شما می توانید شروع بحران سه ساله را در 2 ، 5 و 3 ، 5 سال احساس کنید. این به میزان احساس استقلال كوچك شما بستگی دارد. پس از همه ، دلیل اصلی تغییر شدید در رفتار کودک این است که او شروع می کند به وضوح خود را به عنوان یک فرد جداگانه ، و نه بخشی از مادر ، تشخیص دهد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، سعی کنید از طریق چشم یک کودک به وضعیت نگاه کنید. تا لحظه خاصی از نظر روانشناسی تقریباً کاملاً به مادرش وابسته بود. البته این بچه ممکن است گاهی شخصیت نشان دهد و شیطنت کند ، اما وقتی یک معضل "من یا مادر" پیش می آید ، در اکثر موارد به نظر مادرش پیوست. اما ناگهان كوچولو شروع به فهمیدن می كند كه خودش می تواند کارهای زیادی را انجام دهد. با توجه به اینکه بزرگسالان می توانند دستکاری شوند ، سعی می کند نقش های اجتماعی را که در محیط زندگی خود می بیند ، تجربه کند. و نتیجه این احساسات این است که کودک بشدت از "خود" و استقلال خود دفاع می کند.
گام 2
کودک خود را تحت فشار قرار ندهید. کودک می بیند که هنوز از عهده انجام همه کارها به دور است و علاوه بر این ، او از نظر بزرگسالان دائماً احساس کنترل و سرپرستی می کند. همه این عوامل منجر به ظهور یک درگیری - اعتراض درونی می شود که روانشناسان آن را بحران سه سالگی می نامند. و فشار شما فقط مشکل را بدتر می کند.
مرحله 3
بخاطر داشته باشید که اگر این بحران در کودکی بسیار شدید خود را نشان داد ، این نشانه این است که خودتان بیش از حد اقتدارگرا هستید یا از او محافظت بیش از حد می کنید. و اول از همه ، باید در نگرش خود نسبت به کودک تجدید نظر کنید. مظاهر اصلی بحران: منفی گرایی ، لجاجت ، آسیب ، "من خودم" ، درگیری ، تغییر در ارزش ها ، تلاش برای "قدرت". حتی اگر کودک شما تمام این علائم را نشان داده باشد ، این بدان معنا نیست که در آینده آنها شکوفا و رشد می کنند. فقط باید تجربه شود ، اما با نگرش و واکنش مناسب تجربه شود. آن وقت همه چیز به سرعت کافی سپری خواهد شد.
مرحله 4
با نشانه های منفی ، لجبازی ، لجبازی ، قانون اصلی این است که سعی کنید لحن و فشار را کنار بگذارید. به او گزینه ای بدهید که مورد قبول هر دوی شما باشد ، یا به سادگی توجه را منحرف کرده و احساسات منفی را کنار بگذارید. پس از آن ، به سرعت یک زبان مشترک پیدا خواهید کرد. باید به کودک فرصت داد تا با وقار از وضعیت درگیری خارج شود. البته اگر مایل باشید بر او غلبه خواهید کرد ، زیرا نیروها برابر نیستند. اما برای رشد كامل شخصیت كودك ، لازم است كه احساس كنیم نظر او مورد توجه قرار گرفته و او نیز می تواند تصمیماتی بگیرد.
مرحله 5
صبر والدین اغلب برای "من خودم" دائماً ظهور نمی کند. اما درک کنید که برای کودک سه ساله احساس استقلال بسیار مهم است. و حتی اگر می دانید که خودش هم کنار نخواهد آمد ، به او فرصت دهید تا در این مورد قانع شود.
مرحله 6
اگر کودک به طور منظم موقعیت های درگیری ایجاد می کند ، سعی در رسیدن به هدف خود دارد ، این یک آزمایش از احتمال دستکاری توسط والدین است. درک کنید ، اما اگر در نیاز به تصمیمات اطمینان دارید ، قاطع باشید. برای کودک توضیح دهید که چه کار می کنید و چرا انجام می دهید ، آرام و صمیمی باشید.
مرحله 7
سعی کنید کودک خود را بیشتر مورد توجه و محبت قرار دهید ، تا او نیازی به دستیابی به این هدف با "روشهای زورگو" نداشته باشد ، بلکه در جایی که واقعاً لازم است استواری نشان دهید. هنگامی که کودک برای رسیدن به قدرت در خانواده تلاش می کند ، دستکاری نیز می تواند انجام شود ، به خصوص اگر والدین بیش از حد کودک را خراب کنند ، یا به عنوان یک حس حسادت.
