کودکان معمولاً بهم ریختگی یک خانواده را تجربه می کنند. به خصوص اگر والدین پس از طلاق به هیچ وجه نتوانند تصمیم بگیرند که زندگی فرزند بهتر با چه کسانی است. مواردی که دادگاه در درجه اول توانایی های مادی یکی از والدین را در نظر می گیرد چندان نادر نیست. در همین حال ، بهتر است این مسئله به صورت مسالمت آمیز حل شود ، تا کودک درک کند که هر دو پدر و مادر هنوز او را دوست دارند ، با وجود اینکه دیگر با هم زندگی نمی کنند ، برای او مادر و پدر باقی می مانند. بسیاری از روانشناسان کودک معتقدند که کودک در سنین دبستان و دبستان بهتر است با مادر خود زندگی کند. البته ، اگر او سبک زندگی اجتماعی را پیش نبرد.
لازم است
شرایطی که به کودک امکان می دهد یادگیری و رشد طبیعی را فراهم کند
دستورالعمل ها
مرحله 1
دادگاه غالباً به نفع والدینی تصمیم می گیرد که از امکانات مالی بهتری برخوردار هستند. البته قضاوت باید در درجه اول به مصلحت کودک انجام شود. اما دادگاه موظف است شرایط را از زوایای مختلف بررسی کند. به دادگاه اطمینان دهید که کودک شرایط کافی برای رشد طبیعی را دارد.
گام 2
سعی کنید مساله را به صورت مسالمت آمیز حل کنید. با پدر کودک موافقت کنید که کودک با شما زندگی خواهد کرد. در مورد جایی که وی تحصیل می کند و تحت چه شرایطی بحث کنید. بسیار خوب ممکن است پدر با پرداخت بخشی از کلاسها و یا حتی تحصیلات کودک موافقت کند. متأسفانه پدرانی وجود دارند که کودک برای آنها به اندازه فرصت آزار مادر مهم نیست. روشن کنید که چنین عددی در پرونده شما مثر نیست و سعی کنید همسر سابق خود را متقاعد کنید که اول از همه منافع کودک است و جنبه مادی موضوع همیشه تعیین کننده نیست.
مرحله 3
آپارتمان خود را تمیز کنید. لازم نیست ملک شما باشد. این می تواند یک خانه مسکونی باشد که در آن مستاجر ، یک واحد آپارتمانی یا شخصی یا حتی یک اتاق خواب باشید. کودک باید یک تخت جداگانه و محلی برای بازی و تمرین داشته باشد. حتی می توانید گوشه ای را انتخاب کنید که کودک اسباب بازی ها و کتاب های خود را در یک اتاق بسیار کوچک ذخیره کند. به فرزند خود بیاموزید که چیزها را مرتب نگه دارد. البته شما باید الگوی خوبی برای او باشید.
مرحله 4
از حمایت مربی کودکستان یا معلم مدرسه خود حمایت کنید. در صورت بروز وضعیت بحث انگیز ، ممکن است از آنها بعنوان شاهد به دادگاه دعوت شود یا از آنها بخواهند شرح فرزند شما را بنویسند. در توضیحات ، آنها باید شرایطی را که کودک در آن زندگی می کند و همچنین شکلی که او به مدرسه یا مهد کودک می رود نشان دهند. معمولاً مشکلی در این مورد وجود ندارد ، زیرا معلمان آنچه می بینند می نویسند. سعی کنید کودک شما همیشه مرتب به نظر برسد ، لباس و زیر لباس کافی داشته باشد و همه چیز در شرایط خوبی باشد.
مرحله 5
آماده شوید که توسط کمیته اطفال یا بازرس حقوق کودک از وی بازدید کنید. در صورت درگیری جدی با بستگان سابق ، این تقریباً اجتناب ناپذیر است. سعی کنید تأثیر خوبی روی آنها بگذارید. درخواست مدارک را فراموش نکنید. اجازه ندهید کفش های فضای باز وارد اتاق شوند. با دعوت از بازدید کنندگان برای در آوردن کفش های خود ، به یک باره دو مشکل را حل خواهید کرد: نشان دهید که معشوقه اوضاع هستید و روشن کنید که مرسوم است نظم در خانه شما حفظ شود.
مرحله 6
مهمانان را به اطراف آپارتمان ببرید ، به ما بگویید که کودک چگونه زندگی می کند ، گوشه را با اسباب بازی نشان دهید. ممکن است از شما خواسته شود که یخچال را باز کنید. همیشه باید آنجا غذا باشد. اما اجازه ندهید غریبه ها بدون اجازه وارد آنجا شوند. آرام و با اعتماد به نفس باشید ، حتی اگر میهمانان ناخوانده سعی کنند کودک را با خود ببرند. در برابر آن آرام اما محکم مقاومت کنید.
مرحله 7
مهمترین چیز این است که از فرزندتان حمایت کنید. با این کار معمولاً مشکلی وجود ندارد ، اگر واقعاً به او توجه کافی دارید ، به امور او علاقه مند هستید. حتی کودکان بسیار خردسال نیز به خوبی در روابط بزرگسالان مسلط هستند.این کودک به سادگی نمی تواند تصور کند که بدون مادر می توان زندگی کرد ، حتی اگر اقوام دیگر یک آپارتمان بزرگ و خوب داشته باشند. برای او توضیح دهید که او حق دارد خودش تصمیم بگیرد با کسی که زندگی می کند تصمیم بگیرد. با این حال ، یک کودک پیش دبستانی یا یک دانش آموز ارشد می تواند عواقب تصمیم خود را کاملاً ارزیابی کند. در هر صورت ، کودک قدردان خواهد بود که به او حق انتخاب داده اید و این شانس شما را افزایش می دهد.
