انجام این کار کرد؟ پس از همه ، یک بار شوهر حتی نمی خواست به زنان دیگر نگاه کند! فقط او برای او وجود داشته است. با او بود که عاشق شد ، خواست همسرش شود. پس دلیل خیانت چیست؟
این اتفاق می افتد که یک زن ، کاملاً درگیر کارهای خانه ، مراقبت از کودکان ، از مراقبت از خود منصرف می شود. آیا می توان شوهر را به خیانت متهم کرد اگر به جای زیبایی و باریک و آراسته سابق ، هر روز یک خاله نامرئی با لباس و دمپایی گشاد و بدون اثری از آرایش و جذابیت را در خانه ببیند؟
یا چنین وضعیتی. یک زن ، حتی پس از سالها ازدواج ، با جنبه صمیمی زندگی دقیقاً "وظایف زناشویی" رفتار می کند. و هر گونه تلاش شوهرش برای ایجاد تنوع در روابطشان ، برای متقاعد کردنش ، كه صمیمیت محدود به یك موقعیت مبلغ نیست (علاوه بر این ، در تاریكی كامل) ، به شدت با منفی روبرو می شود ، و این را تقریباً در هرج و مرج می بیند. آیا اگر همسر سرانجام تحملش تمام شود و به پهلو کشیده شود ، تعجب و عصبانیت ارزش دارد؟
در مواردی از این دست و موارد مشابه ، اگر زنی آماده پذیرفتن خیانت شوهرش نیز تقصیر او باشد ، بهترین راه نجات و آشتی است. و در عین حال ، همه نتیجه گیری های لازم را انجام دهید تا تکرار چنین وضعیتی در آینده ایجاد نشود.
اگر همسر فریب خورده باز هم تصمیم به طلاق گرفت ، باید سعی کنیم این کار را بدون رسوائی ، مزاحمت و ادعای متقابل با وقار انجام دهیم. حداقل بخاطر فرزندانی که طلاق والدین آنها از قبل ضربه روحی سنگینی خواهد بود.
