کودکان موجودات بی نظیری هستند. به نظر می رسد که آنها هرگز مستقل بودن را یاد نمی گیرند ، به عنوان مثال ، حتی خودشان نمی توانند قاشق چنگال را نگه دارند. اما یک روز شگفت انگیز کودک شما شروع به خوردن غذا کرد و هرگونه تلاش برای کمک به او را در این زمینه رد می کند. ممکن است شما به دخترتان آموزش بافتن یا قلاب بافی بدهید ، اما همه تلاش ها بی فایده است. ناراحت و عصبی نباشید ، به احتمال زیاد این شغل اصلاً برای او مناسب نیست ، شاید حرفه او آشپزی یا شیرینی پزی باشد.
حضور والدین در نزدیکی نقش مهمی در پیروزی ها یا شکست های روزانه نوزادان دارد. در لحظات پیروزی ، ما احساس غرور و شادی می کنیم ، از هر یک از دستاوردهای آنها خوشحال می شویم. بعضی اوقات وقتی کودک در همه کارها موفق نمی شود ، کمی ناراحت و مضطرب هستیم.
وظیفه والدین درک شخصیت کودک است. اما نباید فقط او را درک کرد ، بلکه باید او را همانطور که هست پذیرفت. این کلید رشد موفقیت آمیز کودک است. شما باید با ظرافت انرژی او را در مسیر درست هدایت کنید. فقط در این صورت تلاش شما خالی نخواهد بود و نتایج مطلوبی را به همراه خواهد داشت. با درایت و ظرافت به شما کمک می شود. در بعضی موارد ارزش دادن به کودک را دارد.
همه کودکان فردی هستند ، از نظر رشد و شخصیت خاص هستند. نیازی به مقایسه او با افراد دیگر نیست. همچنین توجه نکنید و در مورد علائم رشد کودکان ، که نشانگر میزان در اختیار داشتن مهارت ها و توانایی های خاص است ، آویزان شوید. به هر حال ، اگر کودک شما در این چارچوب قرار نگیرد کاملاً طبیعی است: شاید او عقب است یا برعکس ، از شاخص ها پیشی می گیرد.
بسیاری از روانشناسان و متخصصان اطفال معتقدند مهمترین عادتهای عاطفی در سه سال اول زندگی کودک ایجاد می شود. در آینده ، آنها تأثیر زیادی در رشد او به عنوان یک فرد دارند. سعی کنید زمان بیشتری را به کودک اختصاص دهید ، بیشتر توجه کنید ، بیشتر مراقبت کنید. به هر حال ، از این طریق باعث می شوید که او با خانواده اش احساس محافظت ، دوست داشتن و اتحاد کند. توجه داشته باشید که کودکانی که عشق ، گرما و مراقبت از والدین خود را نمی دانند نمی توانند در آینده به افراد دیگر اعتماد کنند ، آنها نمی توانند احساسات واقعی خود را نشان دهند. بی علاقگی و افسردگی آنها را همراهی می کند.
شرایط لازم برای کودکان بزرگتر باید باشد. هنگام پرورش او در هر سنی باید خط خود را خم کنید. این لازم است تا او بدون تردید به حرف های شما گوش کند ، بحث نکند ، اظهارات شما را در نظر بگیرد و گوش خود را گوش ندهد.
کودکان با شخصیت های مختلف نقش بسزایی در شکل گیری برخی از ویژگی ها و ویژگی های شخصیت دارند. فرزندان می توانند متفاوت باشند ، نه تنها در خانواده های مختلف تربیت شده اند ، بلکه توسط والدین یکسان نیز پرورش یافته اند. این مسئله گاهی اوقات ما را از این بابت متضرر می کند که چرا کودک کوچکتر با کودک بزرگتر تفاوت زیادی دارد. این اختلافات حتی در بدو تولدشان از نظر خصوصیات مشخص شده بود. همچنین سبک و روش های تربیتی نیز در ظهور این تفاوت ها تأثیرگذار است.
در نتیجه ، تأثیر شما در مراحل اولیه شکل گیری شخصیت کودک به طور مستقیم بر رشد مهارت ها ، ویژگی های درونی او تأثیر می گذارد.
