قوانینی ساده اما ضروری برای موفقیت در تربیت فرزندتان. مشاهده آنها به همان راحتی که در ابتدا به نظر می رسد آسان نیست. اما این یک اثر شگفت انگیز دارد: برقراری ارتباط با کودک بسیار آسان تر می شود. به همه والدین داده نشده است که به طور شهودی درک کنند که چگونه کودک خود را به درستی پرورش دهند. بیشتر افراد باید این مهارت را یاد بگیرند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
عمل خاص کودک را محکوم کنید ، نه شخصیت او را به طور کلی. کودک باید بفهمد چه اشتباهی کرده است ، و احساس بد و تحقیر نکند.
گام 2
کینه شما نباید به احساسات کودک ، هر آنچه که باشد مربوط شود. ابراز نارضایتی از هرگونه اقدام یا عملی کودک. هر کس ، از جمله فرزند شما ، حق دارد هرگونه احساسات و عواطف را تجربه کند. اگر آنها به وجود آمدند ، پس زمینه هایی برای این کار وجود داشت. حتی اگر خلاف این فکر می کنید ، این نظر شماست ، که نباید حق کودک را در هیچ تجربه ای نقض کند.
مرحله 3
اگر به طور سیستماتیک کودکی را انتقاد و محکوم می کنید ، پس او آن را چنین درک می کند: "والدین مرا دوست ندارند ، مرا قبول نکنند". در این حالت ، تعداد ادعاها به کیفیت تبدیل می شود ، یعنی رابطه خوب شما با فرزند شما را خراب می کند.
مرحله 4
هر تربیتی و حتی انتقادی بیشتر ، باید بر اساس رابطه خوب و محترمانه شما با فرزند باشد. قبل از اینکه اکنون فرزند خود را به بی احترامی به شما متهم کنید ، با خود فکر کنید: آیا شما همیشه به علایق و احساسات فرزند خود احترام می گذارید؟ ایجاد روابط خوب با خود شما پیرتر ، باهوش تر هستید ، بنابراین شروع به عمل می کنید.
مرحله 5
اگر احساس می کنید فرزندتان را قبول ندارید ، نسبت به او احساس عشق مطلق (یعنی مستقل از هر شرایطی) نکنید ، پس انتظار تأثیر اقدامات تربیتی خود را نداشته باشید. کودک تنها وقتی تأثیرات آموزشی شما را درک کند که عشق شما را احساس کند. در عین حال ، عشق شما نباید به رفتار او بستگی داشته باشد. به عنوان مثال ، ممکن است از کاری که انجام داده احساس عصبانیت کنید اما همچنان او را دوست دارید. عشق واقعی عاشق هیچ چیز نیست. تحت هیچ شرایطی نباید با عشق سیاه نمایی کنید: "اگر بد رفتاری کنی ، من تو را دوست نخواهم داشت." با گذشت زمان ، در پاسخ شما همان چیز را دریافت خواهید کرد: "شما به من آب نبات نمی دهید ، شما مادر بدی هستید ، من شما را دوست ندارم."
