اغلب به نظر مردم می رسد که مشکلات و اوضاع جبران ناپذیری در زندگی وجود دارد ، اما در واقع ، تقریباً همه چیز قابل پخش و تغییر است ، به غیر از غیرقابل جبران ترین موارد - از دست دادن عزیز. در برابر این فاجعه ، همه غمهای روزمره کمرنگ می شوند و زخم خونریزی عظیمی بر روح می ماند. و این سوال مطرح می شود که چگونه می توان برای ادامه زندگی قدرت پیدا کرد؟
دستورالعمل ها
مرحله 1
سعی نکنید اشک و درد را خفه کنید. برعکس ، به خود اجازه دهید تا در اعماق غم و اندوه "غواصی کنید" تا با گریه و گریه ناامیدی و ناامیدی را از خود دور کنید. هنگامی که به نظر می رسد قلب در معرض شکست و ترکیدن است ، و قبل از چشم یک کالیدوسکوپ تصاویر از یک زندگی زندگی کرده و زندگی نکرده را می لرزد ، زمانی که از تحقق کلمه وحشتناک "هرگز" و آنچه می توانست بوده باشد ، اما نخواهد شد ، شما فقط می خواهید گریه کنید ، اما با ناامیدی جیغ می کشید ، می توانید و باید احساسات را خالی کنید و حتی فریاد بزنید ، این در هر صورت بهتر از نگه داشتن غم و اندوه در خود است ، و با آخرین قدرت خود را حفظ می کنید.
گام 2
اما در عین حال بسیار مهم است که در دریای اشک غرق نشویم ، بلکه به تدریج به زندگی عادی برگردیم. هر چیزی می تواند انگیزه ای باشد. شما می توانید سر و کله کار کنید و یا ، برعکس ، شروع به توجه بیشتر به خانواده می کنید ، می توانید با یک سرگرمی آشنا شوید (هر چیز ، مهمترین چیز این است که حداقل کمی از افکار غم انگیز منحرف می شود) یا کوتاه مدت بروید زمان تغییر وضعیت - همه اینها به امکانات و وضعیت فعلی بستگی دارد.
مرحله 3
داشتن افراد نزدیک در نزدیکی بسیار مهم است. خود را از دنیا دور نکنید و خویشاوندان و دوستان خود را از خود دور نکنید و در غم خود شاد شوید. بله ، در این دوره دشوار به نظر می رسد که هیچ کس در کل دنیا قادر به درک درد شما نیست ، کلمات حمایت و مشارکت اغلب احمقانه و بی معنی به نظر می رسند ، اما نباید خرد عمومی را فراموش کرد که غم مشترک نصف غم است. در کنار عزیزانتان ، می توانید یک فرد درگذشته را به یاد بیاورید و بار دیگر لحظات مهم زندگی را دوباره زنده کنید یا در پایان ، در کنار خود سکوت کنید.
مرحله 4
در برابر تمایل به ایجاد نوعی یادبود در خانه مقاومت کنید. بگذارید فرد درگذشته در قلب ، خاطرات و عکسهای آلبوم به زندگی خود ادامه دهد ، اما برای مثال گذاشتن میز کار یا کل اتاق دست نخورده به عنوان نشانه ای از آن مرحوم ارزش آن را ندارد (این البته نه در مورد روزهای اول پس از تشییع جنازه ، بلکه در مورد دوره طولانی تر).
مرحله 5
اگر آشکار شد که غم و اندوه به حدی طاقت فرسا است که دیگر نمی توان به تنهایی "شنا" کرد و آرامبخش های معمول (مانند سنبل الطیب ، گیاه مادری و برخی داروها) به هیچ وجه مثر نیستند ، از تماس با یک متخصص دریغ نکنید. کمک روانشناختی حرفه ای به شما کمک می کند تا وضعیت را با روشی جدید بررسی کرده و قدرت ادامه زندگی را پیدا کنید.
