برخی از متخصصان اظهار می کنند که روان رنجوری های دوران کودکی که خفیف هستند ، خود به خود از بین می روند و نیازی به درمان نیستند. با این حال ، در مواردی که اختلال نوروتیک بسیار بارز باشد ، هنگامی که علائم زندگی کودک و والدین او ، محیط فوری را پیچیده می کند ، لازم است شرایط اصلاح شود.
انواع مختلف روان رنجوری در دوران کودکی وجود دارد. آنها با هر دو نشانه عمومی همراه هستند و علائم خاصی دارند که مشخصه یک گونه خاص است. اگر وضعیت کودک باعث نگرانی می شود ، اگر علائم بسیار شدید و مضر برای سلامتی است ، کیفیت زندگی کودک را بدتر می کند ، باید از یک متخصص استفاده کنید.
روان رنجوری های دوران کودکی کاملاً با موفقیت درمان می شوند. در بعضی موارد ، انجام فقط چند جلسه روان درمانی شخصی یا گروهی کافی خواهد بود. در شرایط دیگر ، هنگامی که روان رنجوری بیش از حد شدید و بارز باشد ، ممکن است نیاز به درمان دارویی اضافی باشد. فقط پزشک باید داروها را انتخاب و تجویز کند ، این نکته را باید همیشه بخاطر بسپارید. علاوه بر این ، دفع موفقیت آمیز روان رنجوری در دوران کودکی تا حد زیادی به محیط خانواده ، تربیت و جو کودک در آن بستگی دارد و رشد می کند. بنابراین ، والدین باید بدانند که چه شرایطی باید ایجاد شود تا کودک به سرعت از حالت عصبی نجات یابد.
کمک حرفه ای
انتخاب گزینه روان درمانی به نوع روان رنجوری ، وضعیت عمومی کودک ، مشکلاتی که در زندگی بیمار کوچک وجود دارد و البته به علت اصلی که به دلیل آن روان رنجور بستگی دارد بستگی دارد. دولت توسعه یافته
انواع زیر درمانی به خوبی در درمان روان رنجوری دوران کودکی اثبات شده است:
- حیوان درمانی - بر اساس تعامل کودک با حیوانات (سگ ، اسب ، دلفین ، گربه و غیره) است. چنین رویکردی به خوبی استرس را تسکین می دهد ، به کودک می آموزد که به درستی با دنیای اطراف خود تماس برقرار کند و تأثیر مثبتی بر وضعیت روان کودک دارد.
- هنر درمانی - ممکن است شامل طراحی ، مدل سازی ، بافندگی ، اریگامی و سایر گزینه های خلاقیت باشد. کمک می کند تا تغییرات در وضعیت کودک را ردیابی کنید ، برای خلاص شدن از استرس داخلی ، برای کار با ترس از کودکی عالی است.
- بازی درمانی - تأثیر بر روی کودک از طریق بازی رخ می دهد. موقعیت های خاص شبیه سازی می شوند ، هنگام بازی کردن ، کودک یاد می گیرد که احساسات و رفتار خود را کنترل کند ، راهی برای خروج از شرایط دشوار پیدا می کند ، از استرس جمع شده در داخل خلاص می شود و غیره.
- آموزش خودکار - با گذشت زمان ، به طور موثر بسیاری از علائم روان رنجوری دوران کودکی را برطرف می کند ، به "آزاد کردن" تنش کمک می کند.
- کار با نگرش - می تواند هم در حالت بیداری و هم تحت تأثیر هیپنوتیزم (با اختلالات عصبی شدید) انجام شود. بر اساس شکل گیری نگرش های مثبت در ذهن یک بیمار کمی است.
علاوه بر این ، روان درمانی خانواده ، هنگامی که کار نه تنها با خود کودک ، بلکه با والدین نیز انجام می شود ، می تواند نتایج مطلوبی و سریع در درمان روان رنجوری های دوران کودکی ایجاد کند.
همچنین لازم به ذکر است که ، به عنوان مثال ، هنر درمانی را می توان با کودکان مبتلا به روان رنجوری و در خانه انجام داد. به طور کلی خلاقیت تأثیر بسیار مثبتی بر شخصیت کودک دارد ، به رشد هوش هیجانی کمک می کند.
نکاتی برای والدین
با وجود این واقعیت که تعدادی از شرایط روان رنجوری ، با توجه به افزایش سن ، خود به خود برطرف می شوند ، حتی در این مورد ، والدین نباید "وضعیت" فرزند خود را "امتیاز" دهند. ایجاد شرایط مناسب که تأثیر مثبتی بر رفاه کودکان داشته و به خلاص شدن سریع از حالت عصبی کمک می کند ، مهم است.
والدین برای کمک به فرزندشان در مقابله با روان رنجوری چه کاری می توانند در خانه انجام دهند؟
- رفتار و رویکرد خود را نسبت به آموزش تنظیم کنید. درصورتی که فرد مدام در یک محیط پرتنش و پرتنش قرار داشته باشد ، مجبور به انجام کاری شود که اصلاً نمی خواهد انجام دهد ، نوروز در هر سنی تشدید می شود و به شکل شدید در می آید. بنابراین ، ایجاد فضای مطلوب ، راحت و گرم در خانه برای والدین مهم است که باعث آرامش کودک و روحیه دادن به او می شود. همچنین ارزش دارد که از انواع سمی آموزش که به نفع روان کودک نیست ، صرف نظر کنیم. هرگز نمی توانید کودکی را سرزنش کنید و یا او را به خاطر هرگونه عمل و عملی که از علائم یک اختلال عصبی است مجازات کنید. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر کودکی شب خود را خیس کرده است ، دیگر نیازی به فریاد کشیدن و قرار دادن او در گوشه ای نیست ، او را بدون شیرینی رها کرده یا از نظر جسمی مجازات می کند. این فقط شرایط را بدتر می کند.
- اجازه ندهید کودک در حالت روان رنجوری فرو رود. والدین نباید بیش از حد روی علائم روان رنجوری دوران کودکی تمرکز کنند. اگر به عنوان یک علامت بر کودک غلبه دارد ، لازم نیست دائماً درباره ترس و اضطراب او صحبت کنید. البته ، لازم است که دریابید کودک چه احساسی دارد ، درباره چه چیزی فکر می کند. با این حال ، نیازی به ایجاد زمینه هایی برای خیالات کودکان نیست که می تواند شرایط را بدتر کند.
- نباید کودک را از بیان عواطف و احساسات منع کنید. سرکوب در این حالت فقط منجر به افزایش روان رنجوری خواهد شد. در عین حال ، مهم است که به کودک بیاموزیم چگونه احساسات را به درستی آزاد کند تا رفتار او نامناسب نباشد.
- مهم است که سعی کنید استرس شدید و موقعیت های مختلف را که می تواند منجر به روان پریشی اضافی شود ، از زندگی کودک حذف کنید. اگر به طور قطعی شناخته شده باشد که دقیقاً چه عواملی باعث ایجاد روان رنجوری در دوران کودکی شده است ، پس باید سعی کنیم این علت اصلی را از بین ببریم. شما نباید سعی کنید "شوک درمانی" را عملی کنید و کودک را با ترس خود در موقعیت اضطراب و روان رنجوری مواجه کنید. این می تواند تأثیر فوق العاده منفی بر وضعیت کودک داشته باشد.
- والدین باید برنامه روزانه کودک خود را تنظیم کنند. اگر کودک خواب کافی نداشته باشد ، بیش از حد مشغول باشد ، فرصت استراحت عادی و کار خود را نداشته باشد ، می تواند یک اختلال روان رنجوری را تشدید کند. مهم است که کودک فضای شخصی را در اختیار او قرار دهید ، حداقل کمی وقت آزاد به او بدهید.
متخصصان همچنین توصیه می کنند که در درمان روان رنجوری های دوران کودکی به کودک ویتامین بدهید ، رژیم او را متعادل کند ، بیشتر راه برود و حرکت کند. در صورت امکان ، یک بیمار کوچک باید در استخر یا در هر بخش ورزشی ثبت نام شود. فعالیت بدنی کافی نه تنها به طور کلی بر سلامتی تأثیر مثبت دارد ، بلکه به خلاص شدن از تنش و استرس نیز کمک می کند.
