دوقلوها توسط بسیاری از والدین متولد می شوند. این خوشبختی بزرگی است. این موجودات جوان هرگز نخواهند فهمید که تنهایی چیست. آنها تا آخرین نفس از یکدیگر محافظت خواهند کرد. با این حال ، اگر پدر و مادر دوقلو می شوید ، پس باید بسیاری از تفاوت های ظریف را به خاطر بسپارید.
به طور طبیعی ، بچه های شما می خواهند همیشه با هم باشند. اما آنها همچنین باید با تمام اعضای خانواده در تماس باشند و دوستانی داشته باشند. این اتفاق می افتد که دوقلوها دوست ندارند دوستی داشته باشند. "و ما خیلی خوب هستیم!". با گذشت سالها ، آنها برای خود زبانی بی کلام "مطرح می کنند" که برای دیگران آشنا نیست. آنها غالباً همه خویشاوندان از جمله والدین را بیگانه می دانند.
به یاد داشته باشید که اگر فرزندان شما دوستی نداشته باشند ، دیگر نمی توانند چیزی به یکدیگر یاد دهند. این به طور قابل توجهی سرعت رشد آنها را کاهش می دهد. اکثریت قریب به اتفاق مادران و پدران به اشتباه معتقدند که دیگر نیازی به بازی با نوزادان ندارند ، زیرا آنها از قبل سرگرم شده اند.
بازی با موجودات جوان خود حداقل گاهی اوقات به آنها کمک می کند تا اطلاعات زیادی در مورد دنیای خارج به دست آورند. همچنین لازم است مفاهیم دوستی ، وفاداری و افتخار به آنها آموزش داده شود.
اگر دوقلوها با کسی ارتباط برقرار نکنند ، پس نمی توانند با معلمان و همکلاسی ها رابطه برقرار کنند. در این راستا ، روانشناسان مدرسه به این فکر می کنند که آیا انتقال یکی از کودکان به کلاس موازی منطقی است؟ با این حال ، اگر کودکان با این کار موافق نیستند ، شما نباید این کار را انجام دهید.
مربیان و والدین به طور یکسان باید هنگام تربیت دوقلوها روش درستی را در پیش بگیرند. به یاد داشته باشید که هر نوزاد یک فرد جداگانه است. اگر فرزندان خود را به درستی تربیت کنید ، پس هر یک از آنها زندگی رضایت بخشی را سپری خواهند کرد.
