با گذراندن 13-14 سال در مقام یک مادر ، ناگهان با وحشت فهمیدید که "فرشته" شما بزرگ شد و غیرقابل کنترل شد. تلاش برای تقویت کنترل در این مورد بی فایده است. نکته اصلی این است که وحشت نکنید و از برخی قوانین پیروی نکنید.
لازم به یادآوری است که برای کودکان در دوره نوجوانی ، اقتدار والدین به شدت کاهش می یابد ، و دوستان و خیابان در بالای صفحه قرار می گیرند. هرچه بیشتر در برابر این مقاومت کنید ، کودک با عصبانیت بیشتری از حق خود در آزادی شخصی دفاع خواهد کرد.
بپذیرید که کودک شما در حال بزرگ شدن است. خودتان را آموزش دهید تا وقتی می خواهید وارد اتاق نوجوان خود شوید ، دست بزنید. بنابراین ، شما روشن خواهید کرد که به حق آزادی و فضای شخصی وی احترام می گذارید.
عشق اول ، تمایل به مانند دیگران بودن - شما باید یاد بگیرید که در این موارد به فرزند خود اعتماد کنید. می توانید توضیح دهید که همیشه یک دوست و یاور خواهید بود ، اما نمی توانید اصرار کنید در مورد هرگونه موضوع شخصی صحبت کنید.
هنگام توضیح قوانین رفتاری برای نوجوان خود ، بر آزادی انتخاب نیز تمرکز کنید. از باج خواهی مستقیم خودداری کنید: "اگر در حال حاضر تکالیف خود را انجام ندهید ، به پیاده روی و غیره نخواهید رفت". با عواقب مختلف انگیزه ایجاد کنید: "دروس انجام نشده منجر به پایین آمدن نمرات می شود ، به این معنی که در هنگام ورود به دانشگاه از امتیازاتی برخوردار نخواهید شد" یا "اگر خوب بخوانید می توانید به موفقیت های زیادی برسید."
ملاقات با دوستانی که (فکر می کنید) تأثیر بدی دارند را منع نکنید. با آرامش توضیح دهید: "این زندگی شماست ، شما می توانید سیگار یا مواد مخدر را امتحان کنید ، اما اگر اکنون اراده نشان دهید بسیار خنک تر به نظر خواهید رسید تا اینکه سعی کنید بر عادت ریشه دار شده خود غلبه کنید."
همچنین مسئولیت را در رابطه با رابطه جنسی القا کنید. طبق آمار ، درصد حاملگی های نوجوان هر ساله در حال رشد است. به روش تاکتیکی به کودک خود در مورد روشهای جلوگیری از بارداری آموزش دهید. انتقال این واقعیت به عشق نوجوان مهم است که عشق به دلیل ترس از گرفتار شدن رابطه عجیب و غریب جنسی نیست بلکه حساسیت و احترام به یکدیگر است.
از زیر سوال بردن احساسات نوجوان با صدای بلند ، مانند "آیا این عشق است؟" شما می دانید که چقدر عشق های اینچنینی وجود خواهد داشت! " لطفا توجه داشته باشید که یک کودک 12-14 ساله دارای احساس حداکثر گرایی است ، هر درامی به عنوان یک فاجعه جهانی درک می شود ، و هرگونه همدردی مانند عشق به زندگی است. سعی کنید بدون سرزنش رفتار کنید: فقط وقتی تهدیدی برای روان و سلامتی کودک احساس می کنید مشاهده و مداخله کنید.
برای اینکه با کودک خود دوست شوید - سعی کنید در جای او بایستید. به نوع نوجوانی خود فکر کنید و درباره رفتار خود صحبت کنید. شاید این به نزدیک شدن کمک کند. سعی کنید از علامت گذاری اجتناب کنید: "اینجا من در سن تو هستم …". این جمله بسیار م effectiveثرتر خواهد بود: "می دانید ، من خودم را در شما می شناسم. من هم ، یک بار … ".
هرگونه سرگرمی نوجوان را تشویق کنید ، حتی اگر آنها را به اشتراک نگذارید و آنها را درک نکنید. آیا کودک می خواهد یک رپر ، سر متال یا گوتیک شود؟ این حرکات غیررسمی را مطالعه کنید و سعی کنید جنبه های مثبتی در آنها پیدا کنید. هرچه بهتر بفهمید کودک به چه چیزی علاقه دارد ، زودتر اقتدار از دست رفته را بازیابی می کنید.
