بعضی از والدین بی دلیل کودک را اموال شخصی خود می دانند و از این طریق فرصت اظهار نظر خود را از او سلب می کنند. برخی از کودکان با استعفا از خواسته والدین خود اطاعت می کنند ، برخی دیگر همچنان بر خود اصرار می ورزند و اصطلاحاً لجبازی را نشان می دهند.
تولد کودک یک آیین مقدس است که در نتیجه آن شخصیتی مستقل متولد می شود. اگر والدین از همان ابتدا رابطه را با او به عنوان عضوی برابر در جامعه برقرار کنند ، مشکل لجبازی بوجود نمی آید.
لجبازی کودک واکنشی به سلطه والدین است.
لجبازی کودکانه چیست
در فرهنگ لغت دال ، مترادف مختلفی برای کلمه "لجاجت" وجود دارد ، در میان آنها یکی ، که دقیق ترین ویژگی این عامل رفتاری را در مورد کودک مشخص می کند ، اصلی است ، یعنی از فردیت خود محافظت می کند.
لجبازی کودک با لجبازی بزرگسالان متفاوت است و هدف آن ، اول از همه ، ادعای خود از خود به عنوان یک شخص است.
پیشینی ، نمی توان در مورد لجبازی در اوایل نوزادی صحبت کرد. تمام هوی و هوس های این سن با ناراحتی جسمی یا روانی همراه است.
در حدود 2-3 سالگی ، کودک شروع به درک خود به عنوان یک شخص می کند ، در این زمان او نام خود را قطع می کند و شروع به استفاده از ضمایر شخصی در رابطه با خود می کند.
در این سن ، او سعی در تأیید خود می کند ، که بزرگسالان می توانند آن را به عنوان هوس باز یا لجبازی درک کنند.
نحوه برخورد با کودک لجباز
اول از همه ، از روزهای اول زندگی کودک ، ارزش دارد که او را به عنوان شخصی که تا کنون بدون کمک بزرگسالان قادر به انجام این کار نیست ، رفتار کنیم. این ممکن است برای برخی متناقض به نظر برسد ، اما در خانواده نباید هیچ منعی برای کودک وجود داشته باشد. این ممنوعیت فقط باید مواردی باشد که زندگی و سلامتی را به خطر بیندازد و ممنوعیت باید با انگیزه و نشان داده شود.
خرد عامیانه می گوید کودک طلا نمی خواهد. تا سن خاصی ، تمام خواسته های کودک با ارضای نیازها همراه است ، از جمله کنجکاوی و تمایل به برقراری ارتباط است. والدین با یادگیری حدس زدن دلیل واقعی لجبازی ، برای همیشه خود را از نیاز به هوس باز می کند.
اگر اوضاع از کنترل خارج شود ، زمان از دست رفته و لجاجت به یک عادت تبدیل شده است ، پس لازم است قوانین فیزیک را به یاد بیاورید ، قوانینی که گاهاً در روابط انسانی نیز قابل اجرا هستند.
عمل برابر با واکنش است. در یک رابطه بزرگسال با کودک ، بزرگسال از نظر تجربه زندگی با قویتر است. کودک با آشکار کردن تلاش برای ادعای خود ، کودک نمی فهمد چه اتفاقی برای او می افتد و وظیفه بزرگسال این است که اطمینان حاصل کند که دوره گذار بدون تعصب در شکل گیری شخصیت می گذرد.
شما نباید اجازه دهید که خودتان را دستکاری کنید ، همانطور که اصرار بر انجام نیازهای خود ندارید. اگر فضای عشق و احترام در خانواده حاکم باشد ، همیشه امکان حل مصالحه برای هر مسئله وجود دارد.
اگر خانواده بی قرار باشد ، پس مشکل لجبازی کودک در درجه دوم است و ابتدا لازم است روابط خانوادگی تنظیم شود.
