آمفالیت بیماری است که با التهاب پوست در ناف مشخص می شود. اولین علائم معمولاً در هفته دوم زندگی كودك با علائم ورم مفصل كاتارال ظاهر می شود.
آمفالیت اولیه و ثانویه
علت omphalitis اولیه عفونت زودرس زخم ناف است. ایجاد یک ثانویه در صورت وجود عفونت در برابر ناهنجاری های مادرزادی امکان پذیر است. اینها شامل فیستول ناف ، زرده یا ادرار ناقص هستند. آمفالیت ثانویه در تاریخ بعدی ظاهر می شود و نیاز به درمان طولانی مدت دارد.
بسته به ماهیت روند التهابی ، می تواند آب مروارید و چرکی باشد. ناف گریان - نام محبوب ورم فتال در حین تاخیر انداختن اپیتلیالیزاسیون زخم ناف رخ می دهد. از نظر ظاهری ، بیماری توسط زخم ناف گریه کننده ، آزاد شدن یک مایع شفاف و پوشش پایین زخم با پوسته مشخص می شود. اغلب ، این پوسته ها خونین می شوند. تورم و قرمزی حلقه ناف وجود دارد. وضعیت عمومی کودک تغییر نمی کند ، درجه حرارت بدن طبیعی باقی می ماند ، با این حال ، عدم اقدامات می تواند منجر به گسترش روند التهابی به بافتهای مجاور شود.
اقدامات پیشگیرانه و درمان در این مرحله از بیماری شامل درمان زخم با محلول 3٪ پراکسید هیدروژن یا 5٪ محلول پرمنگنات پتاسیم است. این روش حداقل 3-4 بار در روز انجام می شود. در فرآیند فرآوری ، پوسته های ظاهر شده باید برداشته شوند.
آمفالیت چرکی
با omphalitis چرکی ، روند التهابی به عروق ناف و چربی زیر جلدی گسترش می یابد ، علائم مسمومیت ظاهر می شود. غالباً ، ورمالیت چرکی به عنوان عارضه وفالیت کاتارال رخ می دهد.
پوست اطراف ناف قرمز روشن می شود ، تورم و گسترش شبکه وریدی دیواره قدامی شکم وجود دارد. ناف نوزاد به زخم پلاک تبدیل می شود. فشار باعث آزاد شدن توده چرکی می شود. به عنوان یک نتیجه از این واقعیت که بافتهای زیرین در روند التهابی نقش دارند ، ناحیه ناف بالاتر از دیواره شکم بالا می رود.
وضعیت کودک وخیم ارزیابی می شود. او پستان یا نوک پستان را ضعیف می مکد ، هیچ افزایشی در وزن مشاهده نمی شود ، بی حال است ، اغلب ورم می کند و دمای بدن او افزایش می یابد. عدم درمان لازم اغلب منجر به ایجاد سپسیس می شود.
تشکیل نوارهای قرمز نشان دهنده اتصال لنفانژیت - ضایعات عروق ناف است. وخامت شدید وضعیت رفاهی منجر به امتناع کامل از غذا خوردن ، کاهش وزن عظیم و افزایش دما تا 39 درجه می شود.
درمان باید جامع باشد و شامل داروهایی برای درمان ناف و آنتی بیوتیک درمانی باشد.
