رابطه نزدیک تضمینی نیست که از این پس یک عزیز برای همیشه و همیشه "در اختیار" باشد. روابط دائماً در حال تحول ، تغییر ، آزمایش هستند. چگونه می توان گرما و اطمینان متقابل را نسبت به یکدیگر حفظ کرد؟ چگونه می توان "میانگین طلایی" یافت که در آن رابطه از بین نرفته و خسته کننده نباشد؟
عشق مقوله ای انتزاعی نیست. این در اعمال ، کلمات ، احساسات بیان می شود. یک رابطه صمیمی نه تنها در مورد بوسیدن ، آه کشیدن و بازی با عشق است ، بلکه امتحان نحوه حساب کردن با یکدیگر است. این یک انرژی زنده است که دو نفر را با هم متحد می کند و از یک شریک به طرف دیگر سرازیر می شود. بنابراین ، سوال این است - شرکا به یکدیگر چه می دهند؟ - خیلی مهم.
اگر انرژی را به صورت عشق به شریک زندگی خود پس ندهید ، شخص مورد علاقه در کنار شما به سادگی گاز می گیرد و احساس تنهایی می کند و شما در برابر همسرتان بی تفاوت و خودخواه هستید.
اگر بیش از حد با خشونت ابراز عشق کنید ، ممکن است یکی از عزیزان احساس ارزش نسبت به او را از دست بدهد. و شاید حتی بدتر - تظاهرات بیش از حد عشق به عنوان وارد کردن یا تمایل به الزام یک شریک زندگی ، برای پیوند دادن او با ولایت بیش از حد بازوها و پاها ، تلقی می شود.
اگر او احساسات منفی به شکل انتقاد ، تمسخر ، سرزنش و سو susp ظن پیدا کند ، و رابطه دائماً متشنج و مملو از لحظات ناخوشایند باشد ، جذب شما ضعیف می شود ، احساسات کسل می شود و عشق ممکن است سرد شود ، اما رابطه تهدید می کند تبدیل به یک عادت کسل کننده "کنار آمدن با کمبودها" زندگی مشترک. و سپس مشکل واقعی که نیاز به بحث و گفتگو مشترک دارد شنیده نخواهد شد یا به عنوان یادداشت خسته کننده بعدی شما درک می شود.
در یک اتحادیه عاشقانه ، به اندازه کافی عجیب ، احساسات گرم و انگیزه های خشن مهم نیستند ، بلکه "میانگین طلایی" هستند. این امر در مورد همه موارد صدق می کند: احساساتی که از یکدیگر برانگیخته می شوند ، و رابطه جنسی ، و مراقبت و ارتباطات. مصرف بیش از حد اشتیاق و توجه باعث خستگی و تمایل به عقب نشینی می شود و کمبود آن باعث احساس رها شدن ، سوicion ظن و تحریک غیر ضروری می شود. چگونه می توان گرمای رابطه و اعتماد به نفس متقابل را در یکدیگر حفظ کرد؟ چگونه "میانه" را پیدا کنیم؟
به یاد داشته باشید: مرحله نهایی مسابقات یک منطقه درگیری است. بنابراین ، وقتی می خواهید سو mis تفاهم یا سو between تفاهم بین شما حل شود ، این کار را در اتاق خواب انجام ندهید وقتی که شریک زندگی شما غرق در افکار کاملاً متفاوتی است و اهداف کاملاً متفاوتی آن را به خود جلب می کند. "رفع اشکال" را در حالت مسمومیت الکلی ترتیب ندهید ، یا صبح روز بعد پس از تحریک سنگین ، در صورت ناراحتی جسمی عزیز "خارش" نداشته باشید. شما نباید مکالمه را با موسیقی بلند روشن شروع کنید ، یا وقتی شریک زندگی شما مشغول کاری است ، یا مثلاً هنگام فوتبال در تلویزیون. محیط در حین گفتگوهای جدی باید از موارد فوری ، آرام باشد و هیچ چیز نباید شما را از یکدیگر جدا یا منحرف کند. به عنوان مثال ، یک نوشیدنی چای مشترک با "نان های" خوشمزه در پشت میز می تواند به "زمین آزمایش" برای مرتب سازی مسائل تبدیل شود. فکر کنید که عشق و خلق و خوی شما نسبت به یک عزیز بسیار مهمتر از ناراحتی جزئی ناشی از ناسازگاری موقتی است - و در این موج مثبت ، شروع به صحبت در مورد موج دردناک کنید.
در خود کینه نداشته باشید ، مشکلاتی را که خودتان قادر به حل آنها نیستید پنهان نکنید ، در مورد آنچه شما را عصبانی می کند یا شما را در یک عزیز آزار می دهد سکوت نکنید. اما همچنین ارتباطات را به سرزنش ، شکایت ، انتقاد غیرقابل جبران بی پایان تبدیل نکنید. بهتر است با آرامش ، با انتخاب یک لحظه مناسب ، درباره علل و علائم ناراحتی در رابطه بحث کنید. در طول چنین گفتگویی ، باید سعی کنید "قدم نگذارید" ، از احساسات فاصله بگیرید ، تا حد ممکن کوتاه باشید ، در مورد نقص های شریک زندگی خود غر بزنید و به هیچ وجه مخرب نباشید.
یک مکالمه محرمانه ، ساخته شده در قالب یک گفتگو ، بسیار بیشتر از یک عملکرد تراژیکومیک - مونولوگ در عملکرد شما یا لیستی از ادعاها - از نحوه لباس پوشیدن تا اشتباهات در رفتار به ارمغان می آورد. سعی کنید فعل های ضروری و توصیه های آزار دهنده را در گفتار خلاص کنید: چه کاری ، چگونه و چه زمانی این کار را انجام دهید. توجه خود را معطوف به این س --ال کنید - چرا شریک زندگی اینگونه عمل می کند یا به نظر می رسد؟
همچنین هنگام برخورد با دوستان یا خانواده سعی کنید متواضع باشید. بی توجهی کامل به آنها از جانب شما به عنوان بی تفاوتی توهین آمیز تلقی خواهد شد ، و تمایل به "در چشم قرار گرفتن" و خوشایند همه به طور بی رویه - به عنوان غیر صداقت و عشوه گرایی مبتذل. برقراری ارتباط با دوستان ، والدین ، اقوام ، نشان دادن توجه به آنها ، دائماً "جفت روح" گرانقدر خود را در معرض دید و توجه قرار دهید. در همان زمان ، سعی کنید انگیزه ها را مهار کنید تا به همه اطرافیان ثابت کنید که چگونه فرد مورد علاقه خود را انتخاب کرده اید یا در انتخاب خود ، در ملا public عام نشان دهید که شریک زندگی شما عزیز است. موافق ، "رازهای" توطئه آمیز ، نگاه صریح ، اشارات صمیمانه ، "آغوش" های مداوم در حضور دوستان یا والدین توسط آنها سو تفاهم خواهد شد ، باعث می شود احساس زائد و کمی تحقیر کنند ، باعث حسادت ناخودآگاه می شوند. با این حال ، در یک شریک زندگی ، این می تواند احساس شرم ، بی نظمی و خجالت را ایجاد کند. در هر صورت ، چنین رفتاری باعث تحریک و تنش ناخوشایند می شود.
از اعتراف خصوصی به عزیز خود در نگرانی از رفتار او نترسید ، اما به هیچ وجه اظهارات عمومی یا یادآوری "گناهان" گذشته نکنید. درمورد "اشتباهات" گذشته در حضور غریبه ها کنایه نداشته باشید و گلایه های گذشته را یادآوری نکنید. هرگز در مورد شریک زندگی خود "پشت چشم" صحبت نکنید ، حتی با بهترین نیت - نه با دوستان و نه با نزدیکانش. و حتی بیشتر از آن ، در مورد شریک زندگی خود "در حضور شخص سوم" در حضور او صحبت کنید ، حتی اگر تمایل به لمس شدن و "لمس" او را دارید تا از کسانی که از طریق دوستی یا روابط خانوادگی با او در ارتباط هستند خوشحال شوید.
هرگز شرایط را تعیین نکنید ، اولتیماتوم ارائه نکنید ، شریک زندگی خود را قبل از انتخاب قرار ندهید: "یا من یا مادرم (دوستان ، اقوام)" ، "یا سیگار کشیدن یا بوسیدن" و غیره. ارتباطات و عادت های بد قبل از ظهور شما در زندگی یکی از عزیزانتان ظاهر شد. و باور کنید ، او یک زندگی مشترک را برای خودش انتخاب کرده است ، او کمتر خواب می دید که در نتیجه چنین انتخابی مجبور شود زندگی خود را کاملا تغییر دهد ، و آنچه را که قبلا برای او لذت و یا شادی های دنیایی کمی ایجاد کرده بود ، رها کند. بیش از حد نکنید!
در عین حال ، نباید در حضور خود بی خیال چشمان خود را به روی آزادی ببندید - به عنوان مثال ، معاشقه بی رویه با دوست دختر یا دوستان ، جفت شدن در مکالمه ، اجتماعات دوستانه بیش از حد طولانی ، نوشیدن بیش از حد مکرر. سعی کنید به آرامی اما قانع کننده برای شریک زندگی خود روشن کنید که نمی توان از شما چشم پوشی کرد ، و شما فقط یک "اضافه" برای او نیستید ، بلکه فردی کاملاً مستقل هستید و حداقل ادعای توجه و احترام خاصی را دارید.
شریک زندگی خود را بیش از حد در مشکلات خود قرار ندهید ، با شکایت های کوچک به او نپردازید ، همه اتفاقات را با دوستان و دوست دختران خود با او در میان نگذارید ، او را در هر مسئله جزئی نگیرید ، و این نشان دهنده ناسازگاری و درماندگی عمدی خود است. در عین حال ، ارزش "مسئولیت پذیری مشترک" و حل مشکلاتی که توسط شما ایجاد نشده است را ندارد. شما باید پس از مشورت و یافتن سازش ، با مشکلات زندگی روزمره ، مسائل مالی کنار هم کنار بیایید و با هم تصمیم بگیرید.
"میانگین طلایی" در یک رابطه تعادل و اطمینان را برای هر دو به ارمغان می آورد. در یک رابطه ، مهمترین چیز این است که عبور نکنید ، شریک زندگی شما باید "عقب" قابل اعتماد و ایمنی را احساس کند ، زیرا او به جز شما "عقب" دیگری ندارد. و با نگرش درست ، ظاهر نخواهد شد …
