انتقال از کودکی به نوجوانی با مقداری فاصله از والدین همراه است. این یک روند طبیعی به نام جدایی است. کودک به عنوان یک شخص شروع به شکل گیری می کند ، فردیت و احساس "من" خود را به دست می آورد. این امر اغلب با درگیری و مشکلات روانی در خانواده همراه است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
والدین باید برای رسیدن به استقلال یک نوجوان آماده باشند ، باید از هر طریق ممکن فرزند خود را حمایت و کمک کنند. بزرگسالان همیشه آماده پذیرش و درک این تغییرات نیستند. نوجوان شروع به پرسیدن سال می کند: "چرا من هستم؟" ، "من کیستم؟" او می فهمد که خروج از جهان بزرگسالان باید توسط شخص مشخص تری انجام شود تا "فرزند والدینش".
گام 2
نوجوان باید شروع به تلاش برای نقش های جدید و متفاوت ، مدل های مختلف رفتار کند. این کار باید در جامعه انجام شود ، خانواده ترک شود. اما کودک باید کاملاً متقاعد شود که والدین از عقب و محافظت قابل اطمینان برای او برخوردار هستند. یعنی یک نوجوان پس از تلاش برای نقشی و ناکامی می تواند برگردد و بهبود یابد و چیز جدیدی برای خودش پیدا کند.
مرحله 3
به نظر می رسد که یک خانواده سالم و قدرتمند شانس بیشتری برای استقلال به کودک می دهد. اگر یک نوجوان نقش هایی را در خانواده برای او غیرمعمول بازی کند ، خلاص شدن از وابستگی به والدین دشوارتر خواهد بود. کودک-پرستار کودک ، سازشگر کودک ، مربی کودک به راحتی نمی تواند خانواده را ترک کند ، در این صورت فروپاشی آن آغاز می شود.
مرحله 4
والدین می توانند ناخودآگاه با تشدید بیماری ، نوجوان را باج گیری کنند ، عبارات "هیچ کس در آنجا به تو احتیاج ندارد" ، "هیچ کس به اندازه ما تو را دوست نخواهد داشت" ، "شما نمی توانید در یک دنیای بی رحم زنده بمانید". این کلمات مانع از این می شوند که یک فرد بزرگسال از وابستگی عاطفی به والدین خلاص شود ، او قادر به ایجاد یک خانواده تمام عیار با فرد مورد نظر خود نخواهد بود.
مرحله 5
اگر این جدایی موفقیت آمیز باشد ، و این شایستگی بزرگ مادر و پدر است ، جدایی عاطفی منجر به برقراری ارتباط در یک سطح برابر می شود. یک نوجوان به عنوان یک فرد تمام عیار در مکالمات و امور خانوادگی شرکت می کند ، او صریح تر و صریح تر است ، او به طور قطع می داند که می تواند هر زمان خواستار کمک شود.
مرحله 6
اگر نشانه هایی از ترس از دنیای خارج ، وابستگی شدید به نظر والدین خود مشاهده کردید ، ساکت نمانید ، این مشکل را با خانواده خود در میان بگذارید. برای عزیزان و عزیزان خود توضیح دهید که از مراقبت بسیار سپاسگزار هستید ، اما باید زندگی خود را شروع کنید. به هیچ وجه ادعا نکنید و والدین خود را سرزنش نکنید. کلمات خود را در نظر بگیرید تا احتمال ایجاد آسیب را رد کنید.
مرحله 7
حتما در مورد عشق خود به مادر و پدر ، در مورد امید به کمک و حمایت آنها ، در مورد تمایل به پذیرفتن توصیه های آنها صحبت کنید. از این گذشته ، جدایی کودک قبلاً بزرگ شده از والدین به هیچ وجه به معنای قطع رابطه آنها نبوده و امکان کمک متقابل را از بین نمی برد.
