روانشناسان می گویند روان رنجوری در آن دسته از کودکان رخ می دهد که درگیری بین شرایط زندگی و خلق و خوی خود را تجربه می کنند ، زیرا همه تلاش ها برای مقاومت در برابر شخصیت کودک معمولاً منجر به عقده های حقارت ، عزت نفس پایین ، پرخاشگری و روان رنجوری می شود. یعنی اگر یک کودک آهسته را عجله می کنید یا یک پرسشگر را کند می کنید ، می توانید کودک خود را کاملا خراب کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر والدین خواسته های باورنکردنی از کودک داشته باشند که با سن یا خصوصیات جسمی کودک مطابقت نداشته باشد ، نوروز خود را احساس می کند. به عنوان مثال ، هنگامی که والدین در تلاشند یک کودک اعجوبه یا یک نوازنده بزرگ را از کودک بسازند ، اما او آرزوهایی برای این کار ندارد.
گام 2
کودکان مستقلی که والدین آنها بیش از حد مراقب هستند ، مستعد ابتلا به روان رنجوری هستند. به عنوان مثال ، اگر انواع تجویز و قوانین رفتاری به کودکان داده شود ، اما در عین حال همه ابتکارات و مظاهر شخصیتی وی را مهار می کنند. سوuse استفاده از انواع ممنوعیت ها نیز بر رشد کودک تأثیر منفی می گذارد.
مرحله 3
کودکان بیش از حد خراب دچار نوروز می شوند. کودکانی که مجاز به انجام هر کاری هستند بیش از حد از عزت نفس خود رنج می برند ، بنابراین هر مشکلی که در راه آنها باشد برای آنها یک آسیب روانی است.
مرحله 4
نوروز می تواند در کودک در بدو تولد یک خواهر یا برادر ظاهر شود. وقتی کودک جدیدی ظاهر می شود ، مادر باید وقت بیشتری را با او بگذراند ، اما نه او و نه پدر نباید احساسات و تربیت بچه های بزرگتر را فراموش کنند. آنها به توجه عادت کرده اند و با ظاهر کودک ، به عقیده آنها ، به پس زمینه سقوط می کنند. حسادت ، فریاد ، کینه ، صحنه های رسوائی ظاهر می شود. کودکان هوی و هوس ترتیب می دهند ، نشان می دهد که آنها نیز هنوز کوچک هستند.
مرحله 5
نوروز ناشی از مجازات های سخت است. به عنوان مثال ، وقتی والدین کودک را تحقیر می کنند ، شخصیت او را تحقیر می کنند. اگر والدین اعصاب خود را بر روی کودکی پاره کنند و او را مقهور او کنند ، او ترسو ، سخت و بی عاطفه بزرگ می شود. البته ، شما نمی توانید رفتار نادرست را کاملاً نادیده بگیرید ، اما باید هنگام حل هر مشکلی درک و خویشتنداری کنید.
مرحله 6
همچنین ، یکی از دلایل اصلی نوروز ، مشاجره و رسوائی بین والدین است. مشاجره و رسوائی ها ، روان کودک را آسیب می بیند و با گذشت زمان او شروع به تقلید از والدین خود می کند ، یعنی به همان اندازه ظالم و بی عاطفه می شود.
