طبق داده های ناامیدکننده یونیسف ، کودکان از 2 تا 6 سال زمان بسیار بیشتری را نسبت به والدین خود به تماشای تلویزیون می گذرانند. به نظر می رسد که "جعبه" الکترونیکی به تعبیری جای پدر و مادر کودک را می گیرد. آیا این خوب است و کودک شما چقدر باید وقت خود را به تماشای تلویزیون اختصاص دهد؟
در مورد کودکان زیر دو سال ، متخصصان اطفال در اینجا کاملاً دسته بندی می کنند: بدون تماشای تلویزیون. در این سن ، مغز کودک در حال شکل گیری است و تصاویر سوسو زدن روی صفحه می تواند صدمات زیادی به کودک وارد کند. بعضی اوقات والدین به این واقعیت اهمیت نمی دهند که کودک نزدیک صفحه نشسته است و استدلال می کنند که هنوز چیزی نمی فهمد. درست است که کودک معنای این یا آن برنامه را درک نخواهد کرد ، اما احساساتی که از صفحه نمایش بیرون می آیند مطمئناً جلب خواهند کرد. نتیجه این امر می تواند تحریک پذیری بیش از حد ، کابوس ، خلق و خوی و عصبانیت باشد.
در سال سوم زندگی ، کودک از قبل چیزهای زیادی می فهمد ، اما قادر به تشخیص واقعیت از وقایع خیالی نشان داده شده روی صفحه نیست. اجازه دادن به او برای نشستن غیرقابل کنترل در جلوی تلویزیون می تواند به این واقعیت منجر شود که کودک در دنیای توهمات "گیر کرده" است. بنابراین ، حتی اگر کودک یک کارتون کاملاً بی خطر را تماشا می کند ، کودک را کنار تلویزیون تنها نگذارید. آنچه را که مدام اتفاق می افتد برای او توضیح دهید و حتماً زمان مشاهده را به یک ساعت یا یک ساعت و نیم محدود کنید.
اگر از او بخواهید که بگوید این کارتون چه چیزی است ، کودک چه کسانی را دوست دارد و چه کسانی را دوست ندارد ، نام شخصیت ها ، شکل ظاهری آنها و غیره چیست ، می توانید تماشای کارتون ها را به دروس رشد گفتار کودک تبدیل کنید. می توانید با کودک خود بازی کنید و از او دعوت کنید تا ادامه آنچه را که دیده است ، بیاورد. اما از چنین بازی هایی زیاد استفاده نکنید تا باعث بیماری های عصبی نشوند.
در حدود 4 سالگی ، کودک از قبل می داند آنچه روی صفحه رخ می دهد فقط یک داستان است. در این سن ، می توانید مدت زمانی را که جلوی تلویزیون می گذرانید ، تا دو ساعت در روز ، کمی افزایش دهید. مطمئن شوید که فرزند شما چه چیزی را مشاهده می کند. البته او قبلاً درک کرده است که همه اینها واقعی نیستند ، اما آنچه می بیند می تواند روان کودک را به شدت آسیب ببیند.
در این سن ، شما می توانید کلاسهای خود را با کودک خود در مورد رشد گفتار ادامه دهید: اجازه دهید او همچنان کارتون های مورد علاقه خود را برای شما بازگو کند ، برداشت های خود را به اشتراک بگذارید. حتماً برای کودک خود توضیح دهید که تبلیغات به چه کار می آید. به طور خاص ، به آنها بگویید که لازم نیست هر آنچه را که آنها ارائه می دهند خریداری کنید. برخی از انواع تبلیغات حتی می توانند مفید باشند: به عنوان مثال می توان از عکسهایی استفاده کرد که همان کودکان دندانهای خود را مسواک می زنند یا قلم های خود را با آب و صابون می شستند تا به کودک آموزش دهد که از خود مراقبت کند.
وقتی کودک را جلوی صفحه می گذارید ، همیشه به یاد داشته باشید که فقط به شما بستگی دارد که تلویزیون برای او چه خواهد شد: یک دوست خوب یا یک دشمن بی رحم ، و محتاط باشید.
