بله ، ما بچه ها را دوست داریم و همیشه سعی می کنیم با آنها مذاکره و توضیح دهیم ، اما برخی اقدامات را نمی توان نادیده گرفت. چگونه به کودک توضیح دهیم که اشتباه می کند بدون اینکه منطقه راحتی خود را نقض کند ، بدون اینکه به روان او آسیب برساند.
اول ، شما باید به یاد داشته باشید که یک فرد کوچک در حال حاضر یک شخص است. او فردی با افکار و احساساتی است که نباید به آنها توهین کرد. در مجازات و در زندگی عادی ، تحقیر و تمسخر تحت هیچ شرایطی مجاز نیست. به یاد داشته باشید که می خواهید فردی کامل و با اعتماد به نفس بزرگ کنید.
- مرزهای سخت تعیین کنید. خودتان تعیین کنید که هرگز به کودک اجازه نمی دهید ، چه چیزی همیشه ممکن است ، چه چیزی در یک زمان خاص امکان پذیر است. و این قوانین را به فرزند خود بگویید. به عنوان مثال ، اتو را لمس نکنید. شما فقط نمی توانید ، حتی اگر واقعاً بخواهید. این خطرناک است. ابتدا سوپ ، سپس شیرین. قوانین را تغییر ندهید. قبل از شام نمی توانید آب نبات بخورید ، حتی اگر مادربزرگ آن را به شما داده باشد. اگر قوانین ثابت باشد ، کودک به سرعت با آنها سازگار می شود. و مجازات عدم رعایت آن با آرامش پذیرفته می شود ، زیرا او می داند که قوانین را نقض کرده است. اگر کودک برای اولین بار کار اشتباهی را انجام داد ، از آنجا که هنوز ثابت نشده است ، قوانین را زیر پا نگذاشت. با جزئیات توضیح دهید که چرا نمی توانید این کار را انجام دهید و قانونی را معرفی کنید. تا زمانی که قانونی را وضع نکردید ، پیروی از آن را الزامی نکنید.
- اعتماد به نفس داشته باشید و آرام باشید. اگر كودكی علناً شما را درگیر درگیری می كند ، از او پیروی نكنید ، به خود اجازه ندهید در سطح او باشید ، شما بالغ هستید. به سختی اما با آرامش از پرخاشگری کودک جلوگیری کنید. با آرامش صحبت کنید ، حتی اگر جیغ بزند. اگر کودکی قصد جنگیدن دارد ، دستانش را متوقف کنید ، اما به او ضربه نزنید. کودک رفتار خود را از روی شما می خواند ، اگر می توانید جنگ کنید ، پس او نیز. شما نمی خواهید یک بازنده ناخواسته مطرح کنید ، مگر نه؟ قبل از اینکه کودک خود را تنبیه کنید این را به یاد داشته باشید.
-
کودکان را نمی توان به خاطر اشتباهات تصادفی مجازات کرد. همه آنها را دارند. بزرگسالان نیز ظرف می شکنند و لباس را لک می کنند. به مهمان خود سرزنش نمی کنید که گلدان را به طور تصادفی شکسته است ، اینطور نیست؟ آیا میهمان را در گوشه ای قرار نمی دهید؟ چرا فرزند شما بدتر است؟ از کودک تقاضای بزرگسالان نکنید ، ممکن است او به دلیل ویژگی های سن درخواست شما را به خاطر نیندازد یا آن را درک نکند.
- کودک خود را کتک نزنید ، سخنان ناخوشایندی به او نگویید که باعث از بین رفتن عزت نفس و خراب شدن زندگی او شود ، حال بد کار و مشاجره با همسرتان را به فرزند خود منتقل نکنید. برای همیشه به یاد داشته باشید - فرزند شما شما را دوست دارد! او با این عشق به دنیا آمد ، او را نکشید! و او هر لحظه ، شبانه روز ، به طور مداوم به عشق شما احتیاج دارد. هر کاری که او "اشتباه" می کند فقط سه توضیح دارد: 1. او این کار را به طور اتفاقی انجام داد (کمپوت را روی خودش ریخت ، روی برادر کوچکترش افتاد). 2. او نمی دانست که این کار نباید انجام شود (او به درون یک گودال پرید - این بسیار سرگرم کننده است ، آنقدر پاشیده است! او به رفیقی که در ماسه شن بود ماسه پاشید). 3. او محبت شما را ندارد (در فروشگاه لباس را از روی چوب لباسی پاره کرد - مادرم سرانجام صحبت تلفنی را متوقف کرد و دست من را گرفت ، اما من داغ هستم ، اما او به هیچ وجه کلاه مرا بر نمی دارد).
- درگیری را تمام کنید. وقتی شرایط حل شد ، با کودک صحبت کنید ، از او دلجویی کنید ، او را از عشق خود اطمینان دهید. با کودک خود صلح کنید. درباره وضعیت بحث کنید. شخصیت و عمل جدا از هم. شما خوب هستید و کار بد است. دوباره قانون را بگویید ، توضیح دهید که چرا نمی توانید این کار را انجام دهید.
و مهمتر از همه ، در مورد عشق به یاد داشته باشید! قبل از مجازات - شرایط را درک کنید. آرام باش شما یک بزرگسال هستید ، یک بزرگسال دوست داشتنی! این را همیشه به یاد داشته باشید! در هر فرآیند آموزشی اشتباهات و اشتباهاتی وجود دارد ، اما عشق ، مراقبت و گرمی صادقانه اساس رابطه سالم با کودک است. فقط با مشارکت آنها سختگیری قابل توجیه است.