امتناع کودک از غذا مادران و مادربزرگ ها را وحشت زده می کند ، اما در بیشتر موارد این امر به دلایل طبیعی است و سلامتی کودک را تهدید نمی کند. این شرایط در موارد نادر به نظارت پزشک نیاز دارد - به عنوان مثال ، اگر به دلیل کم اشتهایی ، کودکی از کم خونی یا هیپوویتامینوز رنج می برد ، در سایر موارد ، والدین معمولاً می توانند دلایل امتناع از غذا را بشناسند و بدون اقدام مشارکت متخصصان.
اگر اشتها ناگهان از بین برود ، علت آن ممکن است یک بیماری باشد. از دست دادن اشتها همراه با عفونت های ویروسی ، آلودگی های کلمینتیک و بیماری های حفره دهان است. دما را کم کنید ، به گلو کودک نگاه کنید و اگر واقعاً بیمار است او را مجبور به خوردن غذا نکنید. امتناع از غذا خوردن همچنین می تواند ناشی از استرس تجربه شده باشد - مشکلات در مدرسه یا مهد کودک ، ترس ، تغییر در محیط معمول. بچه ها گاهی اوقات وقتی شروع به تحصیل در مدرسه یا مهد کودک می کنند ، به طور موقت اشتهای خود را از دست می دهند ؛ برای بچه های حساس کافی است که در مشاجره والدین یا تماشای یک هیجان از تلویزیون حضور داشته باشند تا به مدت یک یا دو روز علاقه به غذا را از دست بدهند. به آرامی دریابید که کودک چگونه ناراحت یا ترسیده است و سعی کنید او را آرام کنید.
منوی کودک را با دقت مطالعه کنید - فقط ممکن است به نظر شما برسد که او چیزی نمی خورد. آب میوه و میان وعده ها ، همبرگرهای نیمه خورده ، چند قاشق سوپخوری سوپ - همه اینها چندین وعده غذایی کامل را تشکیل می دهد.
کودک ممکن است غذای پیشنهادی یا یکی از مواد تشکیل دهنده ظرف را دوست نداشته باشد - به عنوان مثال کودک از خوردن سالاد با خامه ترش امتناع می ورزد ، اما او سبزیجات خرد شده را بدون هیچ گونه مواد افزودنی و اشتهای حسودانه می بلعد. گاهی اوقات کودکان از دیدن یا بوی غیرمعمول ظرف ، یک قسمت بیش از حد زیاد و محیط پر سر و صدا در محل غذا خوردن ، حواس را پرت می کنند.
ساده ترین دلیل که معمولاً والدین نگران آن را نادیده می گیرند این است که کودک به دلیل گرسنه نبودن غذا نمی خورد. شاید او از آخرین وعده غذایی وقت نکرده باشد که گرسنه شود ، انرژی کافی برای صرف غذا بخورد یا اینکه بازی را تحمل کند و گرسنگی را فراموش کند.
شما نمی توانید کودک را مجبور به خوردن کنید ، باج دهی کنید ، تهدید کنید: "اگر سوپ نخورید ، به سیرک نمی روید (من به شما اجازه نمی دهم راه بروید ، من یک اسباب بازی نمی خرم)!" بهترین گزینه و نمایش در هنگام غذا خوردن ، اقناع ، رشوه دادن نیست. غذا نباید با سرگرمی یا فشار روانی همراه باشد.
برای ناهار یا شام ، تلویزیون را خاموش کنید ، اسباب بازی ها و کتاب ها را کنار بگذارید - اجازه دهید کودک حواس او را پرت کند.
به کودک خود گزینه های زیادی ندهید ، یا میوه یا کلوچه را جای یک وعده غذایی کامل قرار دهید. اگر بچه ها از خوردن غذا امتناع کردند ، امیدوارند که مادر به جای سوپ ، سوسیس یا شیرینی های خیلی سالم اما خوشمزه ای به آنها بدهد ، به آنها بگویید که این اتفاق نخواهد افتاد.
اگر کودک از خوردن غذا امتناع ورزید ، اصرار نکنید - بشقاب را بردارید ، بگذارید میز را ترک کند و پیشنهاد کند بعد از یک ساعت غذا بخورد ، یا اصلاً پیشنهاد ندهید تا اینکه کودک خودش غذا بخواهد.
کودکان می توانند با گذاشتن فرنی روی بشقاب به شکل صورت های خنده دار ، تزئین ظروف با سبزیجات یا میوه های خرد شده به غذا علاقه مند شوند. مهم است که از چنین تزئیناتی زیاد استفاده نکنید ، در غیر این صورت کودک ممکن است از خوردن غذا نیز امتناع ورزد ، به نظر او ظروفی با ظاهری ملال آور است. کودکان بزرگتر می توانند در روند پخت و پز شرکت کنند - آماده باشید که در ابتدا آشپزخانه آشفتگی بیشتری خواهد داشت ، اما کودکان از خوردن سالاد یا پنکیک خود خوشحال خواهند شد.
