نگرش و بنیان هر خانواده متفاوت است ، اما دیر یا زود نوزادی در خانواده ظاهر می شود که باید به درستی پرورش یابد. خانواده مهمترین نقش را در شکل گیری شخصیت و شکل گیری روان کودک دارد.
خانواده مکانی است که اولین دیدگاه ها در مورد چیزها ، نگرش ها نسبت به جهان و افراد اطراف آن شکل می گیرد. اعضای خانواده می توانند کودک را هم به طور مثبت و هم منفی تحت تأثیر قرار دهند ، حتی بدون اینکه متوجه شوند. و والدین با یک مشکل روبرو می شوند: نحوه تربیت کودک ، به حداقل رساندن تأثیر منفی.
مهمترین چیز در تربیت فرزندان ارتباط اخلاقی کودک با والدین ، درک متقابل آنهاست. شما باید روند تربیت را حتی در سنین بالاتر کنترل کنید ، همیشه به کودک نزدیکتر باشید تا او عشق پدر و مادرش را احساس کند. در خانواده ، کودک می آموزد که چگونه در شرایط خاص رفتار کند و والدین البته باید نه تنها با کلمات ، بلکه با مثال شخصی نیز به او بگویند.
اگر والدین در خانواده به افراد دیگر دروغ بگویند ، در عین حال به کودک بگویند دروغ گفتن خوب نیست ، کودک همچنان به دروغ گفتن ادامه می دهد. و این مهم در هر موقعیتی اتفاق خواهد افتاد ، مهم نیست که والدین سعی در الهام گرفتن از کلمات در فرزندشان دارند.
والدین عشق می بخشند. آنها اهمیتی نمی دهند که فرزندشان چقدر زیبا و باهوش است ، او همیشه همانطور که هست پذیرفته می شود. اما اگر چنین شرایطی پیش بیاید که والدین برای رفتار ناپسند از دوست داشتن او برای رفتار بد دست بردارند ، کودک از طرف والدین احساس حمایت نمی کند ، در خانواده بیشتر بسته می شود. این اتفاق می افتد که بی تفاوتی یا حتی طرد شدن فرزندان از طرف والدین ناخودآگاه رخ می دهد. چنین شرایطی حتی در یک خانواده نسبتاً مرفه اتفاق می افتد.
