در طول زندگی خود ، زنان چندین بار از خود س followingال زیر را می پرسند - در چه سنی ازدواج بهتر است؟ سن ایده آل می تواند متفاوت باشد ، زیرا هر دوره مزایای خاص خود را برای ازدواج و همچنین معایبی دارد.
عروس های جوان 18 تا 23 ساله اغلب دانشجو هستند. در این سن ، دختران رشد جسمی خوب ، سلامتی و فقدان تجربه زندگی عظیم و حتی فرصت های مالی و مسئولیت بیشتری را با هم ترکیب می کنند. ازدواج در این سن اغلب "در پرواز" یا به دلیل یک اشتیاق شدید متقابل انجام می شود.
و زنان جوان با تجربه تر از 24 تا 30 سال ، به دلایل دیگر ، عمداً ازدواج می کنند. عروس در این سن در مورد برنامه ها و خواسته ها و تجربه زندگی خود ایده های روشنی دارد ، در حالی که سن ایده آل برای تولد نوزاد فرا می رسد. اما در چنین دوره ای ، یک زن در حال اتمام تحصیلات خود است ، و از نظر مالی مستقل می شود. تولد کودک و ازدواج می تواند مانع پیشرفت حرفه ای وی و ایجاد شغل شود.
بعد از سی سال ، عروس نه تنها مستقل و از نظر اقتصادی مطمئن است ، بلکه یک خانه دار پیچیده نیز هست. یک زن می تواند بسیاری از مشکلات را به تنهایی حل کند. اما با این سن ، وضعیت سلامتی زنان رو به زوال است ، هر ساله باردار شدن و به دنیا آوردن یک کودک سالم برای آنها دشوارتر می شود. و همچنین مردان کمتری هستند که آماده ازدواج با او باشند. طبق این سن ، آنها به طور معمول ازدواج کرده اند.
ازدواج بعد از چهل سال می تواند به "جوانی دوم" یک زن تبدیل شود ، بیهوده نیست که آنها می گویند: "بابا دوباره توت است." در این سن ، زن با منشور تجربه زندگی قابل توجهی به مرد نگاه می کند ، اما کاملاً مطلوب و زیبا باقی می ماند. اما تجربه به دست آمده ، اغلب منفی ، می تواند شما را از تشکیل خانواده ای کامل منع کند. تنها در صورت امکان غلبه بر همه اینها ، هنوز می توان خانواده تشکیل داد. برای زنان بالای چهل سال همه چیز از نظر فرزندان از بین نرفته است. بسیاری از آنها پس از چهل سالگی زایمان می کنند ، اگرچه در این سن احتمال به دنیا آوردن فرزند سالم کاهش می یابد. نوزادان دیررس معمولاً در فضایی از توجه بیشتر و عشق زیاد پرورش می یابند که این نیز یک عامل مثبت است.
بنابراین ، انتظار تا سالهای بلوغ نامزد خود یا ازدواج بلافاصله پس از فارغ التحصیلی انتخاب هر زن مجردی است. در هر سنی ، ازدواج و عشق تأثیرات مفیدی در روحیه و شرایط یک زن دارد.
