یکی از بدترین بدبختی هایی که ممکن است برای شخص اتفاق بیفتد ، مرگ کودک است. پس از آن ، بازگشت به زندگی قدیمی بسیار دشوار است ، بسیاری از مردم بدون کمک خارجی نمی توانند کنار بیایند. با این حال ، والدین باید خود را جمع و جور کنند و سعی کنند با غم و اندوه خود کنار بیایند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
عزاداری فرآیندی طولانی مدت است که تقریباً می توان آن را به چهار مرحله تقسیم کرد. اولین مرحله شوک و بی حسی است. حدود یک هفته طول می کشد ، شاید دو روز بیشتر. مرحله دوم می آید - انکار. والدین از باور مردن پسر امتناع می ورزند. به طور متوسط تا چهل روز طول می کشد ، پس از آن مرحله سوم شروع می شود - زندگی درد. یک فرد یاد می گیرد که با غم و اندوه خود کنار بیاید ، به زندگی در شرایط جدید عادت می کند. پس از حدود شش ماه ، مرحله چهارم رخ می دهد - تسکین درد. تا یک سال طول می کشد. هر چقدر هم برایتان سخت باشد ، به یاد داشته باشید که زمان می گذرد و شما به ناچار احساس آرامش می کنید. شما فقط باید صبر کنید
گام 2
از یک روان درمانگر کمک بگیرید - به احتمال زیاد وی برای شما درمان ضد افسردگی تجویز می کند. در گروه های والدین داغدیده شرکت کنید. در آنجا می توانید با احضار افرادی که همان غم و اندوه را تجربه کرده اند و قادر به درک شما هستند صحبت کنید. اگر در یک شهر کوچک زندگی می کنید و چنین گروه هایی ندارید ، در تالار گفتگو ثبت نام کنید که در آن مادران و پدرانی که پسران و دختران خود را از دست داده اند ارتباط برقرار می کنند.
مرحله 3
گناهت رو ول کن بسیاری از والدین تصور می کنند که اگر آنها این یا آن عمل را انجام نمی دادند ، فرزندشان زنده خواهد بود. "اگر به او دوچرخه نمی دادیم ، ماشین با او برخورد نمی كرد" ، "اگر فقط من به او اجازه نمی دادم كه آن شب عصر برای پیاده روی برود" ، "اگر فقط به پسرم شنا یاد می دادم تابستان قبل." فقط کسانی که توانایی های خارق العاده دارند می توانند خود را بخاطر آنچه نمی توانند پیش بینی کنند سرزنش کنند. مردم عادی باید با این واقعیت کنار بیایند که تصادف در اثر همزمانی عوامل زیادی اتفاق افتاده است و این تقصیر آنها نیست.
مرحله 4
درد روحی را می توان با دوچرخه ورزشی مقایسه کرد: شما رکاب می زنید ، انرژی زیادی می گیرد ، اما دوچرخه هنوز بی حرکت است. بسیاری از مادران و پدران در غم و اندوه خود قاطع هستند ، آنها آن را زندگی می کنند ، و هیچ چیزی را در اطراف مشاهده نمی کنند. برای خود یک برنامه روزمره درست کنید ، موقتاً خود را با کار سنگین روحی و جسمی سنگین نکنید. بیشتر استراحت کنید به خودتان اجازه دهید گاهی ضعیف باشید. کم کم درد فروکش می کند و می توانید به زندگی ادامه دهید.
