یک متخصص گوش و حلق و بینی می تواند اوتیت میانی را در کودک تشخیص دهد. با این حال ، شما می توانید علائم غیر مستقیم نشانگر بیماری را خودتان شناسایی کنید. اما درمان باید فقط پس از مشاوره با یک متخصص انجام شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نگاه دقیق تری به کودک بیندازید. در دوران کودکی و به ویژه در دوران نوزادی ، شناسایی اوتیت میانی دشوار است. اما رفتار کودک بیمار تغییر می کند. کودک هنگام شیر دادن گریه می کند. بر روی تراگوس فشار دهید (در مقابل دهانه مجرای شنوایی خارجی برجستگی در دهانه گوش وجود دارد) - اگر درد در گوش وجود داشته باشد ، کودک گریه می کند. کودک ممکن است به طور ناگهانی ، در هنگام بازی شروع به گریه کند ، به عنوان مثال ، برای مدت طولانی به خواب رود ، در رختخواب پرتاب شود و یا در هنگام حرکت حرکت بیقرار در آغوش خود رفتار کند.
گام 2
گوش کودک را معاینه کنید ، با اوتیت خارجی ، پوست اطراف مجرای گوش قرمز می شود و مجرا به دلیل ادم باریک می شود. ممکن است متوجه ترشحات شفافی شوید که در مجرای گوش جمع می شود. با بیماری گوش خارجی ناشی از استرپتوکوکهای گروه A - erysipelas - دمای بدن به 39 ، 0 درجه سانتیگراد و بالاتر می رسد ، کودک سرد است ، اشتها ندارد. در همان زمان ، قرمزی و تورم در گوش وجود دارد و جوش های تاول دار که با مایع شفاف پر شده اند ، روی پوست ظاهر می شوند.
مرحله 3
کودک را مشاهده کنید: اگر دوره های اضطراب جای خود را به رخوت و سستی می دهد ، کودک به سرعت خسته می شود ، اسهال و استفراغ رخ می دهد ، ممکن است این اوتیت مدیای کاتارال باشد که می تواند به شکل چرکی تبدیل شود. پس از آن ترشحات از دهان سفید یا سبز می شود ، ممکن است رنگ خاکستری داشته باشد. این ویژگی پارگی لاله گوش است.
مرحله 4
کودک را حتماً به پزشک گوش و حلق و بینی گوش نشان دهید ، وی دهانه گوش را معاینه می کند ، تمام علائم را مطالعه می کند ، برای آزمایشات ارجاع می دهد و تشخیص را تعیین می کند و سپس دوره درمانی مورد نظر را انتخاب می کند. در بعضی موارد ، به عنوان مثال ، با اوتیت میانی چرکی ، فیزیوتراپی به موازات درمان اصلی تجویز می شود. پزشک می تواند اوتیت میانی را با علائم خفیف ایجاد کند ، حتی اگر کودک نگران چیزی جز مشکل بلع هنگام غذا خوردن نباشد. هرگز خود درمانی نکنید.
