افسردگی بیماری است که حتی در سنین پایین می تواند خود را نشان دهد. اختلال افسردگی تهدید خاصی برای شکل گیری شخصیت کودک است و تشخیص این بیماری دشوار است. علائم پیشرفت افسردگی در دوران کودکی چیست؟
موذی بودن افسردگی دوران کودکی در دو نکته اصلی نهفته است. اولاً ، کودک نمی داند چگونه احساسات و احساسات خود را به درستی توصیف کند ، ممکن است برای او دشوار باشد که به طور خاص برای والدینش توضیح دهد که چه چیزی و کجا را آزار می دهد ، چه چیزی او را نگران می کند و چرا. دوم ، افسردگی در دوران کودکی در بیشتر موارد پوشیده است ، و با انواع علائم فیزیولوژیکی مشخص می شود. والدین غالباً علائم بدنی را نوعی بیماری آلی تفسیر می کنند ، اما معاینات و معالجه پزشکی نتیجه معناداری ندارد. علاوه بر این ، افسردگی دوران کودکی با علامت شناسی گسترده ای مشخص می شود ، که تشخیص دقیق را پیچیده می کند. بنابراین ، اغلب به کودکان یک نوع سندرم آستنیک یا مرحله اولیه سایکوپاتی داده می شود. آستنی ، سایکوپاتی و سایر اختلالات نیاز به درمانهایی دارند که معمولاً برای اصلاح افسردگی استفاده نمی شوند. بنابراین ، چنین درمانی نتایج مثبتی نمی دهد.
خطر افسردگی در دوران کودکی این است که می تواند برای مدت طولانی قابل شناسایی نباشد. والدین می توانند از نظر بهداشت جسمی درگیر شوند ، در نظر بگیرند که کودک به سادگی یک شخصیت غریب را نشان می دهد. افسردگی کودکان می تواند از سنین پایین آغاز شود ، اما فقط در سنین نوجوانی است که والدین ، معلمان و روانشناسان در مدرسه و متخصصان پزشکی می توانند وجود آن را شک کنند. در آن زمان ، یک اختلال افسردگی در حال حاضر اثری جدی در رشد شخصیت کودک برجای گذاشته و می تواند به عواقب واقعاً برگشت ناپذیری منجر شود. علاوه بر این ، افسردگی اغلب با تغییر در سطح هورمونی همراه است ، که به طور مستقیم بر روی فیزیولوژی کودک تأثیر می گذارد.
تظاهرات جسمی متداول افسردگی در کودکی
اغلب اوقات ، حالت افسردگی در دوران کودکی به عنوان مشکلات دستگاه گوارش پنهان می شود. کودک شروع به شکایت مداوم از درد شکم ، حالت تهوع ، سکسکه ، آروغ و دل درد می کند. در بعضی موارد ممکن است استفراغ وجود داشته باشد. اشتهای کودک در دوران افسردگی معمولاً ناپایدار است. در افسردگی ، اختلالات گوارشی مشخصه: یبوست در دوران کودکی را می توان با اسهال شدید جایگزین کرد.
برای اختلال افسردگی کودک ، سردرد و سرگیجه ، زنگ زدن در گوش و مشکلات تمرکز نوعی بیماری است. کودک ممکن است از ناراحتی عمومی ، درد در سراسر بدن شکایت کند ، که مسکن از آن صرفه جویی نمی کند. اغلب ، در برابر افسردگی ، ایمنی از کار می افتد ، زیرا کودک اغلب با بیماری های ویروسی و عفونی شروع به بیمار شدن می کند.
علائم فیزیولوژیکی افسردگی کودکان نیز باید شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات متابولیکی ، کمبود وزن یا چاقی ؛
- ضعف عضلانی ، سندرم آستنیک ؛
- تنش مداوم در بدن ؛
- عدم قدرت ، خستگی مداوم ، بی حالی ؛
- بدن درد
- افزایش نامعقول دما در همان زمان ، درجه حرارت بالا در کودک می تواند برای مدت طولانی ادامه یابد.
- برونشیت ، آپنه ، خروپف ، سایر مشکلات تنفسی.
- رنگ پریدگی یا سیانوز پوست. اغلب ، هنگامی که کودک افسرده است ، کبودی یا سیاهی تیرگی زیر چشم مشاهده می شود.
- بیماری های مختلف پوستی ، تبخال ، برفک در دوران کودکی.
- VSD ، مشکلات سیستم قلبی عروقی.
افسردگی دوران کودکی با حالت سبکی سر مشخص می شود ، در برخی موارد غش و غش رخ می دهد.
کودکی که افسرده است ممکن است برخی از علائم معمول صرع را داشته باشد.
در موارد شدید ، شنوایی ، بینایی ، توانایی تکلم و حرکت به طور موقت کاهش می یابد.
در هنگام عصر ، کودکان مبتلا به افسردگی افزایش چشمگیر فعالیت بدنی دارند. آنها می توانند به دور خانه بدوند ، جیغ بزنند و بی قرار در رختخواب بچرخند. حرکات آنها تند ، ناجور ، خشن و اغلب بی معنی به نظر می رسد.
سایر علائم شایع افسردگی دوران کودکی
با چنین اختلالی ، سیستم عصبی بسیار رنج می برد. علائم حالت افسردگی کودک می تواند خود را از طریق بی خوابی ، کابوس ، تیک عصبی و از دست دادن حساسیت عصبی نشان دهد.
علائم اصلی که می توان به وسیله آن شک کرد که یک بیماری دردناک در کودک ایجاد می شود ، بر روان ، احساسات تأثیر می گذارد. این علائم به شرح زیر است:
- نوسانات ناگهانی خلق و خوی ، افسردگی ، غم ، استیصال ، بی علاقگی غالب است.
- منفی گرایی
- افزایش پرخاشگری ، تحریک پذیری ، اضطراب ؛
- اضطراب ، حملات وحشت ؛
- گریه یا مجاورت مداوم با اشک ، افزایش حساسیت ، آسیب پذیری ؛
- انزوا ، عقب نشینی در جهان و افکار خود.
- اختلالات رفتاری: کودک نافرمانی می کند ، بی ادبانه رفتار می کند ؛
- تثبیت افکار ، رویدادها و احساسات منفی ؛
- کودکان در دوران افسردگی اغلب غر می زنند ، از بی حوصلگی مداوم شکایت می کنند ، آنها به هیچ چیز علاقه مند نیستند ، به اسباب بازی های جدید جذب نمی شوند ، آنها به دنبال بازی و تماس با کودکان دیگر نیستند.
- افسردگی ، احساس دائمی مالیخولیا ، ترس از مرگ و تنهایی ؛
- تنبلی شدید
- تفکر آهسته: جذب اطلاعات جدید برای کودک دشوار می شود ، کودک می تواند برای مدت طولانی حتی به س basicالات اساسی در مورد پاسخ ها فکر کند.
- بدتر شدن حافظه ؛ ذهنیت غایب
- گفتار ، به عنوان یک قاعده ، کند می شود ، اغلب ناسازگار ، مهار می شود.
- در یک حالت افسرده ، کودکان تمایل به تفکر عمیق دارند.
- عزت نفس پایین ، خجالتی بودن
- بی تفاوتی بیشتر می تواند در اطاعت شگفت انگیز ظاهر شود.
اختلال افسردگی اغلب افکار عجیب و ترسناکی را در ذهن کودک شکل می دهد. او شروع به ترس از پایان جهان یا نوعی فاجعه می کند ، دردناک لحظاتی را تجربه می کند که مجبور است از مادرش جدا شود.
کودک غمگین ، بی لبخند ، بی ادب ، مشکوک ، بی اعتماد می شود. در چنین وضعیت دردناکی ، هر انتقادی می تواند بسیار حاد درک شود. اظهارات یا سرزنش ها باعث نارضایتی در اندازه ناکافی می شود و کوچکترین بی عدالتی می تواند هیجان ها را با فریاد و اشک تحریک کند.
متخصصان خاطرنشان می كنند كه افسردگی دوران كودكی با نوعی از رگرسیون مشخص می شود. این امر در این واقعیت آشکار می شود که یک کودک کاملاً بزرگسال به طور ناگهانی شروع به بازی کردن اسباب بازی ها و بازی های در نظر گرفته شده برای نوزادان می کند ، درخواست پستانک می کند ، خواستار حمل در آغوش او است ، می خواهد در تخت پدر و مادرش بخوابد. رگرسیون همچنین می تواند با مکیدن شست خود را نشان دهد.
یک اختلال افسردگی همیشه با همه این علائم همراه نیست. با این حال ، اگر اکثریت قریب به اتفاق علائم وجود داشته باشد و برای مدت طولانی ادامه داشته باشد ، این دلیل تماس با متخصص است.
