قرن ها مورد توجه مردم دژاوو بوده است ، حداقل تلاش برای توصیف این پدیده و یافتن علل آن در دوران باستان ، در قرون وسطی انجام شده است و البته امروزه بسیاری از دانشمندان در صدد حل این معما هستند. اینکه اینها خاطرات یک زندگی گذشته ، توانایی پیش بینی آینده یا آزمایش تمدن های بیگانه است - تاکنون هیچ کس نمی تواند پاسخ دقیق بدهد.
دژاوو چیست
کلمه "دژاوو" می تواند وضعیت روانی یک شخص را توصیف کند ، هنگامی که او برای او در یک وضعیت غیر استاندارد و در یک فضای غیر معمول قرار گیرد ، احساس کند که قبلاً چنین چیزی در زندگی او اتفاق افتاده است. در همان زمان ، به نظر می رسد مرزهای واقعیت از هم دور می شوند ، بسیاری توجه دارند که خود را مانند بیرون می بینند. یک چیز ناچیز ناچیز می تواند باعث چنین احساسی شود - بو ، تصویر ، صدا. به نظر می رسد که هر آنچه اتفاق افتاده است در گذشته اتفاق افتاده است ، اما هیچ راهی برای تعیین دقیق زمان آن وجود ندارد - 10 سال پیش یا سه روز ، فقط یک احساس واضح از تکرار وجود دارد مناسبت ها. جالب اینجاست که برخی از افراد ، در حالی که در حالت دژاوو قرار دارند ، حتی می توانند اتفاقات کوتاه مدت را پیش بینی کنند. پس از مدتی ، درک واقعیت عادی می شود ، اما خاطرات این تجربه اغلب بسیار زنده است. این پدیده کاملاً رایج است ، تقریباً هر فردی حداقل یک بار در زندگی خود آن را تجربه کرده است و افراد مبتلا به صرع مستعد ابتلا به این پدیده هستند.
ریشه شناسی کلمه "deja vu"
اصطلاح "دژاوو" ریشه فرانسوی دارد. این از کلمه "déjà" ، به معنی "قبلا" ، و شکل فعل "voir" - برای دیدن تشکیل شده است. برای اولین بار چنین عبارتی (در فرانسه کلمه "deja vu" به طور جداگانه نوشته می شود - déjà vu) توسط امیل بواراک روانشناس در اواخر قرن نوزدهم در کتابی در مورد روندهای جدید روانپزشکی استفاده شد. جالب است که یک اصطلاح "جاموو" وجود دارد ، که به معنای حالت مخالف است - هنگامی که یک شخص در یک مکان شناخته شده بماند ، احساس می کند برای اولین بار اینجا است. همچنین از کلمات فرانسوی "jamais" و "vu" تشکیل شده است - هرگز دیده نشده است.
علم چگونه دژاوو را توضیح می دهد
نسخه های زیادی از دلیل پدید آمدن دژاوو وجود دارد. همراه با ادعاهای بحث برانگیز مبنی بر اینکه روح وقایع گذشته زندگی را به یاد می آورد و سایر فرضیات مشابه ، کارهای علمی جدی در این زمینه وجود دارد. بنابراین ، به عنوان مثال ، آندری کورگان در کتاب "پدیده دژاوو" ، از طریق محاسبات پیچیده در مورد تغییر در ساختار زمان ، به این نتیجه می رسد که وقتی تجربه در خواب منعکس می شود ، فرد به حالت مشابهی می افتد در حال حاضر. در همین زمان ، دانشمندان آمریکایی تشخیص داده اند که بخشی از مغز ، هیپوکامپ ، که در انتقال از حافظه بلند مدت به حافظه بلند مدت نقش دارد ، با وقوع اثر دژاوو ارتباط مستقیم دارد. پروتئین های موجود در اینجا اگر تصویر قبلاً برای شخصی آشنا بوده باشد ، سیگنال می دهند. با این حال ، انجام یک تحقیق کامل در مورد دژاوو به یک دلیل ساده هنوز امکان پذیر نیست - این شرایط را نمی توان به طور مصنوعی هنگام بروز ایجاد کرد یا محاسبه کرد.
