برنامه آموزشی مدرسه نه تنها با معلم در کلاس کار می کند ، بلکه همچنین انجام تکالیف مستقل در خانه است. کلید یادگیری موفقیت آمیز در خانه: انجام تکالیف با کودک بدون اعصاب.
هیچ راز خاصی در مورد چگونگی انجام تکالیف با کودک بدون اعصاب وجود ندارد. یکی از م componentsلفه های اساسی راحتی روانشناختی هم برای کودک و هم برای والدین در هنگام انجام تکالیف: فضای آرام. تلویزیون را خاموش کنید و برای جلوگیری از حواس پرتی ، قرص و سایر اسباب بازی ها را از دید کودک خارج کنید.
از کمک به کودک در انجام تکالیف بین وعده های غذایی یا پخت و پز خودداری کنید. ابتدا تمام کارهای لازم در اطراف خانه را کامل کنید ، بعد از یک روز سخت 30 ساعت شام یا استراحت بخورید.
از نظر مالی خانواده هر چه باشد ، مطمئن شوید که کودک گوشه کار خودش را برای درس دارد. بررسی کنید که چراغ چراغ به درستی در حال سقوط است (باید از سمت چپ بیفتد) ، آیا صندلی کار برای کودک راحت است و غیره.
روانشناسان توصیه می کنند در طول درس کودک را آویزان نکنند ، این موقعیت فشار روانی وارد می کند: خودتان را بخاطر بسپارید ، زیرا دوست ندارید وقتی چهره یک رئیس یا شخصی که از او اقتدار دارد آویزان شما شود؟ بهتر است به عنوان یک شریک در کنار کودک بنشینید.
انجام تکالیف با کودک به معنای انجام همه کارها برای او نیست. به دانش آموز اجازه دهید تکلیف را برای خودش رقم بزند و با تأمل به تصمیم درست برسد. از عبارات تند خودداری کنید: «آیا آن را نمی فهمید؟ خیلی ساده است! "،" چرا اینقدر ناشیانه می نویسید؟! "،" صاف بنشینید ، خم نشوید! " و غیره. با اظهارات خود فقط حواس کودک را پرت کرده و بیزاری ناخودآگاه از یادگیری را القا می کنید.
اگر می خواهید کمک کنید - کودک را به سمت ایده های مناسب سوق دهید ، الگوریتم مسئله را با هم بنویسید. دانش آموزان جوان تر هنوز به عنوان یک فعالیت پیشرو کاملاً از بازی دور نشده اند. دروس را به بازی تبدیل کنید. بگذارید پازل ها با کمک عروسک ها ، سبزیجات ، میوه ها و … زنده شوند.
اگر کودک شما خسته است مجبور به انجام تکالیف خود نشوید. انگشتان کودکان تازه شروع به عادت به نوشتن کرده اند. این روند را با ژیمناستیک سرگرم کننده انگشتان تازه کنید.
اگر شما نیاز به یادگیری یک شعر بزرگ دارید ، آن را به رباعیات کوچک تقسیم کنید و به کودک خود آموزش دهید که هر سطر را به روش های مختلف بخواند: غمگین ، سرگرم کننده ، فریاد ، نجوا و … شما می توانید عنصری از استدلال بی ضرر را به کار خسته کننده اضافه کنید: "شرط می بندم که می توانم این شعر را سریعتر بگویم؟" و در مهمترین لحظه گمراهی: "اوه ، من فراموش کردم (الف) ، چگونه بعدی وجود دارد؟" کودک بدون تلاش زیاد سعی خواهد کرد به شما کمک کند و آیه را بیاموزد.
همچنین می توانید با استفاده از بازی "مدرسه" با کودک خود بدون اعصاب درس بگیرید. اجازه دهید کودک نقش معلمی را بازی کند و برای شما دانش آموز نحوه نوشتن یک کلمه خاص یا حل مسئله ریاضی را توضیح دهد.
