تغذیه طولانی مدت فقط برای سلامتی کودک مفید است. با این حال ، این یک وابستگی روانی شدید در کودک ایجاد می کند ، که خلاص شدن از آن بسیار دشوار است.
مزایای تغذیه تا یک سال
بعد از شش ماه ، شیر مادر دیگر به عنوان تنها ماده غذایی برای کودک متوقف می شود ، انواع غذاها و آب میوه های مکمل به رژیم غذایی وی وارد می شود. کودک بزرگ می شود ، تعداد دلبستگی ها به پستان کاهش می یابد و غلظت آنتی بادی ها در شیر مادر افزایش می یابد. این بدان معناست که نوزادانی که بیش از 6 ماه از شیر مادر خود تغذیه می کنند از پشتیبانی ایمنی قوی برخوردار می شوند. اگر شیردهی تا یک سال طول بکشد بسیار خنک است ، زیرا در این سن است که کودک اولین تلاش خود را برای راه رفتن انجام می دهد ، به این معنی که بیشترین حساسیت را به بیماری های مختلف دارد.
مزایای تغذیه تا دو تا سه سال
در سال سوم شیردهی ، شیر خواص مفید خود را از دست نمی دهد و منبع ارزشمندی از چربی ها ، پروتئین ها ، ویتامین ها و مواد معدنی است. این ماده حاوی آنزیم های ویژه ای است که به جذب غذا و همچنین مواد فعال بیولوژیکی و فاکتورهای رشد بافتی کمک می کند که در غذای بزرگسالان یا در غذای مناسب کودک یافت نمی شود.
نوزادانی که بیش از سه سال شیر مادر دریافت می کنند ، در 5 سالگی در آزمایش های رشد گفتاری عملکرد خوبی دارند.
فواید تغذیه تا چهار سالگی
به نظر می رسد که کودک چهار ساله دیگر اصلاً نیازی به شیر مادر ندارد. با این حال ، اینطور نیست. این ماده حاوی لاکتوفرین است که رشد مقصر اصلی پوسیدگی دندان ، باکتریهای استرپتوکوکی را متوقف می کند. علاوه بر این ، با کمک شیر مادر ، مینای دندان از فسفر و کلسیم اشباع می شود ، در نتیجه دندان ها تقویت می شوند. کودک نوپای چهار ساله ای که پس از مشاجره هر کودک به سمت پستان مادرش می دود ، در مقایسه با کسانی که خود به تنهایی با احساسات کنار می آیند ، مانند "پسر مامان" به نظر می رسد. در واقع ، به احتمال زیاد اولین نفر که زودتر از موعد ارتباط خود را با مادر قطع نکرده است ، یاد می گیرد سریعتر از پس استرس برآید. چنین کودکی احساس عقب ایمنی می کند ، نسبت به دنیا بازتر است و با اطمینان بیشتری در آن عمل می کند.
به گفته دانشمندان نیوزلندی ، هرچه کودک مدت بیشتری شیر دهد ، در سن شش یا هشت سالگی بهتر با جامعه سازگار می شود.
مضر بودن تغذیه تا چهار سال
تغذیه طولانی مدت فقط برای سلامتی کودک مفید است. با این حال ، بهتر است در دو یا سه سالگی از شیر گرفته شود ، زیرا غالباً به دلیل جدا نشدن روانشناختی کودک از مادر ، که به راحتی نمی خواهد "او را رها کند" ، کودک به این وابستگی می رسد ، آینده می تواند بر رشد او تأثیر منفی بگذارد. چنین نوزادی اغلب مورد تمسخر سایر کودکان قرار می گیرد ، گوشه گیر و خجالتی است. بله ، اگر یک کودک نسبتاً بزرگسال در خیابان هیستریک شود و شیر مادر بخواهد ، خود یک زن احساس ناراحتی خواهد کرد. لازم به ذکر است که هر چه زن لحظه به پایان رسیدن شیردهی را به تعویق بیندازد ، سازگاری کودک با آن دشوارتر خواهد بود.
