اختلافات بین والدین و فرزندان یک موضوع کاملاً تمام نشدنی است. آنها قبلاً اتفاق افتاده بودند ، هم اكنون هم اتفاق می افتند و وقتی بچه های امروز خودشان مادر و پدر شوند ، اتفاق خواهند افتاد. صرفاً به این دلیل که نسلهای مختلف در مورد هر چیزی دیدگاههای مختلفی دارند. اما در عین حال ، والدین از روی تقوا اطمینان دارند: آنها بهتر می دانند كه فرزندانشان دقیقاً به چه چیزی احتیاج دارند و كودكان (به ویژه آنهایی كه از قبل بالغ شده اند) ، طبیعتاً دیدگاه مخالفی دارند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، به یاد داشته باشید: شما با نزدیکترین افراد سر و کار دارید. بله ، بعضی اوقات والدین آزاردهنده ، بی انصاف ، بسیار مغرور هستند (البته از نظر کودک). اما این مادر و پدر هستند. بنابراین ، لحنی که کاملاً مناسب برای برقراری ارتباط با همسالان ، دوستان ، که گاهی اوقات نیز به خودشان اجازه بیش از حد می دهند ، کاملاً مناسب است ، در اینجا غیرقابل قبول است.
گام 2
خود را مهار کنید ، مودبانه پاسخ دهید ، حتی اگر همه چیز در درون شما در حال جوش است و شما واقعاً می خواهید عقب برگردید. دلیل اصلی مشاجره - بی ادبی (قبلاً از دید والدین) - بلافاصله ناپدید می شود.
مرحله 3
دلیل دیگر بی تفاوتی ، تنبلی ، عدم تمایل کودک برای کمک به کودک است. در اینجا یک نمونه معمول آورده شده است: مادر خسته از کار خود برمی گردد و می بیند که کودک دستورالعمل ها را انجام نداده است: زباله ها بیرون نیامده ، ظرف ها شسته نشده اند. طبیعتاً ، او آزرده خاطر است ، ادعاهایی می کند. کلمه به کلمه ، و یک دعوا در می گیرد. البته کودک بهانه هایی پیدا می کند: درس در مدرسه ، کلاس های اضافی. او نیز انسان است ، او نیز خسته است. اما آیا پیدا کردن چند دقیقه برای کمک به مادر در خانه بسیار دشوار بود؟ این تلاش به طور کامل نتیجه خواهد داد. و مادرم خوشحال می شود و مشاجره اتفاق نمی افتاد.
مرحله 4
در موردی که در بالا توضیح داده شد ، در پاسخ به ادعاهای مادرم ارزش این را دارد که تلنگر نزنم ، اما بگویم:”ببخشید ، من فقط وقت نکردم. از ما چنین موضوع دشواری پرسیده شد! او درک می کند برای هر مادر عادی ، مطالعه کودک یک مسئله بسیار مهم است.
مرحله 5
اما در مواردی که کودکان از قبل بزرگ شده اند ، علاوه بر این ، آنها خود پدر و مادر شده اند و پدر و مادر هنوز با آنها به عنوان نوزادان درمانده رفتار می کنند ، چه می کنید؟ آنها چندین بار در روز تماس می گیرند ، مشاوره می دهند یا حتی دستورالعمل های قاطعی می دهند. می توان دلخوری کودکان را درک کرد. فقط دو خروجی وجود دارد. یا بیاموزید که همه چیز را نادیده بگیرید - با آرامش گوش دهید ، متشکرم ، اطمینان حاصل کنید که به توصیه ها و نظرات آنها توجه خواهید کرد. هر طور که صلاح می دانید انجام دهید. یا مودبانه ، اما محکم ، برای والدین خود روشن کنید که دیگر نیازی به چنین مراقبت های "نزدیک" ندارید.
