شخصیت یک فرد در طول زندگی شکل می گیرد ، اما پایه و اساس آن از کودکی توسط والدین گذاشته می شود. بسیار مهم است که کودک به موقع آموزش داده شود و توجه کافی به او داده شود تا کودک بزرگ شود و فردی خوب و موفق باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
حوزه فکری مسئول احتیاط و مشاهده کودک است. بازی های مختلف به توسعه حوزه فکری کمک می کنند ، به عنوان مثال ، یافتن تفاوت بین دو تصویر. حدس زدن بازی های کلمه ای نیز موثر است. سعی کنید به کودک خود عادت حفظ شعر و ترانه را بیاموزید. او را در شمارش ، خواندن و نوشتن آموزش دهید. روند یادگیری را سرگرم کننده کنید ، احساسات مثبت میزان پذیرایی کودک را در طول کلاس افزایش می دهد. این باعث افزایش علاقه او به یادگیری می شود.
گام 2
حوزه عاطفی شامل نشاط ، نشاط و اعتماد به نفس است. این ویژگی ها با بازی های فعال ، تئاتر رفتن ، نمایش های تلویزیونی آموزشی کودکان ایجاد می شوند. به یاد داشته باشید که کودک خود را هر چه بیشتر به خاطر دستاوردهای خود ستایش کنید. به هیچ وجه سعی نکنید کودک را از قبل با چنین عباراتی محکوم به شکست کنید: "شما هرگز این کار را نمی کنید" و مانند آن. این رویکرد منجر به عدم اطمینان کودک در شرایط دشوار می شود.
مرحله 3
کره ارادی. م componentsلفه های آن: استقامت ، از خود گذشتگی و از همه مهمتر استقلال. تلاش برای هدف مورد نظر یک کیفیت بسیار مهم برای کودک است. مفید است که یک کار پیچیده را به چندین مرحله تقسیم کنید. به عنوان مثال ، كودكی می خواست نحوه اسكیت روی یخ را بیاموزد. بگذارید ابتدا یاد بگیرد که با اطمینان روی آنها بایستد ، سپس می توانید روی زمین راه بروید و فقط پس از آن مستقیماً به اسکیت روی یخ بروید.
مرحله 4
تمایل والدین برای تربیت استقلال در کودکان قابل درک است. برای این کار ، حتی در کوچکترین کارها ، نباید به جای او تصمیم بگیرید. ذهن او را با این تصور روبرو نکنید که از آنجا که او کوچک است ، هیچ کس به نظر او علاقه مند نیست. نگرش بیمار هنگام اشتغال والدین می تواند به رشد کنترل خود کمک کند. اگر مادر خیلی شلوغ است ، پس کودک باید صبر کند. سعی نکنید کودک خود را برای انجام کار ناخوشایند مانند استفاده از قرص در صورت عدم احساس خوب فریب دهید. او باید برای سلامتی خود تحمل کند.
مرحله 5
حوزه اخلاقی. اینها اول از همه صداقت ، مسئولیت پذیری و احساس وظیفه است. اگر فرزندتان اعتراف کرد که کار بدی انجام داده است ، او را سرزنش نکنید. باید صداقت را با این توضیح که یک کار بد در آینده نباید تکرار شود ، ستود. اعتماد کودک به سخنان والدینش بی حد و حصر است ، بنابراین او را واژه های بد ننویسید که ممکن است در ابتدا معنای آن را درک نکند ، اما در آینده می تواند سرنوشت او را بسیار تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال ، اگر برای یک پای که بدون پرسیدن گرفته شده است ، آن را "دزد" نگذارید تا چنین رفتاری را تحمیل نکنید.
