تقریباً هر سومین کودک از بیماری های آلرژیک رنج می برد که در میان آنها شایعترین بیماری نورودرماتیت و درماتیت آتوپیک است. روش های مختلفی برای درمان آنها وجود دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شیوع گسترده بیماری های آلرژیک گاهی اوقات به اشتباه با "اپیدمی توده ای" مقایسه می شود. با این حال ، این نوع بیماری مسری یا خطرناک نیست. آنها هیچ ارتباطی با عفونت ندارند و بنابراین قادر به ایجاد بیماری های همه گیر نیستند. وقتی عود می کند ، درماتیت آتوپیک فقط باعث ناراحتی خود بیمار می شود. به صورت خارش ، بثورات پوستی و پوسته پوسته شدن پوست خود را نشان می دهد. علت درماتیت آتوپیک تمایل مادرزادی به آلرژی ، اختلالات اعصاب و غدد ، استعداد ارثی و غیره است.
کودکان بخصوص به درماتیت آتوپیک حساس هستند. اگر به شیر ، تخم مرغ یا شکلات حساسیت دارید ، خوردن این غذاها می تواند باعث ایجاد بثورات و خارش شود که عمدتا در آرنج و خمیدگی زانو ، صورت و گردن قرار دارد. معمولاً این نوع درماتیت در اوایل کودکی و از اولین سال زندگی شروع می شود. اگر به مدت طولانی درمان نشود ، به قسمت های مجاور بدن گسترش می یابد.
گام 2
برای تأیید تشخیص ، درمان باید با مراجعه به پزشک آغاز شود ، زیرا درماتیت آتوپیک به راحتی با پسوریازیس اشتباه گرفته می شود. با وجود شباهت علائم ، روش های درمان آنها متفاوت است. بعد از اینکه پزشک وجود درماتیت آتوپیک را تأیید کرد ، سعی کنید به رژیم تجویز شده توسط وی پایبند باشید. علاوه بر این ، یک آزمایش آلرژن نیز باید انجام شود. حذف تنها یک یا دو ماده غذایی از رژیم غذایی برای جلوگیری از آلرژی کافی است. اگر با حذف آنها ، علائم از بین رفت ، می توان درمان را کامل دانست.
اگر آزمایش آلرژن چیزی در رژیم غذایی کودک پیدا نکرد ، باید همزمان مصرف هر نوع ماده غذایی حساسیت زا را محدود کرد: مانند ماهی ، شکلات ، تخم مرغ ، شیر. حذف کامل آنها از رژیم غذایی غیرممکن است ، اما به حداقل رساندن عوامل تحریک کننده آلرژی ضروری است.
مرحله 3
تشدید درماتیت همچنین می تواند در نتیجه گرد و غبار خانه ، پوشیدن لباس های مصنوعی و پشمی و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خانگی ایجاد شود. در صورت مشاهده بثورات روی بازوها یا پاهای کودک ، سعی کنید بیشتر اوقات خانه خود را تمیز کنید ، جاروبرقی بکشید و گرد و غبار فرش ها را بیرون بیاورید. همچنین تمام لباس های مصنوعی را به پنبه تغییر دهید. در زمستان فقط پشم نرم را روی کودک خود بپوشید. اگر به شامپو حساسیت دارید ، آن را به شامپوی مخصوص پوست حساس تغییر دهید. در هنگام تشدید درماتیت آتوپیک ، نباید کودک را زیاد استحمام کنید - آب می تواند باعث افزایش تحریک و خارش شود.
مرحله 4
درمان محافظه کارانه شامل استفاده از آنتی هیستامین ها ، کورتیکواستروئیدها و داروهای هورمونی است. دوره مصرف کورتیکواستروئیدها باید کوتاه باشد ، زیرا باعث ایجاد عوارض جانبی به صورت اختلالات متابولیکی ، چاقی و کاهش ایمنی می شود. برای جبران عامل دوم ، پزشک داروهایی را برای تقویت سیستم ایمنی بدن تجویز می کند. اگر کودک شما اغلب گلودرد دارد ، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک برای کودک تجویز کند ، زیرا لوزه های مزمن و لارنژیت نیز از علل درماتیت و اگزما هستند.
مرحله 5
به یاد داشته باشید که با درمان به موقع ، درماتیت آتوپیک می تواند آسم برونش را تحریک کند ، بنابراین در اولین علائم آن ، بلافاصله درمان را شروع کنید.
