آگاهی همزمان به چندین پدیده اشاره دارد ، که می تواند به عنوان مظهر یک فعالیت خاص انسان عمل کند. از طریق آگاهی است که مردم از بسیاری جهات دنیای اطراف خود را درک می کنند.
تعریف "آگاهی" به اندازه کافی دشوار است ، زیرا این کلمه به طرق مختلف استفاده می شود. در پزشکی و روانشناسی ، هوشیاری حالت روانی یک فرد است که در درک ذهنی جهان خارج ، زندگی و همچنین گزارشی از این وقایع بیان می شود. علاوه بر این ، هوشیاری حالت بیداری و همچنین واکنش به جهان خارج در مقابل حالت خواب یا کما نیز نامیده می شود.
اساس آگاهی توسط افکار ، تخیل ، ادراک ، خودآگاهی و سایر عوامل شکل می گیرد. در این راستا ، در فلسفه و سایر علوم که آگاهی را مقوله ای نشان می دهند که نشان دهنده فعالیت ذهنی فرد در رابطه با نمود جسمی آن است ، تا حدودی متفاوت تفسیر می شود. در نتیجه ، بسیاری از فلاسفه به آگاهی به عنوان مهمترین پدیده جهان نگاه می کردند. با این حال ، برخی از دانشمندان استفاده از آن برای توصیف پدیده های خاص را بیش از حد مبهم می دانند.
به هر ترتیب ، مفهوم آگاهی و چارچوب آن ، مانند معنای وجود این اصطلاح ، به عنوان یکی از مشکلات اصلی تفکر علمی عمل می کند. مطالعه این مسئله در مناطقی مانند فلسفه ذهن ، روانشناسی ، عصب شناسی و رشته هایی است که مشکلات هوش مصنوعی را بررسی می کنند. از جمله مشکلات بررسی عملی ، می توان از جمله تعیین میزان هوشیاری در بیماران جدی و در کما ، وجود شعور غیرانسانی و اندازه گیری آن ، روند ظهور هوشیاری انسان ، توانایی رایانه ها برای دستیابی به حالات آگاهانه و غیره
هوشیاری می تواند مانند توانایی و تفکر عمل کند. تفکر در مقابل آگاهی ، توانایی تفکر ، تثبیت جهان در مفاهیم خاص و نتیجه گیری خاص بر اساس آنها است.
ساده ترین آگاهی ، احساس وضعیت خود و "اندام های حسی" خود شخص ، به طور کلی است. هوشیاری را فقط خود آزمودنی می تواند مشاهده کند ، آن را با ابزار عینی نمی توان تعیین کرد.
این بحث وجود دارد که آیا هوشیاری برای رفتار هوشمند لازم است یا خیر. در این حالت ، سوژه و عین ، آگاهی و جهان با هم مرتبط هستند. برخی بر این باورند که افراد معلول ذهنی ایده های تحریف شده ای در مورد جهان پیرامون خود ایجاد می کنند که همین امر رفتار هوشمندانه را به عاملی اصلی در شکل گیری هوشیاری تبدیل می کند. با این حال ، به هر ترتیب ، یک شخص پدیده های اطراف خود را درک می کند ، بنابراین نمی توان از عدم وجود هوشیاری کامل در هر فردی صحبت کرد.
