از اولین سال زندگی کودک ، والدین دلسوز شروع به فکر کردن در مورد ورود ویتامین ها به رژیم غذایی وی می کنند. معمولاً حداکثر تا یک سال بچه ها از شیر مادر تغذیه می کنند و تمام مواد لازم را از شیر مادر دریافت می کنند. تنها استثنا ویتامین D "آفتابی" است که برای پیشگیری از راشیتیسم ضروری است.
ویتامین ها برای کودک - یک هوی و هوس یا یک ضرورت؟
پس از اولین تولد ، کودک به تدریج به غذای بزرگسالان روی می آورد و کمتر و کمتر از شیر مادر و غذای کودک استفاده می کند ، غنی شده با تمام مواد لازم و ریزمغذی ها. کودک رشد و نمو می کند ، اسکلت ، اندام های داخلی و مغز او تشکیل می شود. رشد جسمی ، فکری و ذهنی وی به میزان خوب غذا خوردن کودک بستگی دارد.
بدن در حال رشد کودک بیش از یک بزرگسال به ویتامین ها نیاز دارد ، زیرا یک فرد بالغ قبلاً بافت های استخوانی ، اندام های داخلی و سیستم عصبی را کاملاً تشکیل داده است. فقط در سن 11 سالگی نیاز کودک به ویتامین عملاً با نیاز بزرگسالان تفاوتی نخواهد داشت. تا این سن ، والدین باید از یک رژیم غذایی متعادل و متنوع کودک و استفاده از مجتمع های ویتامین اضافی مراقبت کنند.
ویتامین های مهم برای کودک یک ساله
کودک در این سن به تمام ویتامین ها نیاز دارد ، اما ویتامین های A ، B1 ، B2 ، B6 ، C ، D و نیاسین از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند.
ویتامین A به تقویت سیستم ایمنی بدن ، بافت عضلانی کمک می کند ، رشد اسکلت را تقویت می کند ، از پیشرفت بیماری های چشم جلوگیری می کند ، عملکرد کبد و دستگاه تنفسی را بهبود می بخشد. بدن می تواند ویتامین A را از سبزیجات سبز و زرد ، زرده مرغ ، شیر ، روغن ماهی ، کبد و همچنین کسانی که بچه ها دوست دارند ، تمشک ، بلوبری و توت سیاه دریافت کند.
ویتامین های گروه B به طور کلی بر بدن تأثیر مثبت دارند. استفاده از آنها باعث تولید گلبول های قرمز خون ، بهبود عملکرد کبد ، تقویت سیستم عصبی و بهبود اشتها می شود. بلغور گندم سیاه و جو دوسر ، تخم مرغ ، لبنیات ، ماهی ، قلیه ماهی ، سیب و سیب زمینی سرشار از ویتامین های این گروه هستند.
اسید اسکوربیک یک عنصر اساسی برای رشد مناسب استخوان ها ، دندان ها ، رگ های خونی و همچنین سیستم عصبی و دفاعی بدن است. کمبود ویتامین C معمولاً منجر به سرماخوردگی مکرر ، افسردگی و اسکوربوت می شود. خوردن مرکبات ، آب گوشت گل رز ، و همچنین پیاز سبز و کلم ترش ، به جبران کمبود آن در بدن کمک می کند.
ویتامین D ، که برای ارگانیسم در حال رشد بسیار مهم است ، ویتامین D است. ویتامین "خورشیدی" باعث جذب فسفر و کلسیم می شود که برای رشد و تشکیل دندان ها و استخوان های کودک حیاتی هستند. این شاید تنها ویتامینی باشد که از روزهای اول تولد برای جلوگیری از راشیتیسیم به کودکان تجویز می شود. ویتامین D به مقدار کم در محصولات لبنی و زرده تخم مرغ یافت می شود. در مقادیر بسیار بیشتر ، این ویتامین هنگام تماس پوست با اشعه های خورشید توسط بدن تولید می شود.
ویتامین PP به بهبود پوست ، غشاهای مخاطی روده و حفره دهان کمک می کند. کمبود اسید نیکوتینیک در بدن با سوi هاضمه ، تحریک پوست و کاهش وزن آشکار می شود. ویتامین PP در گوشت های بدون چربی ، ماهی ، پنیرها ، جگر و مخمر آبجو یافت می شود.
با شروع از سال اول زندگی کودک ، باید به دقت تغذیه او را در نظر بگیرید. تنوع در رژیم غذایی از جمله غذاهای غنی از ویتامین و مواد معدنی ضروری است. در این حالت ، نباید از استفاده از کمپلکس های ویتامین دست کشید. ویتامین ها باید به توصیه پزشک متخصص اطفال انتخاب شوند که وضعیت عمومی کودک شما را ارزیابی کرده است.
