تعارضات در نوجوانان نه تنها با بزرگسالان بلکه با خود آنها نیز بوجود می آید. در عین حال ، ارتباط دوستانه با همسالان برای خود نوجوان بسیار مهم است. درگیری ها در مدرسه و حیاط ، نوجوانان اغلب واکنش های تند و دردناکی نشان می دهند. وقتی والدین می خواهند به فرزندشان کمک کنند تا از پس مشکلات ارتباطی برآید چگونه باید رفتار کنند؟
نوجوان را سرزنش نکنید
برای نوجوان بسیار مهم است که در بین همسالان ، ارتباطات کامل و قابل اعتماد پذیرفته شود. رنگ هایی که نوجوان در آینده زندگی را درک می کند ، بستگی زیادی به نحوه یادگیری اعتماد ، دوست شدن ، دوست داشتن و برقراری ارتباط در طول سالهای تحصیل دارد. بنابراین جای تعجب نیست که در نوجوانی ، وقتی به طور کلی همه چیز بسیار حاد است ، یک نوجوان به شدت درگیری و عدم درک متقابل با همسالان واکنش نشان می دهد.
دلیل آن را دریابید
اول از همه ، شما باید با خود نوجوان صحبت کنید. از او دریابید که چه اتفاقی افتاده است ، او خود چگونه دلایل شرایط را می بیند. اگر یک نوجوان خود را کنار کشید و نمی خواهد ارتباط برقرار کند ، لازم است جزئیات وضعیت را از معلم کلاس معلمان دریابید. در عین حال ، همانطور که می فهمید ، معلمان نیز همیشه نسبت به کودک منصفانه و عینی نیستند.
بزرگسالان همیشه لازم نیست در درگیری های نوجوانان مداخله کنند
وظیفه والدین این است که بفهمند مشکل چقدر جدی است. اگر ما به سادگی در مورد یک نزاع بین بهترین دوستان صحبت می کنیم ، اگرچه چنین درگیری هایی بین نوجوانان به شدت پیش می رود ، اما مداخله مستقیم بزرگسالان که سعی در آشتی دادن بین شرکت کنندگان دارند ، بدترین مواردی است که می توان ارائه داد. بهترین دوستان می توانند روزی چندین بار تحمل و مشاجره کنند ؛ پسران اغلب درگیر می شوند. بگذارید نوجوانان خودشان مذاکره کنند و مشکلات خود را حل کنند - آنها در این کار عالی هستند!
مفیدترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به نوجوان خود در مورد راه های "متمدنانه" حل و فصل تعارض بگویید تا مزایای عملی سازش را نشان دهد. فقط این کار باید نه به صورت اخلاقی درمورد رفتارهای مثال زدنی ، بلکه در قالب توصیه های دوستانه ، نمونه ای از تجربه شخص ، انجام شود.
نوجوان طرد شده
این وضعیت کاملاً متفاوتی است ، نیاز به توجه و مداخله بزرگسالان دارد.
محیط نوجوان کاملاً تهاجمی است و ، شاید ، در هر گروه ، در هر کلاس یک کلاغ "رانده" یا "کلاغ سفید" وجود دارد. این بدان معنا نیست که در حقیقت این کودک "بدترین" است. نه مانند دیگران - این یک ویژگی منفی نیست ، زیرا برعکس ، یک کودک ممکن است "با یک علامت مثبت" از دیگران متفاوت باشد
مشکلات در برقراری ارتباط با همسالان ، عدم پذیرش از طرف گروه ، کلاس توسط خود نوجوان بسیار سخت درک می شود - آنها می توانند باعث افسردگی و حتی خودکشی شوند.
اگر به عنوان پدر و مادر با چنین مشکلی برای فرزند خود روبرو هستید ، پس نگذارید همه چیز به خودی خود پیش برود ، نوجوان را سرزنش نکنید. این یک مشکل بسیار جدی است که خود یک نوجوان نمی تواند از پس آن برآید. مداخله معلمان در "درگیری های طبقاتی" فقط می تواند اوضاع را بدتر کند - همسالان نوجوان را به عنوان "شاکی" درک می کنند ، که منجر به طرد و تحقیر بیشتر می شود. آماده باشید که به احتمال زیاد مجبورید فرزند خود را به مدرسه دیگری منتقل کنید. با این حال ، برای اینکه مشکلات در مکان جدید تکرار نشود و کودک بتواند با عواقب آسیب جدی روانی "رانده" کنار بیاید ، لازم است با یک روانشناس خوب مشورت کنید. و البته حمایت شما بعنوان نزدیکترین افراد به فرزندتان!
