به نظر می رسد دیروز کودک شما آرام در گهواره خود خرخر می کرد. و شما به او نگاه کردید و خواب دیدید که استخوان هایش هرچه زودتر قویتر می شوند ، و او خودش می تواند بنشیند ، بایستد ، راه برود. و اکنون یک سال گذشته است. کودک به یک ناخوشایند تبدیل شد و با علاقه زیادی شروع به مطالعه جهان کرد. و شما از قبل با اشتیاق یاد اوقات می افتید که او مانند "کدو سبز" در تختخواب خوابیده است.
هوی و هوس های یک کودک نوپا شما را دیوانه می کند. به نظر می رسد شما مقصر هستید که وی کلمه "نه" را نمی فهمد. عجله نکنید که خودتان را سرزنش کنید. همه این هوی و هوس ها چیزی بیش از یک بحران روانی کودک یک ساله نیست.
بحران یک سال ، به گفته روانشناسان ، همه کودکان تجربه می کنند. در این سن ، نوزادان وارد دوره انتقالی رشد می شوند. کودک ، به عنوان یک قاعده ، از قبل با اعتماد به نفس روی پاهایش می ایستد ، خودش راه می رود ، به دنبال مطالعه هرچه بیشتر چیزهای اطراف خود است. اما همه این موارد برای او ایمن نیست. شما می دانید که نمی توانید اجاق گاز داغ را لمس کنید - ممکن است بسوزید ، یا نباید زباله های خیابان را جمع کنید - می توانید بیمار شوید. و کودک هنوز با چنین مفاهیمی آشنایی ندارد ، بنابراین وقتی به او می گویید "نه" عصبانی می شود.
بعضی از والدین ، در تلاش برای "مهار" کودک ، به پایین کف می زنند یا او را فریاد می زنند. اما یک کودک یک ساله هنوز نمی فهمد مجازات جسمی چیست. پس از دریافت پاپ ، او حتی بلندتر گریه خواهد کرد و فریاد می زند. بنابراین ، ضربه زدن به کودک یا بالا بردن صدای او راهی برای برون رفت از مشکل نیست. اما همچنین غیرممکن است که اجازه دهید خرده ها گلدان را بشکنند و از قطعات آن آسیب ببینند. چگونه بودن؟
بچه های کنجکاو
اول از همه ، همه اشیا dangerous خطرناک را در خانه دور کنید تا کودک نه تنها نتواند به آنها برسد ، بلکه آنها را نیز ببیند. اگر هنوز چیزی از "ممنوع" به دست کودک افتاد یا او اصرار دارد یک لیوان یا گلدان کریستالی به او بدهد ، کنجکاوی او را سرکوب نکنید ، کاملاً خیر. در غیر این صورت ، کودک نوپا ممکن است کند و بی علاقه به هر چیزی رشد کند. این موضوع را با او در نظر بگیرید. اگر کودک نوپای شما به سمت اجسام داغ مانند اتو یا اجاق کشیده شده است ، توضیح دهید که لمس آنها آسیب می زند. انگار که خودتان شی hot داغ را لمس کنید و وانمود کنید که سوخته اید. سپس فرزند خود را به چیزی امن تر تغییر دهید. به عنوان مثال ، او را به ظروف سیلیکونی یا لیوان های پلاستیکی با رنگ روشن علاقه مند کنید.
دم مامان
با گذر از بحران سال اول ، کودکان می خواهند تا آنجا که ممکن است توجه خود ، خصوصاً مادرشان را جلب کنند. حتی اگر مادر تمام روز در خانه با کودک باشد ، او مانند دم دنبال او می رود ، از او بازو می خواهد ، خواستار بازی با او می شود. و مادر باید لباسشویی کند ، آپارتمان را تمیز کند ، شام بپزد ، یک سری کارها را دوباره انجام دهد. او فکر می کند من همه کار را انجام می دهم ، سپس بازی خواهیم کرد. اما کودک در حال حاضر نیاز به توجه دارد. برای نجات اعصاب بهتر است همه چیز را به مدت نیم ساعت به تعویق بیندازید. این زمان را صرف کودک نوپا کنید: با او بازی کنید ، شعر بخوانید ، قافیه های کودکانه را بخوانید ، ترانه ها را بخوانید. پس از مدتی کودک درک خواهد کرد که شما به جایی نخواهید رفت و می تواند به تنهایی آرام بنشیند و به شما این امکان را می دهد که کارهای خانه را تکمیل کنید.
مشکل دیگر دم اسبی این است که مادر حتی نمی تواند به توالت برود. به محض پنهان شدن در پشت دستشویی ، صدای فریاد دلخراشی از طرف دیگر شنیده می شود. کودک می ترسد مادرش برنگردد و به همین دلیل گریه می کند. سعی کنید با توالت خود خلاق باشید. نقاشی های روشن ، برچسب ها یا بسته بندی های آب نبات را با خود ببرید. هر بار آنها را زیر درب بلغزانید و از کودک خود بخواهید که همان کار را در سمت دیگر درب انجام دهد. گاهی اوقات کافی است کودک صدای مادر را بشنود تا از وجود او مطمئن شود ، بنابراین آهنگ بخوانید یا شعر یا قافیه کودک بخوانید.
کودکان به روحیه مادر بسیار حساس هستند. اگر آرام باشید و کودک کنار شما احساس راحتی کند. اگر عجول باشید ، کودک نیز هیستریک است. بنابراین ، صبور باشید ، یک آرامبخش ملایم ، مانند تنور سنبل الطیب ، را در دست داشته باشید.سن انتقالی قطعاً به پایان خواهد رسید و فرزند شما دوباره آرام و مطیع خواهد شد.
