همانژیوم در نوزادان یک تومور خوش خیم است. وقتی ظاهر شد ، باید فوراً از پزشکان کمک بگیرید ، زیرا می تواند عواقب جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. بسته به نوع آن می تواند روی پوست نوزاد تازه متولد شده یا عضوی جداگانه ظاهر شود.
تومور عروقی خوش خیم تقریباً در 10٪ کودکان دیده می شود. تاکنون ، متخصصان پوست درباره دلایلی که به شکل گیری و رشد آن کمک می کنند ، استدلال می کنند. معمولاً در سطح پوست ظاهر می شود و به آرامی شروع به رشد بیشتر می کند. اگر در نزدیکی اندام ها واقع شده باشد ، به تدریج با رشد می تواند کار آنها را مختل کند. به نظر می رسد یک دست انداز گیلاس یا قرمز است. با فشار دادن ، لکه روشن می شود و سپس همان رنگ قبلی می شود.
چرا همانژیوم خطرناک است؟
اول از همه ، این تشکیل نیاز به نظارت مداوم دارد به این دلیل که در نهایت می تواند به یک تومور بدخیم تبدیل شود. اگر همانژیوم را زخمی کنید ، ممکن است خونریزی ایجاد شود ، ترومبوفلبیت ظاهر می شود. اگر خونریزی آغاز شده باشد ، به عنوان یک قاعده ، قطع آن بدون کمک پزشک بسیار دشوار است. در 85٪ موارد ، خونریزی کشنده است. توجه داشته باشید که به خودی خود ، چنین توموری تقریباً هرگز پاره نمی شود. در نوزادان تازه متولد شده ، خطر آسیب حتی به بافت پوشک وجود دارد. همچنین ، در صورت عدم مراقبت از نئوپلاسم ، عفونت ناحیه آسیب دیده می تواند رخ دهد.
تحصیلات همیشه می توانند تقریباً در همان اندازه باقی بمانند. اگر تمایل به افزایش آن وجود داشته باشد ، اندازه آن می تواند بسیار چشمگیر باشد و باعث ایجاد ناراحتی و درد شود.
هنگامی که تومور رشد می کند ، مشکلات زیر ممکن است ظاهر شود:
- تنفس سخت
- اختلال بینایی؛
- اختلال در کل سیستم گردش خون.
گاهی همانژیوم خود را روی اندامهای خاصی نشان می دهد ، مثلاً روی کبد. دختران بیشتر مستعد ظهور چنین تومور عروقی هستند. معمولاً این بیماری به طور اتفاقی کشف می شود ، زیرا هیچ گونه ناراحتی ایجاد نمی کند.
نظارت بر همانژیوم در یک نوزاد تازه متولد شده و پیش آگهی
اگر تومور در یک نوزاد تازه متولد شده مشاهده شود ، مراجعه به پزشک هر 3 هفته یک بار اجباری است. اگر نئوپلاسم باشد
رشد متوقف شد - هر چند ماه یک بار.
لازم به ذکر است که معمولاً اندازه همانژیوم فقط در ماه اول زندگی کودک افزایش می یابد ، سپس رشد آن متوقف می شود. اگر هیچ نشانه ای برای حذف فوری وجود نداشته باشد ، در حدود 5 سالگی باید کاملاً از بین برود.
در همان زمان ، برخی از پزشکان پیشنهاد می کنند که به تأخیر نیندازند ، بلکه بلافاصله برای حذف آن عمل کنند. اعتقاد بر این است که در سنین پایین ، کودکان پس از جراحی سریعتر بهبود می یابند.
