خانواده پایه های شخصیت را بنا نهاده ، در اینجا است که کودک یاد می گیرد با دیگران تعامل داشته باشد ، هنجارها و قوانین اجتماعی را جذب می کند. در آینده ، گروه های اجتماعی قابل توجه جدیدی ظاهر می شوند ، اما پایه هایی که کودک در خانواده دریافت کرد ، کل زندگی آینده او را تحت تأثیر قرار می دهد.
شناسایی شخصیت
در روانشناسی ، تفکیک مفاهیم فرد ، شخصیت و فردیت وجود دارد. بنیانگذار این طبقه بندی A. N. لئونتیف طبق نظریه وی ، شخصیت موضوع روابط اجتماعی و فعالیت آگاهانه انسان است. از این نتیجه می شود که شکل گیری شخصیت در خارج از محیط اجتماعی غیرممکن است.
نفوذ خانواده
نقش اصلی در شکل گیری شخصیت به نهاد خانواده تعلق می گیرد ، زیرا این او است که اولین گروه اجتماعی است که کودک با آن ملاقات می کند. در اینجاست که کودک اولین ایده ها را در مورد جهان و جامعه دریافت می کند ، که پایه و اساس همه رشد بعدی انسان است. اهمیت تأثیر خانواده با وابستگی شدید عاطفی و اجتماعی اعضای گروه به یکدیگر و همچنین مدت زمان مواجهه افزایش می یابد ؛ با توجه به این شاخص ها ، هیچ نهاد دیگری از جامعه نمی تواند با خانواده.
این خانواده است که ساختارهای اساسی شخصیت را وضع می کند: سبک روابط با افراد دیگر ، که او از طریق مشاهده رفتار والدین خود بدست می آورد. این نمونه شخصی والدین است که بیشترین تأثیر را دارد ، نه سرزنش ها و پندها. از طریق تعامل با بزرگسالان ، کودک اولین ایده ها را در مورد خود بدست می آورد ، به همین دلیل توجه و مراقبت بسیار مهم است. کمبود محبت والدین می تواند در آینده باعث ایجاد عقده هایی شود. همچنین ، کودک در خانواده ایده خود را به عنوان نماینده جنسیت زن یا مرد تشکیل می دهد ، یاد می گیرد رفتار خود را مطابق با این ایده ها تنظیم کند. ارزشهای اخلاقی شکل می گیرد ، کودک یاد می گیرد که چه چیزی "خوب" و "بد" است. به لطف ارتباط با والدین ، کودک معانی زندگی و همچنین آرمان ها و آرمان ها را شکل می دهد ، احساس ارتباط بین نسل ها را پیدا می کند ، یاد می گیرد که خود را به عنوان بخشی از یک گروه درک کند و در نتیجه احساس تعلق ایجاد کند.
اما مهمترین کار این است که کودک یاد می گیرد ارتباط برقرار کند. او بر اساس دیدگاه ها و نگرش های خود ، یک سبک ارتباطی را شکل می دهد ، یاد می گیرد با افراد اطرافش تعامل کند. در اینجا حمایت از بزرگسالان از اهمیت بالایی برخوردار است ، این اجازه می دهد کودک در شکست ها منزوی نشود ، بلکه تلاش های جدیدی انجام دهد.
با این حال ، خانواده در طول زندگی فرد تأثیر تعیین کننده ای نخواهد داشت. در روانشناسی ، به طور کلی پذیرفته شده است که با پذیرش در مدرسه ، یک نهاد جدید اجتماعی شدن در زندگی کودک ظاهر می شود. اکنون معلم مدرسه و همسالان تأثیر زیادی خواهند داشت. در زندگی بعدی ، گروه های اجتماعی قابل توجه جدیدی ظاهر می شوند ، با این حال ، در 7 سالگی کودک پایه های شخصیت را گذاشته است ، این بدان معنی است که فقط اصلاح رفتار می تواند بیشتر انجام شود ، بنابراین ، با توجه به قدرت نفوذ و نفوذ ، این خانواده است که اصلی ترین خانواده در رشد شخصیت است.
