اصطلاح "رابطه آشنا" به معنای عدم وجود هرگونه تبعیت ، فاصله بین افراد است. به این معنا که رابطه آنها بدون احترام ، رسمی بودن ، بیشتر یادآور دوستانه یا حتی برادرانه است (از این رو نام آن است). در نگاه اول ، این خوب است. یکی بی اختیار شعار قدیمی دوران اتحاد جماهیر شوروی را به یاد می آورد: "انسان برای انسان دوست ، رفیق و برادر است!" با این حال ، رابطه آشنا جنبه های منفی بسیاری دارد.
مضرات آشنایی چیست؟
وقتی صحبت از روابط نزدیکان نزدیک می شود ، بسیاری از موارد طبیعی و قابل بخشش است: صراحت زیاد ، نفوذ به "فضای شخصی" ، حتی آشنایی. اگر چه ، البته ، مردم بومی باید رفتار ظریف با یکدیگر ، جلوگیری از درایت ، ترفند. با خانواده و دوستان معمولاً با استانداردهای دقیق کمتری نسبت به غریبه ها برخورد می شود. در عین حال ، واقعیت روابط نزدیک زمینه هایی را برای ادعای نگرش خاص ، منتظر شدن برای کمک و پشتیبانی فراهم می کند.
اما وقتی صحبت از غریبه ها می شود ، تقریباً چنین رفتاری قطعاً منجر به مشاجره ، کینه توزی ، درگیری خواهد شد. وقتی شخصی که نه از بستگان نزدیک و نه دوست صمیمی نیست بیش از حد آزادانه رفتار می کند ، به خود اجازه می دهد به فضای شخصی شخص دیگری حمله کند ، دائماً به توجه یا کمک احتیاج دارد ، این باعث نارضایتی غریزی و حتی عصبانیت می شود.
چرا آشنایی آسیب می زند
در برخی از سازمان ها ، م institutionsسسات از اصل "تا حد امکان رسمیت" استفاده می شود. رهبران آنها معتقدند که مجموعه کار باید مانند یک خانواده بزرگ و دوستانه باشد ، و سپس همه کارکنان با پشتکار تمام وظایف خود را انجام می دهند ، مشکلی در نظم ، دسیسه ، حسادت و غیره وجود نخواهد داشت. بنابراین ، آنها نه تنها خودشان با کارمندان به شیوه ای آشنا برخورد می کنند ، بلکه از هر طریق ممکن چنین رفتاری را برای زیردستانشان ترغیب می کنند. با این حال ، در بیشتر موارد ، نتیجه دقیقاً برعکس انتظار آنها است.
هیچ سازمانی نمی تواند بدون رعایت حداقل قوانین ابتدایی تبعیت و انضباط کار ، با موفقیت کار کند. حتی دموکراتیک ترین و منکرترین رهبر نیز گاهی اوقات مجبور است نه تنها کارمندان را تشویق کند ، بلکه مجازات کند. علاوه بر این ، دستورات و دستورالعمل های وی باید لازم الاجرا باشد ، اما اگر از نظر زیردستانش فقط "یکی از بسیاری" باشد ، چگونه می توان به این مهم دست یافت؟ البته ، از این نتیجه نمی شود که رئیس باید لزوماً سرسخت ، خودکامه باشد ، اما باید فاصله ای بین خود و زیردستان حفظ کند.
علاوه بر این ، آشنایی بین کارمندان اغلب منجر به اتلاف وقت کاری می شود ، زمانی که مکالمات بی پایان در مورد موضوعات شخصی به جای انجام وظایف رسمی انجام می شود. مردم می توانند علیه هر کارمندی تجمع کنند و این نیز اشتباه است.