متأسفانه هر زوج متاهلی نمی تواند از پس زندگی خوشبختی برخوردار باشد. و مهمترین چیز بعد از فراق حفظ روابط متمدنانه به خاطر کودکان است. به هر حال ، آنها کسانی هستند که به میزان بیشتری از طلاق رنج می برند. و مادران برای تربیت صحیح کودکان در خانواده ای ناقص ، که در آنها احساس تنهایی نخواهند کرد ، باید تلاش های زیادی انجام دهند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بزرگترین اشتباهی که مادران مجرد مرتکب می شوند تصویر نادرستی از پدر است که به دخترشان القا می کنند. بندرت کسی موفق می شود بدون کینه و توهین متقابل از پدر کودک جدا شود. و همه ناگفته ها شخصاً به مکالمه با کودکی تبدیل می شوند که مقصر هیچ کاری نیست. اما او باید به عنوان یک محافظ بین عدم علاقه مادرش به "سابق" عمل کند. اما بیایید این را بفهمیم ، اگر عزیز سابق شما چنین خبیث بود ، پس چرا او را دوست داشتید و با او بودید؟ با چنین گفتگوهایی می توانید اعتبار خود را از نظر کودک از دست داده و یک احمق بی رویه باشید. اما عشق به پدر فقط می تواند شدت یابد ، همانند قربانی که چنین بانوی پرمدعایی ملاقات کرد.
گام 2
بهترین گزینه بیان بی طرفانه در مورد پدر کودک است ، خصوصاً اگر زندگی مشترک این دو اتفاق نیفتاده باشد. بدون اظهارات ارزشی ، با آرامش به سوالات دخترتان پاسخ دهید. اگر مکالمه اصلی باشد بهتر است: "من واقعاً فرزندی می خواستم و او را به دنیا آوردم ، اما پدر شما برنامه های دیگری برای زندگی داشت. اما من از او سپاسگزارم که تو را دارم. " این گزینه در صورتی مناسب است که پدر کودک در تربیت او مشارکت نکند. اگر دخترتان پدرش را مرتب ببیند ، ممکن است نظر دیگری در مورد جدایی شما داشته باشد. در این صورت با همسرتان به توافق برسید که به مصلحت دخترتان به یک نسخه پایبند باشید. اگرچه ، گاهی رسیدن به سازش بسیار دشوار است ، به خصوص اگر سایر بستگان نیز در این امر دخالت کنند.
مرحله 3
برای دختران بزرگ شدن در خانواده های تک والدی بدون پدر دشوار است که یاد بگیرند چگونه روابط صحیح با جنس مخالف برقرار کنند. این را می توان در کمرویی بیش از حد و بالعکس ، در ابرجنسیت بیان کرد. از این گذشته ، هیچ مدل رابطه صحیح بین زن و مرد در خانواده خودشان وجود ندارد. اگر چنین چیزی در محیط فوری وجود نداشته باشد ، دختران می توانند توسط شرکت پسران مرعوب شوند. یا عدم حضور آنها را با رفتار وسواسی جبران کنید. حتماً می فهمید که این تقصیر دختر نیست. و ما در مورد رفتار انحرافی صحبت نمی کنیم ، بلکه در مورد عقده های کودکان عادی و کمبود محبت والدین هستیم. و ما نباید سرزنش کنیم ، بلکه نشان دهیم که جنبه های دیگری از زندگی وجود دارد که در آنها جایی برای عشق و احترام متقابل وجود دارد. از بسیاری جهات ، آنچه او در سنین جوانی در مورد مردان از شما شنید در این رفتار دختر نقش داشت. و تمام ترس های من ، و گاهی اوقات ، و نفرت به نوجوانی منتقل شد.
