بچه دار شدن نه تنها زنان ، بلکه مردان را نیز تغییر می دهد. با تولد یک کودک ، آنها مسئولیت پذیرتر ، حساس تر ، مراقب تر می شوند و می توانند از کوچکترین پیروزی ها نیز لذت ببرند.
دانشمندان ثابت کرده اند که تولد نوزاد در بیشتر موارد رفتار پدر تازه ساخته شده ، علایق وی را کاملاً تغییر می دهد. با این حال ، در چنین دوره ای ، تغییرات نه تنها در رفتار ، بلکه در سطح فیزیولوژیک نیز رخ می دهد.
زایمان برای دو نفر
چند دهه پیش ، حضور پدری در بدو تولد همسرش امری غیرقابل قبول و پوچ تلقی می شد. اما کم کم روند تغییر کرد. و به شوهران اجازه داده شد كه در این فرآیند كه برای هر دو مهم است مشاركت داشته باشند. اعتقاد بر این است که به این ترتیب مرد آنچه را که یک زن تجربه می کند بهتر احساس می کند ، قادر به حمایت از او ، روحیه بخشیدن به او خواهد بود. و پس از این ، نگرشی کاملاً متفاوت نسبت به نوزاد تازه متولد شده وجود خواهد داشت. برای بسیاری از جنسهای قوی ، تولد کودک مانند معجزه است. و احساسات پدرانه در مردی که کودک خودش را به آغوش خود گرفته بسیار سریعتر از دیگران بیدار می شود.
کودک هورمون های پدرش را تغییر می دهد
این واقعیت که داشتن فرزند باعث تغییر مرد می شود از نظر علمی ثابت شده است. همزمان محققان رفتار این مرد و زمینه هورمونی وی را مورد مطالعه قرار دادند. و آنها به این نتیجه رسیدند که پدر بودن حتی بر روند شیمیایی مغز مرد تأثیر می گذارد. شاید همین تغییرات عامل رفتار پدر مرد باشد. در عین حال ، هورمون هایی را فراموش نکنید که حتی در دوران بارداری همسر خود را نشان می دهند. در مردان ، در حین حمل کودک توسط همسر و پس از تولد او ، سطح اکسی توسین ، پرولاکتین ، استروژن و گلوکوکورتیکوئیدها که در طی ارتباط و تماس مستقیم با مادر و کودک تولید می شوند ، افزایش می یابد. اما سطح تستوسترون در این دوره کمی کاهش می یابد. شاید اینگونه است که طبیعت دستور داده است که مرد در این دوره نرمتر و آرامتر باشد و نتواند کودک را بترساند.
یکی دیگر از هورمون های جالب ، اکسی توسین است که بر روابط بین پدر و فرزند و روانشناسی مردان تأثیر می گذارد. در عین حال ، الگوی جالبی نیز وجود دارد: هرچه بیشتر مرد با کودک خود ارتباط برقرار کرده و با او تماس برقرار کند ، سطح اکسی توسین بالاتر می رود. و بر این اساس ، دلبستگی پدر به فرزند نیز بیشتر است. او شروع به توجه بیشتر به نوزاد می کند ، بیشتر اوقات با او بازی می کند و بیشتر نگران می شود.
مراقب و توجه
تغییر در زمینه هورمونی یک مرد بر رفتار و نگرش او نسبت به کودک تأثیر می گذارد. بنابراین حتی "بی عاطفه ترین" مردی که احساسات و عواطف خود را ابراز نمی کند ، توجه ، مراقبت و احساسات بیشتری پیدا می کند. او می خواهد اغلب نوزاد را در آغوش خود نگه دارد ، او را بغل کند ، ببوسد ، او را بغل کند. توجه شده است که کودکان اغلب در آغوش پدرشان آرام می شوند.
پدر-پدر شروع به لذت بردن از پیروزی های جدید ، حتی کوچکترین کودک می کند. او سر خود را برگرداند ، برگشت ، خزید ، دندان اول را برید - این همه دلیل خوبی برای غرور است.
یک پدر و مادر جوان معمولاً نظافت دستان و عزیزانشان را که با کودک ارتباط برقرار می کنند ، کنترل می کند. برای بعضی از پدرها ، شستن دست ها اغلب متعصبانه است.
پدران قدردانی از خواب را بیشتر می کنند ، زیرا این تنها راه استراحت و آرامش ، فرار از مشکلات است. و با داشتن یک کودک کوچک ، هر دقیقه خواب آرام ارزشمند است.
یک واقعیت جالب دیگر: پدران جوان بیشتر وقت خود را در توالت می گذرانند. در عین حال ، مشکلات معده هیچ ارتباطی با آن ندارند. فقط یک توالت (یا حمام) تنها مکانی است که می توانید از لحظات خلوت خود لذت ببرید.
اغلب ، پدران جوان ، در ارتباط با والدین دیگر (در زمین بازی ، در مهد کودک) ، در مورد موفقیت فرزندان ، بازی ها و حتی روش های تغذیه فرزندان خود بحث می کنند.
معمولاً پدران مرد در هنگام صمیمیت با همسر خود فراموش نمی کنند که در اتاق خواب خود را قفل کنند.
و احساس مسئولیت ویژه نسبت به کودک ، آنها بیشتر مراقب سلامتی و ایمنی شخصی خود هستند ، کمتر رانندگی می کنند و (حتی به طور جزئی) از عادت های بد ، الکل و سیگار کنار می روند.
همچنین ، پدران مسئول گفتار و رفتار آنها را کنترل می کنند ، سعی می کنند الگویی برای فرزندشان باشند.
همانطور که می بینید ، پدر شدن زندگی مردان را به طور جدی تغییر می دهد. نه همه و نه همیشه. برای برخی از مردان ، آگاهی از وضعیت جدید آنها و مسئولیت مربوطه به زودی به دست نمی آید. ایجاد عشق به فرزندان در چنین پدرانی که از برقراری ارتباط با کودک و کمک به همسر درمورد کودک پرهیز می کنند ، بسیار دشوار است. و گاهی غیرممکن است
