رابطه والدین و فرزندان می تواند در سرنوشت آینده کودک نقش داشته باشد. فقط یک محیط دوستانه در رشد کودک تأثیر مفیدی دارد. عشق والدین انگیزه عاطفی اصلی و غیر قابل تعویض است که کودک را در مسیر درست هدایت می کند و همچنین به ایجاد احساس اعتماد به نفس و اعتماد به نفس در آینده کمک می کند.
درگیری های خانوادگی چگونه بر کودک تأثیر می گذارد
درگیری می تواند در هر خانواده ای به صورت خانگی اتفاق بیفتد که این یک پدیده کاملاً طبیعی است. اما برخی از مردم می دانند كه چگونه ادعاهایشان را به درستی بیان كنند و اوضاع درگیری را مرتب كنند ، در حالی كه دیگران مشاجره و رسوائی را در پی دارند. خانواده یک سیستم واحد است که از چندین فرد تشکیل شده است ، بنابراین گاهی اجتناب از درگیری بسیار دشوار است. لازم به یادآوری است که شما می توانید برای هر مشکلی یک راه حل سازنده پیدا کنید و نیازی به توسل به حملات شخصی ندارید.
متأسفانه وقتی در خانواده نزاع رخ می دهد کودک بیش از دیگران رنج می برد. این ممکن است به شکل باز بروز نکند ، اما در رشد شخصیت کودک اثری برجای بگذارد. والدین گاهی اوقات برای رفع استرس روانی درگیری می کنند. اما در موردی که کودک شاهد عینی مشاجره والدین است ، ممکن است به طور تصادفی تبدیل به یک موضوع رهایی عاطفی شود و به حمایت شخصی احتیاج داشته باشد. بسیار مهم است که یاد بگیرید چگونه روابط خانوادگی را تثبیت کنید.
شاهد دعوا که سکوت خواهد کرد
والدین چارچوبی برای رشد روانی و عاطفی کودک فراهم می کنند. افسوس که والدین همیشه قادر به درک این مسئله نیستند که چه مسئولیت شدیدی در قبال آینده کودک دارند. موقعیت های درگیری روزمره می تواند به این واقعیت منجر شود که کودک احساس امنیت خود را از دست می دهد. او مضطرب می شود و منجر به آسیب جدی روانی می شود. کودکان می توانند از روی تجربیات کابوس ببینند ، زیرا آنها هنوز علت واقعی این مشاجره را درک نکرده اند. کودک هر دو مادر و پدر را دوست دارد ، بنابراین هر درگیری بین آنها را جدی می گیرد. روانشناسان می گویند رسوائی ها و مشاجرات در خانواده می تواند منجر به تعدادی بیماری عصبی شود. کودک غیبت بیشتری پیدا می کند و ممکن است ترس و تیک غیر منطقی روی اعصاب ظاهر شود.
کودک ابزاری در حل تعارضات خانوادگی است
دلیل مکرر اختلاف بین والدین ، خود کودک است. والدین با اشاره به درگیری خود ، امروز کوچکترین گناهی را در کودک به خاطر می آورند و به نحوه تنبیه او فکر می کنند. علاوه بر این ، با حل یک تعارض درونی ، بسیاری از والدین به این س interestedال علاقه دارند که کودک چه کسی را بیشتر دوست دارد. در واقع ، پدر و مادر هر دو برای او عزیز هستند و او نمی داند چه پاسخی بدهد ، در احساسات صمیمانه خود گم می شود. به این ترتیب درگیری های خانوادگی باعث ایجاد بی ثباتی عاطفی در کودک می شود ، کودک را گوشه گیر و ناامن می کند.
خانواده باید ایمنی کودک را تضمین کنند - این یک شرط اساسی است که به رشد طبیعی کمک می کند. در این حالت کودک بدون ترس و وحشت با دنیای خارج ارتباط برقرار می کند. علاوه بر این ، والدین تجربیات زندگی را به فرزندان خود منتقل می کنند. با مشاهده رفتار والدین از روز به روز ، آنها می توانند به طور غیر ارادی الگوی رفتاری و شیوه زندگی خود را در پیش گیرند. ارتباط در خانواده دیدگاه ویژه ای در کودک ایجاد می کند و همچنین باعث ایجاد دیدگاه های شخصی در زندگی می شود.
