برای اولین بار مفهوم "ازدواج مدنی" در هلند در قرون وسطی ظاهر شد. کلیسا در آن زمان اتحادیه های مردمان با اعتقادات مختلف را به رسمیت نمی شناخت. در این راستا ، ازدواج مدنی ، به عبارت دیگر سکولار ، به عنوان جایگزینی برای ازدواج کلیسایی پدیدار شد. روابط ثبت شده توسط کلیسا ، تالار شهر تقدیس نشده است.
به عبارت دقیق تر ، هر ازدواجی که در اداره ثبت ثبت می شود ، مدنی است. زندگی مشترک یک زن و شوهر فاقد اسناد رسمی به زبان حقوقی "ازدواج واقعی" و توسط پلیس "زندگی مشترک" خوانده می شود. امروزه ، مفهوم ازدواج مدنی اغلب هنگام توصیف زندگی مشترک بدون ثبت نام رسمی مورد استفاده قرار می گیرد. چنین روابطی گسترده است. از نظر روزمره ، ازدواج مدنی یک ازدواج عادی است ، اما بدون مهر در گذرنامه. افراد در چنین ازدواجی زن و شوهر می خوانند ، خانه مشترکی دارند ، فرزندان مشترک دارند و بودجه مشترکی دارند. چرا آنها در رسمیت بخشیدن رابطه عجله ندارند؟ دلایل زیادی می تواند داشته باشد. برای یک عروسی زیبا پولی وجود ندارد به نظر می رسد عاشقان ثبت نام رابطه ای را بد ندارند ، اما آنها می خواهند این کار را با سر و صدا ، لیموزین و صد مهمان انجام دهند. در حالی که هیچ فرصت مادی وجود ندارد ، آنها تصمیم می گیرند که با هم زندگی کنند و برای عروسی پس انداز کنند. به احساسات شما اطمینان ندارید نگرش بسیار جدی و احترام آمیز نسبت به ازدواج و فرزندان آینده شک بسیاری را در مورد انتخاب صحیح شریک زندگی ایجاد می کند. در این حالت به نظر می رسد تصمیم برای زندگی مشترک و بررسی احساسات شما منطقی ترین است.هیچ تمایلی وجود ندارد که سرنوشت خود را برای مدت طولانی با یک شریک زندگی گره بزنید در این حالت ، یکی از شرکا عمدا نمی خواهد که تعهدات خانوادگی و اغلب مانند یک فرد آزاد رفتار می کند. و با دیگری صبر داشته باشید ، زیرا او از نظر مالی یا روانی شریک زندگی خود را دوست دارد و یا به او وابسته است و از از دست دادن او می ترسد. نیازی نیست گاهی اوقات افرادی که سالها با هم زندگی کرده اند به اداره ثبت احوال عجله نمی کنند. آنها دارای فرزند هستند ، قوانین مشخص زندگی مشترک تدوین شده ، مسائل مادی و روزمره حل شده است. چنین زوجی در ثبت رابطه ای که مدتهاست توسط زمان آزمایش شده است ، معنایی نمی بینند و به راستی ، چرا این تمبرها؟ آیا ممکن است ثبت ازدواج به همان روشی که عادت قدیم دادن جهیزیه برای عروس داشته ، مفید بوده باشد؟ خیلی ساده نیست واقعیت این است که ، علیرغم محبوبیت روزافزون ازدواج مدنی ، معایب جدی دارد. مال شما ، مال ما ، شاید نبود یک چارچوب قانونی مشخص ، بیشترین شک و تردید را در صحت تصمیم در بین همسران مشترک برقرار کند. هنگامی که یک زن و شوهر با هم زندگی می کنند ، س questionsالات در مورد اینکه چه کسی مبل را خریداری می کند و چه کسی وام خودرو را پرداخت می کند آسان و دوستانه است. اما در صورت خرابی روابط ، تقسیم اموال به دست آمده در روند زندگی مشترک می تواند اعصاب را بسیار خراب کند. و گاهی و برای همیشه آنها را از ایمان به خوبی و عدالت محروم می کند. تقسیم قاشق ، گربه ، مبلمان و آپارتمان نسبتاً نادر است. پس از همه ، دادگاه ، اگر به آن رسیدگی کند ، به نفع شریکی که می تواند حق مالکیت خود را ثابت کند تصمیم می گیرد. اگر اتومبیل در یک همسر عادی ثبت شود ، پس او نزد او خواهد ماند. این واقعیت که شوهرش او را با پاداش صادقانه به دست آورده خریداری کرده است ، افسوس ، نقشی نخواهد داشت. بگذارید یا بمانید هیچ مهر و مومی در گذرنامه شما قادر به حفظ رابطه خراب نیست. با این حال ، طلاق در بین زوجین عرفا بسیار بیشتر از همسران رسمی است. هر کس ممکن است بگوید ، اما در سطح ناخودآگاه ، بسیاری از زوجین رابطه خود را ناخوشایند می دانند. ازدواج مدنی در این مورد یک ازدواج عقیدتی است. وقتی از بازی زن و شوهر خسته شدید ، می توانید به سرعت وسایل خود را جمع کنید و خداحافظی کنید. اما غالباً اتفاق می افتد كه یكی به عنوان یك بازی آنچه را كه دیگری قلبش را در نظر می گیرد ، تلقی می شود. برخی فسق را در ازدواج بدون ازدواج و راهی برای فرار از مسئولیت می دانند.برای دیگران ، این فرصتی برای جلوگیری از اشتباهات و راهی برای حفظ احساس آزادی برای مدت طولانی است. اما مهم نیست که هر دو رابطه خود را چگونه می خوانند ، مهمترین چیز در نام نیست ، بلکه در عشق و احترام متقابل است.
