کودکان بدون شک یک شادی بزرگ و یک منبع شادی تمام نشدنی هستند. با این حال ، این نه تنها یک بار سیستم عصبی است ، بلکه یک آموزش شگفت انگیز برای استقامت ، هوش و تعادل روان والدین است.
چگونه می توانیم با فرزندان خود کنار بیاییم و در برابر طوفان احساسات دلیل ما مقاومت کنیم - این س atال همیشه مطرح بوده است.
برای شروع ، درک یک چیز مهم است - رسوائی ها و نافرمانی کودکان ، اغلب تلاش برای جلب توجه والدین. از این گذشته ، تمام دنیای کودک دقیقاً معطوف به این است که در مرکز توجه واقع شود. چرا اینقدر ارزشمند است؟ برای یک کودک ، در سطح فرایندهای ناخودآگاه روان ، توجه والدین ، متمرکز بر او ، محبوب ، ضامن ایمنی است - من محافظت و تغذیه خواهم شد.
و با توجه به این واقعیت که والدین بیشتر مشغول کار هستند (اوه ، ما همیشه جایی عجله داریم ، زمان) ، جلب توجه با رفتار منفی بسیار آسان تر از مثبت است. و بیشتر اوقات ، کودکان نمی دانند که چگونه این توجه گرانبها را به طریقی دیگر ، بدون پرتاب صدای بلند و یا بدون تلاش برای زدن خروجی به شاخه ، به سمت خود جلب کنند. آنگاه توجه والدین با دقت صد در صد قابل پیش بینی تضمین می شود!
اگر با این نوع دلهره کودکانه روبرو شویم چه باید بکنیم؟ همه چیز بسیار ساده است - در صورت امکان ، کنترل طبیعی ایمنی جسمی کودک را نادیده بگیرید. معنای آن: این بدان معناست که اگر کودک شما عصبانیت را روی جاده انداخت یا سر خود را با تمام قدرت به زمین کوبید ، بدیهی است که در این مورد نباید نادیده گرفت.
هدف اصلی نادیده گرفتن این است که کودک بفهمد با چنین حیله گرانه ای نتیجه دلخواه را نخواهد گرفت ، مهم نیست که چند دسی بل از حمله صدا شما را تهدید نکند. متناوباً ، کودک می تواند حواس او را پرت کرده یا منحرف شود. کودکان بسیار خوب می توانند توجه خود را به آنچه مورد علاقه آنها است معطوف کنند ، هم علت هیستری را کاملاً فراموش کنند و هم خود را فراموش کنند. و مهمترین چیز آموزش کلیشه های دیگر رفتار به کودک است. مثبت تحکیم آنها فقط با توجه بیش از آن توجه بسیار ارزشمندی که کودک شما از شما آرزو می کند.
اگر به منفی گرایی آلوده نشوید و خونسرد باشید و بتوانید شرایط را تجزیه و تحلیل کنید ، قطعاً با یک رفتار ثابت نتیجه مطلوبی خواهید گرفت.
و مهمترین نکته در این روند دشوار تربیت فرزند شما این است که فراموش نکنید هیچ وقت عشق زیادی وجود ندارد. درست نیست؟
