برای بسیاری از والدین ، رفتار کودکان در سفره یک مشکل بزرگ است. آداب و رسومات میز نوعی آداب جداگانه نیست ، نه. او باید مانند هر چیز دیگری ، با مثال خودش و از همان کودکی به کودک آموزش دهد. اگر پدر یا مادری دائماً با قطعه ای در آپارتمان راه می روند ، میان وعده ای می خورند و كودك آن را می بیند ، پس درباره چه چیزی می توان صحبت كرد؟
از اوایل کودکی ، کودک باید به رژیم عادت کند. حتی اگر کودک واقعاً می خواهد غذا بخورد ، لازم است بلافاصله به او بیاموزید که نه غر بزند ، نه اولین قطعه ای را که می آید بگیرد ، بلکه باید کمی صبر داشته باشد ، صبر کند تا همه پشت میز بنشینند. و والدین نیز به نوبه خود نباید بلافاصله همه چیز را رها کرده و تغذیه کودک را شروع کنند - این اشتباه است. البته ، ما در مورد کودکان بسیار کوچکی صحبت نمی کنیم که طبق یک برنامه غذایی تغذیه می شوند.
مثال شخصی
این مشکل باید به تدریج برطرف شود. وقتی با یک کودک پشت میز می نشینید ، باید خود او را مثال بزنید: درست غذا خوردن ، رعایت آداب و معاشرت ، استفاده از کارد و چنگال ، صحبت نکردن ، انداختن غذا و تشکر از غذا. هرگز صدای خود را روی میز بلند نکنید. این کار را به ویژه هنگامی که کودک کاری انجام نمی دهد انجام ندهید. به عنوان مثال ، یک کودک نمی تواند چنگال را به درستی نگه دارد ، برای او مفید نیست. بهتر است آن را بردارید ، و سپس ، بعد از شام ، نشان دهید که او چنین چیزی را دوست ندارد. درباره اقدامات احتیاطی ایمنی به ما بگویید و بهتر است اگر او مثلاً خودش کمی روی اسباب بازی ها تمرین کند.
ممنوعیت ها برای همه یکسان است
هرگز نباید آنچه را كه فرزندتان از آن منع می كنید انجام دهید. هیچ رازی نیست که بسیاری از والدین به راحتی نمی توانند بدون خوردن غذا تلویزیون تماشا کنند. بنابراین ، اگر تلویزیون را با بشقاب یا فنجان تماشا می کنید ، بعید است کودک هنگامی که او را از انجام این کار منع می کنید ، به حرف های شما گوش دهد. قوانینی که خودتان تعیین کرده اید را زیر پا نگذارید. عادت نداشته باشید که کودکان را ترغیب کنید "یک قاشق برای … بخورند". برای چی؟ بنابراین بعداً ، بدون این بازی ها و اقناع ، فرزند شما اصلاً پشت میز نمی نشیند؟ اون کارو نکن. غذا باید خوشمزه باشد و سپس کودک خودش می خواهد آن را بخورد. اگر کودک نمی خواهد غذا بخورد ، نباید آن را به دهان او فشار دهید. اگر این اتفاق بیفتد ، در نتیجه ، کودک به راحتی نمی خواهد پشت میز بنشیند و یادگیری رفتار خوب در او دشوارتر خواهد بود.
میز مشترک
در زمانی که کودک شما پشت میز مشترک نشستن ، ستایش او را فراموش نکنید. می توانید خیلی تعریف کنید: او درست و دقیق غذا می خورد ، از یک دستمال استفاده می کند ، چنگال و قاشق را به درستی نگه می دارد ، از مادر یا مادربزرگش برای یک ناهار خوشمزه و خیلی بیشتر برای چه چیزی تشکر می کند. ما باید دائماً به یاد داشته باشیم که قوانین آداب و رسوم جدول باید با سن کودک متناسب باشد. شما نمی توانید از یک کودک کوچک آنچه را که او هنوز به راحتی درک نمی کند ، بخواهید. اگر می بینید که کودک نمی تواند از همان چنگال ضرب المثلی استفاده کند یا خیلی زود است ، پس این را از او طلب نکنید. خشم یا اشک ایجاد نکنید - این را برای بعد ذخیره کنید. در مورد نیازهای خود واقع بین باشید. به عنوان مثال ، اگر از یک مکان عمومی (بار ، رستوران ، کافه) بازدید می کنید ، پس باید کودک را با رعایت آداب و معاشرت یاد بگیرید که تا پایان غذا با همه بنشیند. خوب ، اگر او در خانه است ، پس می توانید از این قانون منحرف شوید و در حالی که بزرگسالان مشغول غذا خوردن هستند ، اجازه دهید خودش با بچه های دیگر در مهد کودک یا با اسباب بازی ها بازی کند ، تا در میز دخالت نکند.
هر پدر یا مادر باید بداند که چگونه با استفاده از قوانین خود یا شخص دیگری رفتارهای کودک را در سفره به درستی آموزش دهد. اما یک چیز باید همیشه بخاطر بسپارد که بهترین مثال برای کودک ، خود اوست.
