شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده

شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده
شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده

تصویری: شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده

تصویری: شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده
تصویری: انواع روش‌های تربیتی و اثر هر یک بر شخصیت کودک | تربیت مثبت 2024, ممکن است
Anonim

روانشناسان کودک می گویند که در سن 1 ، 5 سالگی کودک پایه های جهان بینی را می گذارد و موقعیت زندگی - موفقیت یا اعتماد به نفس - را تعیین می کند.

شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده
شکل گیری روان کودک: سناریوی برنده یا بازنده

0 تا 3 ماه

کودک در این سن فقط قادر به احساس دما ، لمس ، بو ، دیدن تصاویر دیداری است. احساس اصلی حضور یا عدم حضور مادر ، گرما و بوی او است. در این سن ، کودک نیاز به لمس کردن ، نوازش کردن ، بوسه و کلماتی دارد که با لحنی ملایم گفته شود. کوچولوی خود را بغل کنید و ببوسید ، هرچه بیشتر بهتر!

3 ماه تا 1.5 سال

در این دوره ، فعل و انفعالات لمسی بین کودک و مادر هنوز قابل توجه است. کودک تا شش ماهگی سیستم پاسخگویی خاص خود را ندارد ، او کاملاً به مادر وابسته است و با او یک کل واحد تشکیل می دهد. پس زمینه عاطفی مادر کاملاً به کودک منتقل می شود ، بنابراین بسیار مهم است که وقتی کودک دلبندتان را در آغوش خود نگه دارید و نگران نباشید ، عصبی نشوید.

مادر با سرمایه گذاری در عشق و احساسات مثبت در کودک به شکل گیری اعتماد به نفس کودک کمک می کند ، که برای کل زندگی آینده بسیار قابل توجه است.

تصویر
تصویر

پی ریزی یک شخصیت آزاد و با اعتماد به نفس

مادری شاد ، آرام و با اعتماد به نفس همیشه نیازهای فرزند خود را احساس می کند و آنها را برآورده می کند. کودکی که با عشق احاطه شده باشد ، می داند که مادر همیشه مراقبت خواهد کرد ، در هر شرایطی آنجا خواهد بود و از او پشتیبانی می کند ، همچنین از نظر روحی شاد و قوی می شود. کودک با احساس چنین پشتیبانی فوق العاده و قدرت درونی مادر ، جسورانه دنیای اطراف خود را کاوش می کند. با انرژی مادر ، او اعتماد به نفس درونی خود را ایجاد می کند ، که در زندگی بزرگسالان مفید خواهد بود تا مشکلات پیش آمده را حل کند.

شکل گیری اعتماد به نفس کودک

اگر مادری در وضعیت اضطراب ، ناراحتی ، روان رنجوری قرار داشته باشد ، بنابراین با تعریف او قادر به تربیت فرزند خوشبخت نخواهد بود. چنین کودکانی اعتماد به نفس ندارند که مادر از آن حمایت ، دافع و مجازات خواهد کرد. در چنین شرایطی کودک قادر نیست با آرامش دنیای اطراف خود را کشف کند. مادری که رها کردن را به عنوان مجازات استفاده می کند ، در معرض خطر پرورش یک کودک از نظر عاطفی ناپایدار ، روان پریش و ناامن است. یک افراط دیگر نیز وجود دارد: محافظت بیش از حد. والدین مضطرب دائماً مانع رشد کودک می شوند و آنها را با فریاد متوقف می کنند: دست نزنید ، دوید ، پرش نکرد و بسیاری دیگر "نکن" وجود دارد. این رفتار منجر به شکل گیری انفعال در کودکان می شود ، در آینده کودک به رفتار خود ادامه می دهد ، منتظر بمانید ، لمس نکنید ، جلو نروید.

هنگام تربیت کودک ، باید به یاد داشته باشید که از همان سنین پایین ، کودک شما یک شخص است. نیازها و علایق او را در نظر بگیرید و دیری نمی گذرد که نتیجه مثبت حاصل شود.

توصیه شده: